روزنامه گل

وحیدرضا عبدی نژاد - شاید قبل از جدال ۱۰۳ قرمز و آبی پایتخت کمتر کسی تصور یک نبرد کم موقعیت و کم افت و خیز را داشت و البته حداقل انتظار از این رقابت حساس خلق صحنه هایی خاص از موقعیت گل زنی یا در مجموع بازی حتی نیمه مهیج بود، حال رویش یک گل در دربی پیشکش! اگر علاقمندان، دربی‌های چند سال اخیر را در یاد داشته باشند متوجه می‌شوند که در بیشتر بازی‌ها علاوه بر اینکه اکثراً گلی در پی داشته رقابت‌های مهیجی را هم از دل خود بیرون آورده بود و پس از مدت‌ها که به بازی‌های این دو تیم انتقاداتی می‌شد ؛ نقدهایی مبنی بر اینکه حساسیت‌های زیاد مانع از برگزاری رقابت جذاب می‌شود در چند دربی اخیر بالاخره این طلسم شکسته شده بود اما مجددا بعد از مدتی دربی ۱۰۳ به قولی به تنظیمات کارخانه برگشت و یاد و خاطر همان مسابقات سرد و بی روح گذشته همراه با تساوی بدون گل را زنده کرد.می توان گفت شاید تنها تفاوت این رقابت سنتی با آن دیدارهای گذشته همان سیستم معروف وی آی ار در بازی بود که در این دیدار کم حادثه آنهم چندان کاربردی نداشت و آنقدر نامحسوس ظاهر شد که بود و نبودش آنچنان متفاوت نبود.فقط از معدود سوژه‌های شهرآورد سوت و کور اخیر شورش عده‌ای از تماشاگر نماها روی سکوها بود(سوژه ای تیره و نه جذاب)که در دقایقی نفس های نصفه نیمه از بازی را هم می گرفت و آن را متوقف می‌کرد به قول معروف گل بود و به سبزه بطری های معلق و در حال سقوط نیز آراسته می‌شد! تنش هایی که مشابه آن در رقابتهای قهرمانان آسیا هم دیده شده و مایه شرمساری در میادین بین المللی بوده است و پیش تر ها هم در یکی از دربی ها متاسفانه مقابل دیدگان رییس فیفا(اینفانتینیو) رخ داد.

در این بازی حتی کار به جایی رسید که یکی از کمک داوران بازی دچار مصدومیت هم شد، اینکه مسلماً این حرکات ذوق زننده و قبیح در جای خود جای تاسف دارد محکوم است و باید جوری با آن مبارزه کرد که روز به روز این اتفاقات کمرنگ شود، شکی نیست اما اگر از زاویه دیگر به آن نگاه کنیم متوجه می‌شویم که یکی از دلایل تشدید تنش در رقابت اخیر همین سردی شهرآورد بود که باعث خستگی و عصبی بودن تماشاگران شد و خود بازیکنان میدان بطور ناخواسته در آن بی تاثیر نبودند.البته از طرف دیگر محتاط بودن کادر فنی استقلال و میل به بازی بسته و تدافعی و از طرف دیگر فقدان جسارت لازم از سمت اوسمار و کم میلی برای بازی تهاجمی‌تر و رسیدن به گل ، نتیجه‌اش این شد که شهرآورد ۱۰۳ به شرم آورد آخر سال مبدل شد!

ناگفته نماند قبل از شروع دربی سرمربی پرسپولیس سیگنال‌هایی را برای اهالی رسانه و مخاطبان فرستاد که نتیجه را به بازی زیبا در این دیدار خاص ترجیح می‌دهد و در طرف مقابل تاکتیکهای همتایش هم که معرف حضور است و نکونام در اینگونه دیدارها بازی بسته را ترجیح می دهد ، چه بسا که وضعیت تیمش در جدول هم مزید بر علت بود برای بازی محتاطانه که یک تساوی هم برایش رضایت بخش بود و بنابراین ماحصل این دو تفکر کادر فنی ، شد همین تساوی بدون گل و تقسیم امتیازات دو تیم در روزهای پایان سال برای همدیگر ؛ یک امتیازی را که به هم عیدی دادند ولی از طرفی هدیه‌ ای جز خمیازه و کسالت ناشی از عملکردشان را به تماشاگران و طرفدارانشان در آستانه سال نو پیشکش نکردند و البته با اینکه این شهرآورد، ره آوردی در بر نداشت اما تنها نکته مثبت از میان نکات منفی اش ، گرم نگه داشتن تنور لیگ بود و امیدواری دو تیم در کنار سایر رقبایشان برای در کورس ماندن قهرمانی..به راستی برای ما هم از دربی نوشتن برای مواقع اینچنینی که رقابت دو تیم عاری از هیجان و سوژه های جالب است ، بسیار سخت و خسته کننده است.شاید اگر مجبور نبودیم رسالت مان را انجام دهیم و از داستانهای بعد از دربی بگوییم ستون مربوط به آن را خالی می‌گذاشتیم و مثل بازیکنان میدان اخیر و کادر فنی شان حرفی برای گفتن نمی داشتیم و در نهایت ؛ به امید روزی که آنقدر فوتبالمان پیشرفته شود که حسرت هیجانات ال کلاسیکوها و دربی‌های جذاب فوتبال اروپا را نخوریم و به دربی‌های مهیج و جذاب خودمان هم بنازیم...