روزنامه گل

وحیدرضا عبدی نژاد - بعد از جار و جنجال های مصدومیت بیرانوند و تنشهای بین کادرفنی پرسپولیس با کادر تیم ملی و فدراسیون و پس از مشخص شدن غیبت نسبتا طولانی گلر شماره یک پرسپولیس و تیم ملی، آنهم در کوران داغ و حساس تیم برای قهرمانی لیگ سرانجام پرسپولیس اولین دیدارش را مقابل گل گهر با امیر رفیعی جوان تجربه کرد و با وجود دغدغه های فقدان بیرو در جدال حساس سیرجان، اینبار هم رفیعی با عملکردش نمره قبولی گرفت و در یکی دو صحنه خطرناک نمایشی جسورانه و جالب داشت و حتی دروازه تیمش را بخوبی نجات داد.

با این شرایط حالا می توانند روی داشتن گلر مطمئن و با اعتماد به نفس مناسب حساب کنند، اگر هنوز عیار او در بازی اولش مقابل ذوب آهن کاملا مشخص نشده بود ولی اینبار و در بازی حساس تر مقابل گل گهر تا حد زیادی خیال کادرفنی و طرفداران از دروازه بی بیرو در چندین هفته پیش رو راحت شد.

اگر تا قبل از ماجرای مصدومیت علیرضا دستان بیرانوند باعث اتفاقات خوشایندی برای تیمش می شد، اینبار هم با این مصدومیت ناخواسته مچ دست بیرو مسبب یک چالش از نوع مثبت برای پرسپولیسی ها شد و این تیم با یک توفیق اجباری یک سنگربان کم تجربه ولی مستعد و آماده را در اینروزها آبدیده کرد و حالا با میدان دیدن بیشتر در این برهه حساس در آستانه مبدل شدن به یک پدیده در میان گلرها در لیگ امسال است.هر چند در چند بازی آینده باز هم لازم است تا خود را بیش از این نشان دهد و اگر کلین شیت هایش ادامه پیدا کند و پرسپولیس با او و بدون بیرو همچنان یکه تازی کند پیغامهای مهمی را مخابره خواهد کرد.

هر چند داشتن بیرو آماده درون دروازه هر تیمی یک نعمت و مزیت بزرگ است ولی پرسپولیس حتی بدون مرد شماره یک ملی و بهترین دروازبان ایران همچنان موفق است و خوب برنده می شود و ثابت می کند که مدعی اصلی و به حق قهرمانی و صدرنشینی است (تیم واقعی و مدعی جدی قهرمانی متصل به فرد نیست.)

همچنین از فصول آینده، در صورت ماندگاری بیرو در پرسپولیس او بغیر از تیم ملی، در تیم باشگاهی اش هم یک رقیب جدی و آماده بنام رفیعی جوان دارد که نباید او را دست کم بگیرند و بالاخره اینکه اگر یادتان باشد زمانی همین رقیب سنتی پرسپولیس با حضور رحمتی باتجربه و شماره یک خود، به همین شکل از یک گلر جوان و آن زمان پدیده طور به نام حسین حسینی در مقاطعی ناچارا استفاده کرد ولی با مرور زمان او خود را به تیم و کادر فنی تحمیل کرد و کار به جایی رسید که کم کم بطور نوبتی از آنها استفاده می شد و بعدها با رفتن رحمتی ، حسینی که حالا کاپیتان شان است به گلر اصلی آن زمان تبدیل شد.

به نظر میرسد حالا مشابه همان داستان برای سرخپوشان و اینبار بیرو و رفیعی در حال رقم خوردن است و البته باز هم باید صبر کرد و دید که این کلین شیت های رفیعی تا کی دوام دارد و در ادامه هم عملکردش درخشان خواهد بود؟

نهایتا آنچه مشخص است اینست که تا اینجای کار پرسپولیس به شکل چراغ خاموش با اوسمار و گلر (ذخیره ) آماده و پای کار و بی بیرو در یک قدمی صدر بخوبی یکه تازی ها می کند و باز هم تشنه قهرمانی چندباره است.