روزنامه گل

وحیدرضا عبدی نژاد - خبر کوتاه بود ولی قابل تامل؛ قلعه نویی تا ۲۰۲۶ با تیم ملی خواهد بو. این یعنی اعتماد دوباره به سرمربی ایرانی که البته تا حد زیادی نتوانست انتظارات بجا که همان فینالیست شدن و جنگیدن برای کسب جام بود را برآورده کند ولی این اطمینان دوباره باید فلسفه و دلایل محکمی در درونش نهفته باشد به امید اینکه آقایان بزودی با توضیح از اتخاذ این تصمیم، آن دلایل خاص را عیان کنند.به هر روی هرچه بود، تمام شد و جام ملت‌های پر هیاهو که برای ما مملو از غم ها و شادی‌ها بود به پایان رسید؛ هرچند شادی‌هایش زودگذر بود و غمش ماندگار و پایانش تلخ. طبق روال تورنمنتهای گذشته آسیایی، با نزدیک شدن به مراحل آخر بوی جام را استشمام کردیم ولی کاپ را لمس نکردیم، دستمان از جام کوتاه ماند و حسرتمان به رکورد بالای ۵۰ سال رسید.روی صحبت ما به آنچه که گذشت نیست و به آینده پیش رو نگاهی داریم و منتظریم ببینیم که سرنوشت تیم ملی در ادامه مسیر چگونه خواهد بود؟ مسیر پرچالش برای جام جهانی بعدی و جام‌های بعدی ، ماندن امیر و یارانش تا جام ۲۰۲۶ بدان معنی است که سران تصمیم گیرنده فدراسیون امید و انتظار تحول در تیم ملی و جوانسازی آن به دست سرمربی تیم را دارند و از قبل افتتاحیه جام ملتها هم (احتمال بسیار زیاد) تصمیم شان را گرفته بودند و به برنامه های بلند مدت امیر برای تیم ملی دل بسته اند. اکنون یک سوال مهم ایجاد می‌شود که آیا علاوه بر پوست اندازی تیم ملی، کادر فنی و در راس آن امیر قلعه نوعی هم یک تحول ذهنی برای آن تکه از پازل‌های تاکتیکی ناموفق و تجدید نظر در تفکراتش خواهد داشت؟آیا با آنالیز دقیق تورنمنت تلخ اخیر و توجه بیشتر به نقاط ضعف‌ تیم ملی مخصوصاً در ساختار دفاع تیمی تغییرات مثبت و تجدید نظرهای بجا و اساسی را در درونش ایجاد می‌کند؟ آیا در حفره های سلول مغزش به فکر اصلاح و پر کردن حفره های دفاعی (بلای جان) تیم ملی هست؟!

یا فقط به همان عذرخواهی بعد از بازی‌ها قناعت می‌کند و همان روال سابق خود را پیش می‌گیرد؛ البته که این فرهنگ عذرخواهی قابل تحسین است اما مهمتر از آن قبول اشتباهات و تجدید نظر در تفکر است(به مانند سرمربیان موفقی مثل موریاسو ژاپنی)

قطعا اگر بخش اعظمی از این تفکرات کارآمد بود و بی ایراد، ما اکنون قهرمان جام ۲۰۲۳ آسیا بودیم پس کمترین انتظارمان از سرمربی تیم ملی که با این شرایط راه درازی را در پیش رو دارد این است که استراتژی و تاکتیکهای خود را به روزتر کند و با تجدید نظر در برخی از تفکرات قبلی مخصوصاً در بخش دفاع تیمی و البته بجای تحویل دادن تیمی پر نوسان در جام ملت‌ها این بار با ارائه تدابیر و برنامه های جدید امیدوار باشیم که علاوه بر اینکه در آینده نزدیک شاهد تیم جوانی خواهیم بود دیگر شاهد یک تیم ملی پر نوسان و فراز و نشیب نباشیم.

حقیقتاً که ما از ناکامی‌های اخیر تیم ملی و طلسم‌هایی که هر دوره نصیب ما می‌شود خسته شده‌ایم و البته باید این رویه به پایان برسد: یعنی ناکامی و یک عذرخواهی و دوباره یک ناکامی دیگر و یک درجا زدن دیگر و مجددا روز از نو روزی از نو.

اگر قرار است تیم ملی با شیب ملایم در آینده دچار تغییرات شود و تیم ملی جوان‌تری داشته باشیم از همین امروز خانه تکانی و ایجاد تفکرات جدید در راس کادر فنی برای تیم ملی با شیبی بیشتر از ملایم، ضرورت دارد!

نهایتا اینکه باید دید در آینده نه چندان دور علاوه بر مشاهده تیم ملی جدید ، شاهد به روز شدن ایده ها و تاکتیکهای موثر در حد فوتبال حرفه ای اینروزها از جانب سرمربی و کادرش در تیم ملی خواهیم بود؟ یا باز هم همان تاکتیک و همان نوسانات گذشته و در یک کلام همان همیشگی با حسرتهای جدید پیش رو!