روزنامه گل

علیرضا اسدی درمورد سقف بودجه 300 میلیارد تومانی برای باشگاه‌ها و اینکه اگر آن‌ها از هواداران کمک بگیرند، می‌توانند بیشتر از این سقف هزینه کنند، اظهار داشت: اگر بخواهم وارد بخش صنعت فوتبال و ورزش شوم، باید بگویم ورزش ما یک حباب کاذب در بخش اقتصادی‌اش دارد نه به این معنی که افراد فعال در این حوزه ارزش ندارند یا عمرشان کم قیمت است. تمام افرادی که در این حوزه فعالیت دارند، هم ارزشمند هستند و هم کار بزرگی را انجام می‌دهند اما واقعیت این است این ساختار، خروجی و محصولاتی که ما داریم، با این اعداد و ارقام موجود همخوانی ندارد و باید صنعت فوتبال خود را مرسوم کنیم. اگر می‌خواهید حباب را بردارید، باید حتما یک جراحی انجام بدهید.

وی افزود: اگر جراحی نکنید و تورم به همین شکل ادامه پیدا کند، مدیریت باشگاه‌ها امکان‌پذیر نیست. برای سرپا بودن یک باشگاه همیشه باید قاعده تراز مالی مثبت را حفظ کنید. در صنعت فوتبال ما حق پخش تلویزیونی، بلیت‌فروشی، کپی رایت و... درآمد خیلی خاصی برای باشگاه‌ها ایجاد نمی‌کند. پس باید یا درآمدهای خود را زیاد کرده یا هزینه‌هایمان را کم کنیم. درآمد باشگاه‌های ما ثابت است و واقعی نیست زیرا به بسیاری از فاکتورهای کسب درآمد دسترسی نداریم. به همین دلیل باید هزینه‌ها را کم کنیم. یکی از مهم‌ترین مسائلی که سبب افزایش هزینه باشگاه‌ها خواهد شد، پرداخت مبلغ قرارداد بازیکنان است. معمولا هزینه سفر و اقامت تیم با یک عدد ثابت ضربدر در 25 درصد سالیانه به دست می‌آید اما متاسفانه در بحث خرید و به کارگیری نیروهای انسانی به نسبت سایر مشاغل در کشورمان، مبالغی که به نیروی انسانی در فوتبال پرداخت می‌شود، واقعا بالا و گران است.

دبیرکل اسبق فدراسیون فوتبال خاطرنشان کرد: حتی اگر گران هم نباشد، مدیران نمی‌توانند کار کنند. مدیران هر باشگاهی بدون داشتن درآمد مشخص باید 300-200 میلیارد فقط برای پرداخت قراردادها هزینه کنند. یکی از راه‌های اساسی برای ارزان کردن فوتبال این است که فدراسیون باید سیاست‌گزاری درستی داشته باشد اما نباید سقف تعیین کند بلکه مدیرانی که می‌خواهند بازیکن به باشگاه بیاورند، تعهد بدهند که اگر باشگاه هزینه خورد، باید این هزینه را از جیب خودشان بدهند که البته مدیر هم هیچ وقت چنین کاری نمی‌کند. معمولا در ساختار دولتی، مدیر خیلی راحت هزینه می‌کند اما پاسخگو نیست. بسیاری از باشگاه‌های ما به دلیل داشتن تراز منفی مالی و بدهی مالیاتی نمی‌توانند مجوز حرفه‌ای بگیرند. اگر این بحث عنوان شود، AFC و فیفا ما را رصد کرده و می‌گویند در رسانه‌های خودتان چنین مطالبی مطرح می‌شود اما اگر مطرح هم نشود، بازهم این ایرادها رفع نخواهد شد.

اسدی تصریح کرد: سقف و کف گذاشتن یا کار دستوری کردن در صنعت، اصلا جواب نمی‌دهد زیرا سبب افزایش تورم و نرخ ارز خواهد شد. در فوتبال هم همین است زیرا ما تولید محصول نداریم و نمی‌توانیم ما به ازای آن، ارز وارد کشور کنیم تا قدرت پول ملی برود. همه باشگاه‌ها باید به این نقطه برسند که نیازی نیست برای آن‌ها سقف گذاشته شود اما مدیر باشگاه باید تراز خود را واقعی نشان بدهد و ثابت کند این موضوع مثبت است. من هم اگر شاید مدیر باشگاه بودم، می‌گفتم برای رسیدن به قهرمانی 350 میلیارد بازیکن می‌خرم. 4 بازیکن 50 میلیاردی ‌می‌خرم اما اگر نتوانم به این هدف برسم، تیم من وا می‌دهد. برای درست کردن این بحث باید به سمت تولید بازیکن که محصول اصلی فوتبال است، برویم. باید آکادمی‌ها را واقعی درست کرده و آموزش و پرورش باید پای کار بیاید. فوتبال در مدرسه از لیگ برتر مهم‌تر است. باید جدی به آن نگاه کنیم.

وی خاطرنشان کرد: فدراسیون به جای تعیین سقف قرارداد، برای آکادمی‌ها بودجه مشخصی تعیین کند. هیچ دلیلی ندارد آکادمی‌های فوتبال از مردم پول بگیرند. در گذشته اصلا چنین چیزی نمی‌دیدیم و بهترین استعدادها افرادی هستند که پول ندارند. اگر سالم‌سازی کرده و از مردم در آکادمی‌ پول نگیریم، پارتی بازی نکنیم و استعداهای خوبی به لیگ برتر بیاوریم، نمود این موضوع خودش را در تیم‌های ملی نشان می‌دهد. جای تعیین سقف به همه مدیران بگوییم برای رسیدن به تراز مثبت، 2 تا 10 سال زمان دارید. خود ما باید باشگاه‌ها را به اداره مالیات معرفی کرده و برای‌شان ممیزی در نظر بگیریم. بگوییم این باشگاه به دلیل تراز منفی اجازه کار در فوتبال ندارد. تیمی که ترازش منفی است، اصلا نباید بازیکن بخرد. الان تیم ایرانی برای حضور در لیگ قهرمانان، می‌تواند 5 بازیکن مثل ایرانی بیاورد؟ نمی‌توانیم یک بازیکن در این سطح بخریم اما نباید گریه کنیم بلکه به جایش باید صنعت فوتبال را از طریق تولید درست کنیم. اگر عرضه فوتبالیست‌های ما درست شود، رقابت کم و قیمت‌ها پایین می‌آید ولی این کار را نمی‌کنیم.

دبیرکل اسبق فدراسیون درمورد اینکه آیا برای رعایت سقف بودجه 300 میلیاردی می‌توان ضمانت اجرا در نظر گرفت، توضیح داد: مگر در حوزه اقتصادی این همه دستور دادند، انجام شد؟ فوتبال یک صنعت است و قاعده یک بازار بحث عرضه و تقاضا است. عرضه ما در فوتبال فوتبالیست‌ها هستند. وقتی فوتبالیست خوبی عرضه نمی‌شود، استفاده از بازیکنان در لیگ برتر دور یک عده بازیکن خاص می‌چرخد. یکی از شاخص‌های بد فوتبال ایران، ستاره بودن بازیکنان با سن بسیار بالا است. در دوره بازی کردن خود من نفرات 18 یا 19 ساله زیادی در تیم‌های بزرگ کشور، ثابت بازی می‌کردند اما اکنون میانگین سنی لیگ خیلی بالا است. دلیلش هم بی‌توجهی به تیم‌های پایه است. 30 درصد از بودجه باشگاه باید برای آکادمی باشد و باید آن‌ها را فعال کرد. اگر این کار را انجام بدهیم، نیازی به تعیین سقف نیست زیرا باشگاه از تولید خودش استفاده می‌کند مگر اینکه بخواهیم به همین شیوه حوزه دلالی را ادامه بدهیم.

اسدی درخصوص ممنوع شدن بحث قرضی بازیکنان لژیونر در باشگاه‌های لیگ برتری در شرایطی که برخی از این بازیکنان با قیمت پایینی به باشگاه خارجی می‌روند و پس از یک سال با قیمت بالایی قرضی به فوتبال کشور بازمی‌گردند، گفت: دلیل این موضوع نبود نظارت است. مگر مدیر یا سازمانی که در بخش خصوصی یا دولتی چنین مدیری را گذاشته ارزیابی می‌شود؟ وقتی در جامعه‌ای هستیم که ارزش پول ملی‌مان تا این اندازه پایین است، نیازی نیست بازیکن خارجی بیاوریم یا لژیونرها را به ایران بازگردانیم. این کار چه سودی دارد و چه چیزی را می‌خواهد درست کند؟ فاجعه است که تیم‌ها بازیکن خارجی بیاورند و او فقط روی نیمکت بنشیند. مربی خارجی می‌آوریم که دانش فنی خود را زیاد کنیم؟ آیا مربیانی که به ایران می‌آیند، می‌توانند این کار را انجام بدهند یا خودشان دانش خیلی بالایی دارند؟ دست‌هایی است که در فوتبال سبب بیماری بیشتر می‌شوند. یکی از محصولات اصلی لیگ برتر این است که بازیکنان خود را در کشورهای خارجی عرضه کنیم.

وی ادامه داد: الان چند بازیکن در لیگ‌های اروپایی داریم؟ این موضوع می‌تواند یکی از شاخص‌های فوتبال ما باشد. اگر 17 بازیکن داشتیم که در لیگ‌های سطح بالای اروپا ثابت بازی ‌می‌کنند، می‌توانیم امیدوار باشیم که در آینده موفقیت‌های بزرگی در سطح آسیا و جهان کسب کنیم. ما نه دنبال کیفیت محصول خود هستیم نه دنبال تولید محصول. اصلا کاری به این کارها نداریم. نهایت داستان را بگویم و خلاص. هیچ استراتژی‌ای در فوتبال نداریم. فقط می‌خواهیم یک لیگ برگزار کنیم و همه تماشاگرانی که عاشق فوتبال هستند، لذت ببرند. در شرایطی که فوتبال در ابعاد مختلف اثر دارد. مسئولان ما نباید درمورد استراتژی‌های خود در ابعاد مختلف توضیح بدهند؟ فکر نمی‌کنم افرادی که می‌شناسم به این وادی‌ها فکر کنند زیرا تفکرشان در سطح محلات است.