بگذار فراموش کنیم!
روزنامه گل
جواد نکونام گفته: «یحیی گل‌محمدی در حد من نیست که جواب او را بدهم»؛ جمله‌ای که در سال‌های گذشته شبیه آن را در مورد امثال امیر قلعه‌نویی، فرهاد مجیدی و برخی دیگر هم به کار برده و دیگران را متهم به حسادت کرده بود. این نوشته در دفاع از سرمربی پرسپولیس نیست که او هم مثل هر آدم دیگری ضعف و قوت‌های خودش را دارد، اما کاش یک روز می‌فهمیدیم این حجم گزاف از غرور و خود بزرگ‌بینی که در تمام تار و پود آقا جواد موج می‌زند بابت چیست؟ به چه می‌نازی استاد و به پشتوانه کدام کار شاق اینطور با تکبر و منیت روی زمین خدا راه می‌روی؟ اگر لژیونر بودی که خیلی‌های دیگر هم بودند. اگر در تیم ملی بازی کردی که خیلی‌های دیگر هم کردند. چهاردهم، هفدهم، پانزدهم، دوازدهم، دوازدهم و هفتم؛ این همه رتبه‌های اوساسونا طی دوران حضور نکونام در لالیگا بوده است. شاید باید خدا را شکر کنیم که جواد با اوساسونا قهرمان اسپانیا نشد یا مثل بیش از ده بازیکن ایرانی دیگر حضور در لیگ قهرمانان اروپا را تجربه نکرد، وگرنه احتمالا بابت نفس کشیدنش در ایران هم سر بقیه منت می‌گذاشت!
خب البته نکونام در همین مصاحبه کار را راحت کرده و گفته: «فوتبال فقط به جام گرفتن نیست.» تمام و کمال با او موافقیم؛ اصالت و بزرگی در این است که وقتی در سی‌ودو سالگی ناگهان یادت می‌افتد چه استقلالی تیری هستی و با کلی هزینه و قول بازوبند کاپیتانی به این تیم برمی‌گردی، شب دربی باشگاه را رها نکنی و سر از الکویت در نیاوری. وفاداری و پایبندی به این است که وقتی با فولاد شانسی برای موفقیت مقابل الهلال متصور نیستی، تیمت را به امان خدا ول نکنی و شبانه به ایران برنگردی. بگذار بعضی چیزها را فراموش کنیم!
حد آدم‌ها را این برد و باخت‌ها، این نشست‌ها و نیمکت‌ها تعیین نمی‌کند. همه اینها می‌آیند و می‌روند. حد واقعی آدم‌ها، مرام و کردار آنهاست، یکرنگی و خلوص‌شان؛ تصویر زیبا و قابل افتخاری که بسازند و از خودشان یادگاری بگذارند. در این مورد کجای کاری جواد جان؟
#پیج رسمی روزنامه گل #جواد نکونام #استقلال
