روزنامه گل

محمدرضا تهرانی - قسمت هشتم - مقام معظم رهبری پیرامون این بازی تاریخی چنین فرمودند: آن زمان ساکن مشهد بودم‌، تصادفا آن روز برای کاری در تهران بودم‌. این همه شادی و احساسات ضد اسرائیل را که در خیابان های تهران دیدم، پیش خودم گفتم: با این که از اسرائیل و آمریکا و انگلیس که نفت وسرمایه های ما رامی برند ، کینه داریم وناراحت هستيم و از این که توانستیم در زمین ورزش آن ها را شکست بدهیم و آن ها را تحقیر کنیم، بسیار خوشحال شدم.

عصبانیت شدید شاه از این بازی !!

اسدالله علم وزیر دربار شاهنشاهی وقت در کتاب خاطراتش پیرامون بازی ایران و اسرائیل چنین می نویسد : " صبح روز دوشنبه ۳۰ اردیبهشت ۱۳۴۷ ، فردای مسابقه فوتبال ایران و اسرائیل خدمت اعلیحضرت شاهنشاه شرفیاب شدم.شاهنشاه را بسیار ناراحت و عصبی دیدم ! علت را پرسیدم؟ با ناراحتی فرمودند: یک مسابقه فوتبال که نباید این همه هیاهو وسرو صدا داشته باشد !!بازیکنان فتح الفتوح که نکرده اند !چرا گذاشتند مردم به خیابان ها بریزند .با مسببین اش برخورد کنید !از بازیکنان اسرائیل و سفارت ودولت اسرائیل هم دلجویی کنید !

خاطرات شیرین، جالب و دلچسب‌ام در این سال این بود که در ۲۹ اردیبهشت ماه سال ۱۳۴۷ فینال چهارمین دوره جام ملت‌های آسیا سال ۱۹۶۸ بین ایران و اسرائیل در ورزشگاه امجدیه تهران برگزار شد.در آن سال جام ملت‌های آسیا به‌ صورت گروهی میان ایران، برمه، چین، هنگ کنگ، ایران و رژيم اشغالگر اسرائیل به صورت دوره ای برگزار شد.آن زمان رژیم اشغالگر قدس جزو کشورهای آسیایی محسوب می‌شد و در مسابقات ورزشی آسیا شرکت می کرد !این مسابقات به گونه ای پیش رفت که آخرین بازی بین ایران و اسرائیل غاصب ، قهرمان آسیا را مشخص می کرد .ایران و برمه با ۵ امتیاز به ترتیب اول ودوم بودند و اسرائیل با ۴ امتیاز در رده سوم قرار داشت.ایران با یک تساوی هم می توانست قهرمان آسیا شود. اما اسرائیل که با تمام قوا به ایران آمده بود، تنها به پیروزی نیاز داشت.اسرائیل یک حکومت غير قانونی تازه تاسیس کوچکی بود که با حمایت آمریکا و انگلیس توانسته کشور مسلمان فلسطین را اشغال و مردم آن را آواره کند و با دعوت از یهودیان سراسر جهان به خوبی از آن ها استقبال کند و با امکاناتی که در اختیار شان قرار می داد، آن ها را به‌ تابعیت در می آورد و به این ترتیب تیم ملی فوتبال اسرائیل هم در واقع منتخبی از بازیکنان کشورهای مختلف تشکیل شده بود .

دو بازیکن ملی پوش از کشور آلمان به نام های اشپیگل و اشپیگلر ویک دروبان از کشور شوروی به‌ نام اسپوکر و بازیکنان سرشناسی از کشورهای هلند، اتریش و لهستان هم در ترکیب تیم ملی فوتبال اسرائيل حضور داشتند !

مسأله فلسطین افکار عمومی را برانگیخت !

مساله فلسطین مورد توجه ویژه ملت های آزاد جهان را برانگیخت و مردم ایران هم نسبت به رژیم صهیونیستی حساسیت خاصی داشتند و از طرفی در جنگ شش روزه اعراب و اسرائیل که دول غربی و حکومت شاه حامی اسرائیل بودند ، این کشور غاصب بخش زیادی از خاک مسلمانان از جمله شبه جزیره و صحرای سینای مصر ، بلندی ها و تپه های جولان سوریه و کرانه باختری و رود اردن را به تصرف خود در آورد و بر وسعت خود افزود و سرزمین های اشغالی را چهار برابر کرد و به یک باره منطقه خاورمیانه را به سود خود تغییر داد و در این سرزمین های اشغالی شروع به شهرک سازی کرد !! و به این ترتیب نفرت و انزجار مردم آزاده جهان ومسلمانان از رژیم صهیونیستی فزونی یافت.مسلمانان و مردم ایران مترصد گرفتن انتقام از این کشور اشغالگر بودند و این فرصت مدتی پس از جنگ شش روزه اعراب و اسرائیل و در روز ۲۹ اردیبهشت ماه سال ۱۳۴۷ در اختیار مردم ایران قرار گرفت !

ایران از خوشحالی تا صبح نخوابید !

روز یکشنبه ۲۹ اردیبهشت ماه سال ۱۳۴۷ ، انگار که همین دیروز بود ! در هر گوشه ای از کشورمان صحبت از این بازی بود.ورزشگاه امجدیه مملو از جمعیت مشتاق شده بود .قیافه برخی از افراد با نفرتی که نسبت به اسرائیل غاصب داشتند ، واقعا دیدنی بود!گروهی کلاه کاغذی بر سر که روی آن ایران ۴-- اسرائیل نامرد صفر نقش بسته بود! تعدادی هم برای تحقیر و تمسخر موشه دایان قاتل يک چشم و وزیر دفاع اسرائیل، خودشان را به شکل مسخره‌ای در آورده بودند وبا بستن يک چشم خود با چشم بند های چرمی شبیه دزدان دریایی ، وارد ورزشگاه شده بودند!

به همراه مرحومان محمد نایب عباسی معروف به محمد بوقی ، حسن نیک بخت معروف به حسن تارزان، کریم صبوری، یدالله آماده معروف به یدالله بوقی، ناصر خان رئیسی، فتح الله غریب نواز ، آقا قدرت و... برای هدایت تماشاگران در جاهای مختلف روبرو جایگاه ، مستقر شدیم ۰ تشویش و نگرانی در نزد تماشاگران کاملا مشهود بود!

سبزپوشان ایران با ترکیب:عزیز اصلی، محراب شاهرخی، حسن حبیبی، جعفر کاشانی، مصطفی عرب، پرویز قلیچ‌خانی، غلامحسین فرزامی، فریبرز اسماعیلی، اصغر شرفی، اکبر افتخاری و حسینعلی کلانی و در غیاب دو بازیکن شاخص و مصدوم‌ خود همایون بهزادی و علی جباری که‌ روی نیمکت ذخیره ها نشسته بودند با مربیگری براداران محمود ومحمد بیاتی درميان شور وشوق وتشویق یکپارچه بیش از سی هزار تماشاگر به میدان آمدند.قضاوت این دیدار به عهده داوران هندی بود.نيمه نخست مصاف نفس گیر ایران و اسرائیل بدون گل خاتمه یافت.اسرائیل که از بازیکنان سرشناس کشورهای مختلف شکل گرفته بود ، برای قهرمانی آسیا ، نیاز به این پیروزی داشت.با شروع نيمه دوم حملات خود را آغاز کرد ودر دقیقه ۵۵ توسط " اشپیگلر " آلمانی به گل دست یافت .این گل باور نکردنی تماشاگران ورزشگاه امجدیه را در سکوت فرو برد !

تنها چند اسرائیلی که از سفارت اسرائیل در ایران به ورزشگاه آمده بودند ودر جایگاه مخصوص مستقر شده بودند ، خوشحالی کردند.این گل امیدهای قهرمانی ایران را کمرنگ کرد ! دو دقیقه بعد اوضاع تیم ملی ایران بدترشد و داور مسابقه فریبرز اسماعیلی را از بازی اخراج کرد وتیم ایران ده نفری شد !در این لحظه سرهنگ محمود بیاتی سرمربی تیم ملی ایران دست به یک ریسک بزرگ زد و همایون بهزادی را که از ناحيه زانوی پا مصدوم شده بود به زور آمپول بی حسی به جای اصغر شرفی وارد میدان کرد.

پس از ورود همایون بهزادی تماشاگران حاضر در ورزشگاه امیدوارانه با تمام وجود به حمایت و تشویق بازیکنان پرداختند تا این که همایون بهزادی در دقیقه ۷۵ با همان پای مصدوم گل تساوی بخش وتسلی آفرین ایران را وارد دروازه اسرائیل کرد .

پس از این گل روحیه بخش، تیم ده نفری ایران بر شدت حملات خود افزودند و تلاش فراوانی نشان دادند و انصافا تماشاگران هم برای تشویق و تهیج بازیکنان سنگ تمام گذاشتند تا این که در دقیقه ۸۶ پرویز قلیچ‌خانی از فاصله ۳۵ متری با شلیک تماشایی توپ وتور را به هم دوخت و ورزشگاه را از شادی منفجر کرد.به طوری که تعدادی از تماشاگران از شدت شادی بی هوش شدند !

اسرائیل که در این لحظات گیج ومنگ و زمینگیر شده بود ، چیزی نمانده بود که گلهای سوم وچهارم را هم دریافت کند که با درخشش دروازه‌بان روسی اش " اسپوکر " از شکست سنگین گريخت.پس از پایان این مسابقه، کاپیتان حسن حبیبی با در دست داشتن جام چهارمین دوره قهرمانی ملت‌های آسیا و روی دوش بازیکنان ودر میان تشویق بی امان تماشاگران دور افتخار زدند.

ساواکی ها ما را با خود بردند !

بعد از بازی ما با کمک بچه های هیات های موتلفه ، جمعیت چند هزار نفری را با سر دادن شعارهایی علیه اسرائیل از سمت خیابان روزولت( شهید مفتح ) به سمت خیابان شاهرضا( انقلاب ) وسپس خیابان لاله زار وآنگاه میدان توپخانه(امام خمینی ) بردیم ودر آن جا برای نخستین بار شعار "مرگ بر شاه " راسر دادیم !از طرفی پس از پیروزی تیم ملی ایران شاخه نظامی هیات های موتلفه اسلامی سه انفجار در سطح تهران انجام دادند که یکی از آن ها منفجر شدن آژانس بین‌المللی هواپیمای «آل-عال اسرائیل» در خیابان فیشر آباد( شهید قرنی ) توسط شهید اسدالله لاجوردی بوده است .فردای آن روز در چایخانه شعبان خان نشسته بودیم و داشتیم ، با خوشحالی اتفاقات این بازی را تعریف می کرد یم که ساواکی ها ریختند و بنده وچند نفر دیگر را دستگیر وبه کلانتری هفت در خیابان تخت جمشید( طالقانی)، روبروی سفارت آمریکا و پس از پرونده سازی به کمیته مشترک ضد خرابکاری بردند و حدود یک هفته‌ روزهای سخت بازجویی و توهین و کتک و شکنجه ، همايون بهزادی با کمک یکی از دوستانش کیوان صدری پسر سپهبد صدری رئیس شهربانی کل کشور به داد ما رسیدند و با دادن تعهد که ما سیاسی نیستیم و تنها ورزشی و طرفداران فوتبال هستیم، نجات پیدا کردیم .