روزنامه گل

هرچند استقلال چه در ابتدای فصل و چه در نیم فصل آن طور که باید تقویت نشد و یارگیری خوب و کاملی نداشت، اما یک بررسی ساده ثابت می کند که شرایط آبی پوشان آن طور و آنقدرها هم که جواد نکونام در بوق و کرنا کرده بغرنج و وخیم نیست که صدرنشینی اش یک معجزه بوده و قهرمان شدنش کار غیرممکن و شاقی باشد.

با مقایسه اسکواد استقلال در لیگ بیست و یکم که که آبی ها موفق شدند با فرهاد مجیدی بدون حتی یک شکست و با اقتدار کامل قهرمان شوند، با تیم فعلی که در اختیار جواد نکونام قرار دارد، مشخص می شود که 15 بازیکن در لیست هردو مربی مشترک بوده است. حسین حسینی، صالح حردانی، محمدحسین مرادمند، راقائل سیلوا، ابوالفضل جلالی، روزبه چشمی، آرش رضاوند، سعید مهری، مهدی مهدی پور، کوین یامگا، جعفر سلمانی، زبیرنیک نفس، آرمان رمضانی، ارسلان مطهری و امیرعلی صادقی نفراتی هستند که جواد نکونام مانند فرهاد مجیدی از ابتدای فصل آنها را در اختیار داشت. اگر نکونام به دلیل مصدومیت شدید یامگا را در نیم فصل از دست داده است، فرهاد مجیدی هم مرادمند و سیاوش یزدانی دو دفاع اصلی خودش را در حساس ترین شرایط به دلیل اعزام به خدمت سربازی از دست داده بود.

علیرضا رضایی، عارف غلامی، وریا غفوری، سیاوش یزدانی، متین کریم زاده، عارف آغاسی، محمد دانشگر، بابک مرادی، عزیزبک آمانوف، امیرحسین حسین زاده، سبحان خاقانی، رضا آذری و در نهایت فردین رابط 13 بازیکنی هستند که فرهاد مجیدی علاوه بر 15 بازیکن مشترک در اختیار داشت. نکته اول اینکه از این تعداد نکونام در صورت تمایل می توانست تعدادی از این نفرات مانند غلامی، رضایی و دیگران را در اختیار داشته باشد. از این لیست بلند بالا با استناد به اخبار و شایعات و شنیده، حداکثر 4نفر در لیست نفرات مورد نظر جواد نکونام بودند که بر همین اساس دانشگر، حسین زاده، آغاسی و آمانوف را شامل می شود.

ذکر این نکته هم ضروری است که حسین زاده به عنوان یک خرید جوان و معمولی و ارزان راهی استقلال شد و در واقع این هنر و ریسک پذیری فرهاد مجیدی بود که با انتخاب و میدان دادن به یک جوان از او یک ستاره برای تیمش ساخت که توانست جای خالی مهدی قایدی را پرکند. کاری که نکونام با وجود جذب جوان هایی چون سامان تورانیان انجام نداده است و حتی بازی دادن به میلاد فخرالدینی پا به سن گذاشته و امتحان پس داده را به تورانیان جوان ترجیح می دهد. استقلال به دلیل پر بودن لیست بزرگسالان خودش نتوانست از رضا میرزایی در نیم فصل دوم استفاده کند. جالب اینکه میرزایی توان و سابقه بازی در دفاع راست و وینگر راست را دارد و با توجه به توانایی بازی در چند پست مختلف، به احتمال زیاد می توانست از فخرالدینی برای استقلال مثمرثمر تر باشد!

نکونام در مقابل 13 بازیکنی که برخلاف تیم فرهاد مجیدی در اختیار ندارد، 13 بازیکن دیگر در اختیارش قرار دارد که میلاد محمدی، گوستاو بلانکو، جلال الدین ماشاریپوف، ایمان سلیمی، آرمین سهرابیان، امید حامدی فر، پیمان بابایی، محمدرضا خالد آبادی، سامان تورانیان، محمدحسین زواری، رضا میرزایی ، محمدجواد کیا، و میلاد فخرالدینی را شامل می شود. شاید بخشی از مشکلات فنی استقلال به افول و نا آمادگی ستاره هایی چون بابایی و محمدی بر می گردد که دیگر این موضوع را باید درون کادرفنی استقلال جستجو کرد که چرا این دو ستاره سابق که می توانستند با تکنیک و سرعتی که از آنها سراغ داشتیم اینقدر نار کارآمد و بی اثر شده اند؟ در مجموع اگر نیک و منصفانه این دو لیست را بررسی کنیم روی ترازو بگذاریم، باید گفت داشته های فرهاد مجیدی با جواد نکونام تفاوت چندانی ندارد. نکونام هم مانند فرهاد مجیدی تا اینجا نتایج خوبی با شاگردانش گرفته است و فقط بحث ناله کردن و تنهت تنها ماندم های جواد است که باقی می ماند. شاید هم این موضوع را باید به حساب ترفند و تاکتیک نکونام برای برداشتن فشار قهرمانی از روی دوش استقلال گذاشت!