روزنامه گل

بخش اول مسابقات لیگ برتر به پایان رسید و این بازی‌ها برای برپایی اردوی تیم ملی در روزهای فیفا تعطیل شد. هنوز برنامه مسابقات هفته پنجم اعلام نشده، چرا که این موضوع پیچیدگی‌های خاص خود را دارد. با پایان مسابقات ملی، نمایندگان ایران در لیگ قهرمانان آسیا باید نخستین دیدار خود در این تورنمنت را برگزار کنند. تیم امید هم راهی بازی‌های آسیایی خواهد شد که در این میان حتما رضا عنایتی شماری از بازیکنان لیگ برتری را در اختیار دارد. بنابراین مشخصا نمی‌دانیم چه زمانی نوبت برگزاری مسابقات هفته پنجم از راه خواهد رسید اما این وقفه شاید فرصت مناسبی باشد برای اینکه ببینیم در 4هفته نخست چه گذشت و از استارت لیگ برتر چه چیزهایی دستگیرمان شد.

مدعی اول؟ سپاهان

حتی پیش از شروع مسابقات هم به‌نظر می‌رسید سپاهان مدعی اصلی قهرمانی در لیگ بیست‌وسوم باشد. این تیم برای رسیدن به جام همه‌‌چیز داشت؛ پول فراوان، ستاره‌های مرغوب، کادرفنی معتبر و البته انگیزه‌ای بسیار زیاد که از تلاش برای جبران ناکامی فصل گذشته ناشی می‌شد. با شروع مسابقات هم روی این فرضیه مهر تأیید خورد. سپاهان هر 4بازی نخستش را برده که 2تا از آنها در برابر تراکتور و استقلال بوده است. مگر می‌توان این تیم را مدعی نخست فتح جام ندانست؟

پرسپولیس کوتاه‌بیا نیست

با همه مزایایی که برای سپاهان برشمردیم، درصورتی که یکی از مهاجمان اصلی طلایی‌پوش‌ها در اختیار پرسپولیس بود، شاید می‌شد سرخپوشان پایتخت را مدعی اصلی کسب عنوان قهرمانی به شمار آورد! حقیقت آن است که بزرگ‌ترین ضعف فنی پرسپولیس از فقدان مهاجمان تخصصی و زهردار کافی ناشی می‌شود اما این تیم در سایر نقاط زمین آنقدر مهره مؤثر و «بازی درآور» دارد که اصلا نمی‌توان آنها را در جمع مدعیان نادیده گرفت. برتری محسوس پرسپولیس نسبت به سپاهان در خط دفاعی است. وقتی به یاد می‌آوریم در 3مسابقه اخیر سرخپوشان حتی یک ضربه داخل چارچوب هم به دروازه این تیم شلیک نشده و تنها گل دریافتی آنها را سروش رفیعی به اشتباه به علیرضا بیرانوند زده، روشن می‌شود که پرسپولیس به آسانی قید قهرمانی را نخواهد زد. می‌دانیم؛ شاید خیلی زود باشد اما از همین حالا می‌توان گفت نبرد مستقیم پرسپولیس و سپاهان تأثیر زیادی روی تعیین چهره قهرمان این فصل دارد.

این استقلال مرموز

استقلال جواد نکونام، به شکل غریبی بوی استقلال فرهاد مجیدی را می‌دهد؛ کم‌ستاره‌تر از همه مدعیان با فوتبالی نه‌چندان زیبا اما کامیاب و برنده. بردهای ناپلئونی استقلال در مسابقاتی که خیلی هم نشانی از برتری آبی‌ها ندارد، آنها را تبدیل به یک مدعی مرموز کرده است. البته که استقلال هنوز دنبال تقویت نیروی انسانی خود است، اما 3پیروزی این تیم نشان می‌دهد نمی‌شود آنها را دست‌کم گرفت؛ هرچند بسیاری بر این باورند که عیار واقعی تیم نکونام در مواجهه با رقبای بزرگ‌تر مشخص خواهد شد. فراموش نکنیم تیم جواد برخلاف پرسپولیس و سپاهان در آسیا هم نیست و این قطعا می‌تواند به افزایش توان و تمرکز آنها در لیگ منجر شود.

سقوط‌کننده قطعی نداریم

در اغلب فصول لیگ برتر یکی، دو تیم خیلی زود نشان می‌دهند پتانسیل بقا ندارند و سقوط‌شان قطعی است. با این حال دست‌کم 4هفته اخیر نشان داده بعید است امسال چنین تیمی داشته باشیم. چه‌کسی قرار است کاندیدای قطعی سقوط باشد؟ استقلال خوزستان که در آزادی استقلال تهران را جان به لب کرد؟ یا شمس‌آذر قزوین که با 3امتیاز منفی شروع کرد و امروز با 2امتیاز بالاتر از فولاد ایستاده؟ امتیاز واقعی تیم دقیقی 5است که با آن می‌توانست در کمرکش جدول جا بگیرد، بنابراین هیچ‌کس نمی‌تواند شمس‌آذر را دست‌کم بگیرد. برای پایین جدول، کورس فشرده‌ای پیش‌بینی می‌شود.