روزنامه گل
در طول ماههای اخیر یک جمله زیاد در مورد تیم ملی فوتبال ایران به گوش رسیده؛ اینکه بعضیها این تیم را دوست ندارند و دلشان نمیخواهد موفق باشد. چرایی این موضوع و اینکه حد و اندازه آن چقدر است، خودش یک بحث مفصل جدی به نظر میرسد، اما بهطور کامل نمیتوان آن را نفی کرد. حتی برخی بازیکنان خود تیم ملی هم به نوعی به این موضوع اشاره کردهاند؛ از جمله علیرضا جهانبخش که قبل از جام ملتهای آسیا گفت: «هر کسی علیه تیم ملی حرف بزند تبدیل به قهرمان میشود» یا احسان حاجصفی که همین دیروز گفته: «متاسفانه در حق تیم ملی کملطفی میشود.»
بگذارید از بسیاری از مسائل ریشهای و مهم بگذریم و در این مطلب فقط به یکی از دلایل حساسیت منفی بخشی از افکار عمومی نسبت به این تیم بپردازیم؛ آنجا که به نظر میرسد نوع رفتار و گفتار عوامل تیم و مخصوصا شخص امیر قلعهنویی باعث بهت، تعجب و افسوس ناظران میشود. او حرفهایی میزند که گاهی تا مغز استخوان شنونده را میسوزاند و در این شرایط نباید از هواداران انتظار همدلی حداکثری داشت. یکی از تازهترین و آشکارترین نمونهها از این دست، همین مصاحبه روز گذشته قلعهنویی در نشست خبری پیش از بازی با امارات بود که بخشهایی از آن را بررسی میکنیم.
فوتبال خوب؟ کی؟ کجا؟
نمایش ضعیف تیم ملی ایران برابر هنگکنگ با موج بزرگی از انتقادها همراه شد و حتی خود بازیکنان تیم ملی هم نتوانستند این حقیقت را که روز خوبی نداشتند پنهان کنند. امیر قلعهنویی اما همچنان اصرار دارد شاگردانش فوتبال خوبی بازی کردهاند: «فکر میکنم کلا دو بازی در این تورنمنت بوده که یک تیم حتی به ۱۰۰ پاس هم نرسیده که یکی از آن بازیها دیدار ایران ـ هنگکنگ بوده است. تیم ایران حتی به حریف اجازه نداده به ۱۰۰ پاس برسد. اینکه تیم بد بازی کند و اینکه یک تیم گل نزند دو مقوله جداست. بهزعم من ما مقابل هنگکنگ یکی از بازیهای خوبمان را انجام دادیم، من نمیگویم، آمار این را میگوید، آمار ما بسیار خوب بوده است.» خب البته همین امیرخان چهار روز پیش گفته بود تیکیتاکا منسوخ شده و دیگر تعداد پاسها مهم نیست، اما حالا برای توجیه عملکرد تیمش به همین فاکتور چنگ میاندازد! نکته مهم اینجاست که هنگکنگ با همان کمتر از صد پاس بارها دروازه تیم ملی را به خطر انداخت که یکی از دلایلش ضعف ساختار دفاعی بود. اصلا به همین دلیل است که میگوییم تیم امیر بد بازی کرده، وگرنه کسی از تیم ۱۵۰ دنیا انتظار ندارد بازیکنانش هزار تا پاس به هم بدهند.
از کدام گروه سخت حرف میزنی؟
قلعهنویی در بخش دیگری از سخنانش ادعایی عجیب در مورد دشواری گروه ایران مطرح کرده و گفته: «برخلاف خیلیها که گفتند گروه آسانی داریم، هنگکنگ و فلسطین در هر گروهی قرار داشتند حداقل به عنوان تیم سوم صعود میکردند، این مساله را بازیها و آمارها نشان میدهد، گروه ایران جزو گروههای سخت جام بود.» اولا که از کل مسابقات مرحله گروهی فقط ۸ تیم اوت میشوند و صعود هیچ تیمی از این مرحله «شاهکار» نیست. به علاوه خوب است خود امیر به گروه ژاپن و کرهجنوبی نگاه کند و ببیند عراق و اردن در چه سطحی هستند و چه بلایی سر این دو تیم آوردند. انصافا آیا عراق و اردن را میتوان با هنگکنگ، فلسطین یا حتی همین امارات مقایسه کرد؟ حقیقتا چطور مدعی هستید گروه ایران گروه سختی بوده است؟
سوءتفاهمی به اسم تعریف مانچینی
از همه جالبتر اینکه وقتی یک خبرنگار خارجی از او پرسید روبرتو مانچینی ایران را یکی از مدعیان کسب عنوان قهرمانی دانسته، قلعهنویی جواب داد: «از او ممنونم، اما مانچینی با تعریف از من در ایران دشمنان زیادی پیدا خواهد کرد.» اولا که طبیعتا ایران و ژاپن و کره و عربستان در هر تورنمنتی به صورت خودکار مدعی قهرمانی به حساب میآیند و اشاره به این موضوع تمجید از سرمربی آنها نیست، ثانیا لااقل سعی کنید در کنفرانسهای بینالمللی از این حرفها نزنید و مناقشات سوءتفاهمات داخلی را بیرون نبرید. انصافا کدامیک از ۲۳ مربی دیگر جام چنین مصاحبههایی انجام میدهند؟ آیا در این شرایط واقعا انتظار دارید مردم دوستتان داشته باشند و انرژی مثبت برایتان بفرستند؟ کمی پایینتر بیایید و توهم دشمنی را کنار بگذارید؛ شاید پاسخ دیگری گرفتید.
#پیج رسمی روزنامه گل