روزنامه گل

دکتر فرزاد بیگی - اوج هیجان و آدرنالین در نقش جهان. به یکی از معدود نود دقیقه های همیشه چشمنواز و پر دلهره فوتبال ایرانی خوش آمدید.اگر فقط یک بازی وجود داشته باشد که حساسیت، جذابیت و حتی حواشی شهرآورد سنتی پایتخت را تحت تأثیر قرار داده و تا حدودی با آن مصاف بزرگ؛ هماوردی کند؛ همین جنگ غیر قابل پیش بینی، بی اغماض و بدون مداراییست که اینروزها به الکلاسیکوی فوتبال ایران مشهور شده است. نبرد نزدیکترین خویشاوندان لیگ. پرسپولیس، سپاهان؛ بازماندگان پر افتخار شاهین های خاطره انگیز روزگار گذشته.

چنانکه از روزهای گرم و کشدار تابستانی و از همان لحظات اولیه مشخص شدن قرعه های لیگ انتظار میرفت؛ رقابتهای هفته دهم و بویژه ملاقات پرسپولیس و سپاهان در نقش جهان به یکی از مهم ترین، بیاد ماندنی ترین و در عین حال تعیین کننده ترین نقاط عطف لیگ برتر بیست و سوم تبدیل شد. دو رقیب پر ستاره و دو مدعی همیشگی فتح لیگ در حالی به نقش جهان مملو از تماشاگر رسیده اند که بشکل غیر منتظره ای صدر جدول را به آبی های تهرانی وانهاده و در رتبه های پایین تر جدول رده بندی جای دارند.

علاوه بر شباهتهای نوستالژیک و ریشه ای؛ آنچه احوالات کنونی پرسپولیس و سپاهان را به هم نزدیک میکند؛ گرفتاری زودهنگام هر دو تیم در چنبره مصدومیت های متعدد و طولانی مدت ستاره هاست. نفرینی که در آغاز گریبان زردپوشان اصفهانی را گرفته بود؛ خیلی زود به اردوی سرخهای تهران رسید و آنها را در شرایط به مراتب دشوارتری قرار داد. همین است که حالا و در آستانه نبرد بزرگ هفته؛ اوضاع سپاهان به مراتب بهتر از کهنه رقیب تهرانی بوده و «مورایس» در قیاس با گل محمدی؛ دستانی باز تر و خیالی آسوده تر داشته و از نیمکتی غنی تر و آماده تر بهره خواهد برد. در میان مردان تأثیرگذار سپاهان؛ تنها امید نورافکن ( که البته مصدومیت او هم برطرف شده و فعلا درگیر مشکلات مربوط به ثبت قرارداد و این قبیل داستانهای بیهوده و ملال آور است) و رضا شکاری دو از دسترس هستند. این در حالیست که سرخ ها مرتضی پورعلی گنجی، یاسین سلمانی و وحید امیری را در اختیار نخواهند داشت و بخش مهمی از سایر نفرات همیشه ثابت تیم؛ درگیر ویروس « آنفولانزا» بوده و در شرایط آرمانی به «نصف جهان» نرسیده اند.

همانندی دیگر سپاهان و پرسپولیس؛ حفره های موجود در خط دفاعی و بویژه ناهماهنگی زوج های مرکز دفاع هر دو تیم است. باشگاه اصفهانی مدتهاست که از در اختیار داشتن یک زوج مکمل، هماهنگ و مطمئن بی بهره بوده و این منطقه بسیار مهم به پاشنه آشیل و درد لاعلاج مجموعه مذکور تبدیل شده است. نه سخاوت و حمیت باور نکردنی در بخدمت گرفتن و جمع آوری قریب به اتفاق مدافعان مرکزی شناخته شده لیگ برتر؛ نه حضور در بازارهای بین المللی و عقد قرارداد با مدافعان خارجی و نه تدابیر فنی رفیق «مورینیو» افاقه نکرده و تیم پر هزینه مرد پرتغالی کمافی السابق گرفتار همان کهنه معضلی است که پیش تر مجموعه خوش نقش، سزاوار و به مراتب کم خرج تر و کم هیاهوتر محرم را به زانو درآورده و سرمربی جوان و دوست داشتنی سپاهان را از دور خارج کرده است.سرخها اما به دلیل مصدومیت پورعلی گنجی، حاشیه های مضحک کنعانی زادگان و خارج شدن این بازیکن از فرم مطلوب و البته عدم درک متقابلش با گولسیانی کند و کم سرعت دچار تزلزلی غیر منتظره در قلب دفاع شده اند. اینهمه در کنار بازگشت اسماعیلی فر و نعمتی به روزهای کابوس وار گذشته؛ خط دفاعی مستحکم و بازیساز پرسپولیس را به نقطه ضعفی بزرگ و بر ملا شده مبدل کرده است.

با همه این حرفها اما نبرد نقش جهان از گونه ای دیگرست. میزان حساسیت و تعیین کنندگی این مصاف هر بازیکنی با هر درجه از آمادگی را به اوج انگیزه و مبارزه جویی سوق خواهد داد.مصدومیت، بیماری، ناهماهنگی و بهانه هایی از این دست پذیرفته نیست و هرگز نخواهند توانست شکست احتمالی را توجیه کنند. نه برد پرگل سپاهان در مصاف با رقیب بی نام و نشان ازبک و نه مساوی های تکرار شونده پرسپولیس، تضمینی برای موفقیت یا ناکامی نخواهند بود. علیرغم حواشی گوناگون و مواجهه حساسیت برانگیز انبوه مهره های سابقا سرخ سپاهان با هم باشگاههایی های قدیمی؛ جنگ واقعی و تقابل اصلی در میانه میدان جریان داشته و در غروب پاییزی نقش جهان مجموعه ای شاهد مقصود را در آغوش خواهد کشید که مرکز زمین را به تصرف در آورده و در خط دفاع کم اشتباه تر باشد.در نهایت اما تمرکز، مبارزه جویی و امیدوار ماندن تا آخرین لحظات؛ یگانه اکسیر نجات بخشی است که تفاوتها را رقم زده و در این مصاف بسیار نزدیک؛ صف برنده را از بازنده جدا خواهد کرد.