روزنامه گل
استقلال در اصفهان دو امتیاز حساس از دست داد و طبعا آبیها از این مساوی برابر ذوبآهن ناخشنود هستند. جنجال جواد نکونام در پایان بازی و حاضر نشدن او در نشست خبری هم این فرضیه را تایید میکند. به هر حال استقلال برای پیشروی به سمت قهرمانی نیمفصل باید این بازی را میبرد. آنها حتی از حریف جلو هم افتادند، اما نهایتا بازی را مساوی کردند و شاید در دقایق پایانی بیم آن وجود داشت که بازی را ببازند. در مورد عادت استقلال به عقب نشستن بعد از زدن گل زیاد صحبت شده و نیز تزلزل ساختار دفاعی آبیها که جدا نیاز به بازنگری دارد. همیشه نمیشود مسابقات را با یک گل برد، همیشه هم قرار نیست رقبا فرصتهای گلزنی را مفت و مسلم از دست بدهند. اگر استقلال خوزستان و ملوان آن همه موقعیت جلوی استقلال خراب میکنند، یک بار هم مثل فولادشهر توپ به پای مهدیپور میخورد و وارد دروازه میشود.
خارج از این موضوع اما، در بازی ذوبآهن یک فاکتور بسیار آزاردهنده وجود داشت که مربوط میشد به پرتابهای بلند و پرتعداد نادر محمدی؛ بازیکنی که در پیکان چهره شد و به «منجنیق» لیگ برتر معروف است. حرکات آکروباتیک او برای پرتاب اوت، در ابتدا مورد توجه افکار عمومی بود، اما بعد از مدتی تازگی و طراوتش را از دست داد. انصافا این اوتها خطرناک هم هستند و اگر در هر مسابقه یکی، دو بار شاهد پرتاب توپ به این شکل باشیم، میشود موضوع را تحمل کرد، اما این که بیشتر از بیست مرتبه، از هر گوشه زمین و با هر فاصلهای از دروازه این حرکت تکرار شود و کلی از وقت بازی را بگیرد واقعا ملالتبار است و اصلا دیگر نمیشود به آن «فوتبال» گفت. جالب اینجاست که ذوبآهن اواخر بازی و بعد از تعویضهای محمد ربیعی نشان داد روی زمین هم میتواند فوتبال بازی کند و خطرناک باشد؛ آیا حیف نیست این تیم همه زورش را میگذارد روی همین اوتها؟ به خدا این فوتبال است، نه هندبال و بسکتبال. به روح این ورزش احترام بگذارید.
#پیج رسمی روزنامه گل