روزنامه گل
حسین دشتی داغیانی - بحث بر سر نوع استقبال ایرانیان از کریستیانو رونالدو همچنان ادامه دارد و هر کسی از زاویه دید خودش آن را تحلیل میکند؛ برخی بر این باورند اتفاقی که رخ داد مایه آبروریزی بود و یک شکست اجتماعی برای کشورمان به شمار میآمد، اما عدهای دیگر میگویند این عشق و علاقه به سلبریتیهای جهانی فوتبال، سینما و موسیقی محدود به یک کشور نیست و همه جای جهان وجود دارد. به علاوه آنها جمعیت حاضر در اطراف هتل اسپیناس را به سختی ده هزار نفر تخمین میزنند که در مقایسه با جمعیت چهارده، پانزده میلیون نفری تهران اصلا چیز خاصی نیست و نمیتوان از آن نتایج کلی گرفت.
شما چطور فکر میکنید و هوادار کدام تحلیل هستید؟ فرق چندانی ندارد. با هر رویکردی، احتمالا شما هم مثل ما موافقید که ناکارآمدی مسوولان و ناتوانی آنها در ایجاد نظم و انضباط در مراسم استقبال از رونالدو حسابی توی ذوق میزد. شاید اگر در تهران هم گوشه خیابان را خیلی مرتب و منظم نردهکشی میکردند و اجازه میدادند مردم به طور سازمانیافته با ستارهای مثل رونالدو ملاقات کنند، اتفاقات روز دوشنبه اینقدر بازتاب منفی پیدا نمیکرد. در ژاپن، چین و بسیاری دیگر از کشورها هم همین کار را میکنند و با وجود آن که جمعیت زیادی جمع میشود، جلوه کار زیباست و هیچ چیز ناخوشایندی در آن دیده نمیشود.
شاید اگر مثل شرق آسیا یا کشورهای عربی، اینجا هم به طور مرتب شاهد اردو زدن تیمهای مطرح خارجی میبودیم، رفته رفته با قواعد و آداب کار آشنا میشدیم، اما حیف که اینطور نیست. مساله ساده است؛ مردم ما به حق به فوتبال «علاقه» دارند، اما برخی مسوولان برای مدیریت این علاقه «عرضه» ندارند!
#پیج رسمی روزنامه گل