روزنامه گل

هیچ‌کس تعجب نکرد. نتیجه همانی بود که انتظار می‌رفت؛ شاید فقط با کمی تفاوت در پیش‌بینی تعداد گل‌ها. صد البته فوتبال ورزش شگفتی‌هاست و همه امیدوار بودیم نساجی هم در آزادی غول‌کشی کند اما الهلال این‌بار مثل روز اول و مصاف با نوبهار ازبکستان، غافلگیر نشد. تیم عربستانی از دقایق اولیه برای کسب برتری روی دروازه نساجی فشار آورد و استحقاق پیروزی 3گله را هم داشت. ما به تیر زدیم و آنها نیز، اما در مجموع اگر قبل از دقیقه20 به گل نمی‌رسیدند، شاید بیش از اینها فشار می‌آوردند. این بازی، نکات زشت و زیبای خودش را داشت.

اتفاقت خوب

مهم‌ترین نکته مثبت مسابقه، حضور نساجی به‌عنوان یکی از تیم‌های ریشه‌دار و دوست‌داشتنی ایران در چنین مصاف مهمی بود. به هر حال آنها کسب تجربه کردند و روزی تاریخی در باشگاه‌شان رقم خورد. رویارویی با نیمار جونیور که یکی از بزرگ‌ترین و گران‌قیمت‌ترین بازیکنان تاریخ فوتبال جهان به‌شمار می‌آید، اتفاق مهمی است که شاید 2سال پیش هیچ‌کدام از تیفوسی‌های نساجی هم آن را تصور نمی‌کردند. همچنین به لطف برگزاری این بازی، سکوهای ورزشگاه آزادی پس از مدت‌ها پر از تماشاچی شد و رنگ و بوی دیگری گرفت. چمن ورزشگاه هم حداقل از جنبه ظاهری سر و شکل بهتری پیدا کرده بود و دست‌کم آن تصاویر زشت و زننده از چاله‌ها را به‌دست عکاسان و رسانه‌های خارجی نمی‌داد. نهایتا هم مسابقه بدون حرف و حدیث خاصی به پایان رسید و کاروان تیم پرستاره الهلال از ایران خارج شد.

اتفاقات بد

برخی اتفاقات بازی قشنگ نبود. درگیری پیش آمده بین امیرمحمد هوشمند و سلمان فرج غیرحرفه‌ای به‌نظر می‌‎رسید. اصلا دلیلی نداشت بازی به‌علت یک خطای ساده اینقدر متوقف شود و داور 13دقیقه وقت تلف‌شده بگیرد. به علاوه منصفانه باید گفت ما خوش‌شانس بودیم که داور در بازبینی صحنه حکم به اخراج هردو بازیکن داد، وگرنه اگر فرج که آغاز‌کننده درگیری نبود اخراج نمی‌شد، کار برای نساجی دشواری بی‌نهایتی پیدا می‌کرد. از سوی دیگر پرتاب اشیا از سوی برخی تماشاگران هم آزاردهنده بود. این وضع مخصوصا در زمان خروج بازیکن اخراجی الهلال از زمین شدت پیدا کرد و باعث شد رشید مظاهری به‌عنوان اسکورت فرج وارد معرکه شود و او را به رختکن ببرد. خب چرا؟ فرض کنید شبیه این اتفاق برای یک تیم ایرانی در عربستان رخ می‌داد، ما خوشمان می‌آمد؟ از همه اینها که بگذریم اما زشت‌ترین بخش ماجرا تفاوت بضاعت 2تیم است. ما توقع نداریم حتی بزرگ‌ترین تیم‌های کشورمان هم قدرت و ثروت رقبای عربستانی را داشته باشند، اما انصافا این فاصله کهکشانی هم عادلانه نیست. مرجع جهانی ترانسفر مارکت ارزش نساجی را 5.9میلیون یورو تخمین می‌زند، درحالی‌که ارزش الهلال عربستان را 257.4میلیون یورو برآورد کرده است؛ یعنی 43برابر گران‌تر از نماینده ما. خب طبیعتا در این شرایط نباید انتظار رقابت برابر داشته باشیم. آنها دارند خودشان را قوی می‌کنند، ما هم باید سرمایه‌گذاری کنیم. جز این راه دیگری وجود ندارد. باور کنید.