نیمه‌ای که پس از سالها باید «نهایی» کنیم
روزنامه گل
وحیدرضا عبدی نژاد - اینکه در فوتبال همه چیز روی کاغذ نیست و در زمین بازی اتفاقات به صورت غیرقابل پیش‌بینی رخ می‌دهد شکی نیست اما با همه این احوال و عملکرد درخشانی که این نسل پرستاره و باتجربه نقره ای که در آستانه طلایی شدن است، دارد و شایستگی هایی که در این رقابتها نشان داده این اجازه را به ما خودمان می‌دهیم که بگوییم این بار دیگر نوبت ماست؛ یا همین حالا یا هیچوقت.دیگر وقت آن است که این تابوی منحوس و طلسمی که در ادوار مختلف جام ملت‌ها نصیب تیم ملی مان شده را بشکنیم و برخلاف ادوار گذشته که در برخی از آنها هم با وجود شایستگی زیاد برای فینالیست شدن در سر پیچ نیمه نهایی و یک گام مانده تا مقصد باز می ماندیم، این بار پیچ نیمه نهایی را با قدرت و با صلابت به سلامت بگذرانیم و پس از چند دهه این کار نیمه تمام (در نیمه نهایی) را نهایی کنیم و به فینال برسیم.این درست که یکی از مدعیان بزرگ جام را کنار زدیم و برد شیرین و ارزشمندی را کسب کردیم اما میدانیم بابت این مهم جام نمی‌دهند.
با گذر از میزبان رقابتها در پیچ پر خطر (مقابل قطر) که ناگفته نماند؛ احساس میشود حریف مناسبتری نسبت به ازبکها برای ما محسوب میشود و بیشتر به امتیاز میزبانی تکیه کرده تا توانایی هایی تیمی اش در تقابل با ما و سپس حضور مقتدرانه در فینال (مقابل احتمالاً کره جنوبی) و شلیک نهایی جانانه و جاودانه می‌توانیم جام آرزوها را از آن خود کنیم و رویا را به حقیقت تبدیل کنیم.تیمی که یکی از شگفتی سازان جام جهانی اخیر ( ژاپن) را با اقتدار شکست می‌دهد لیاقت جشن قهرمانی در دوحه را دارد،تیمی که به معنی واقعی کلمه تیم است و تمام نفراتش از روی نیمکت تا درون زمین با یک ضربان بدنبال هدف بزرگند و با همدلی تا پای جان می‌جنگند و البته فوتبالی فراتر از سطح آسیا را ارائه دادند لیاقت قهرمانی این دوره را دارد.
با فرض رویارویی ما با کره در فینال، با یک مقایسه منطقی متوجه می‌شویم که حتی این کره هم در نمایش‌هایی که در این دوره داشت با اینکه رقیب سرسختی به شمار می آید ولی نمی‌تواند حریفی خطرناکتر از ژاپن مقلوب شده باشد و آنچنان مشکل ساز برای ما باشد آنها با تمامی نقشه ها و سیاست هایی که با رهبری کلینزمن با تفکرات خاص آلمانی اش دارند باز هم قادر نیستند حریف هوش و تجربه و توانایی های بالای ستارگان تشنه جام ایرانی شوند.
هر چقدر در دوره های گذشته خاطرات تلخی در نیمه نهایی های جام مقابل عربستان و چین و ... داشتیم حالا نوبت ثبت لحظات شیرین (مثل جدال قبلی) اینبار در نیمه نهایی مقابل قطر است و شاید قرار است دست تقدیر برای ما اینگونه رقم بخورد که طلسم نرفتن به فینال مقابل میزبان بازیها شکسته شود و نهایتا جام از آنسوی آبهای خلیج فارس به خاک مان برسد و نهایتا به امید اینکه قطری که در جام جهانی برای ما دستاوردی نداشت اینبار به سرزمین خوشبختی یوزها تبدیل شود.امیدواریم چون شایسته آنیم.
