روزنامه گل

روزنامه گل- بعید است هیچ کجای جهان انتخاب سرمربی تیم ملی امید به اندازه ایران پیچیده باشد. ما همیشه بیشترین سر و صدا را در این زمینه داریم و عجیب اینکه کمترین و بدترین نتیجه را هم می‌گیریم! در هر صورت ماه‌ها بعد از اینکه مهدی مهدوی‌کیا به دلیل مشکلات ساختاری شدید در فوتبال ایران از سمتش کنار رفت، نیمکت سرمربیگری تیم ملی بدون صاحب باقی ماند. از آنجا که علاوه بر فدراسیون فوتبال، کمیته ملی المپیک هم باید در مورد تیم امید نظر بدهد، بنابراین پروسه انتخاب سرمربی این تیم حسابی طولانی شد.

نهایتا هم بعد از طرح انواع و اقسام اسامی و انصراف جمع پرشماری از گزینه‌ها، رضا عنایتی به عنوان سرمربی این تیم برگزیده شد. این انتخاب بازتاب‌های زیادی داشت که عمدتا هم مثبت نبود. در میان مربیان و پیشکسوتان هم بودند کسانی که انتقاد کردند؛ از جمله حمید درخشان. با این حال تندترین واکنش ممکن را محمد مایلی‌کهن نشان داد؛ سرمربی پیشین تیم ملی که علاوه بر اعتراض، مصاحبه‌اش حاوی افشاگری هم بود. مایلی‌کهن ادعا کرد از طرف فدراسیون فوتبال از او خواسته شده بود محرم نویدکیا را برای حضور در تیم ملی امید راضی کند. اگرچه نویدکیا در ابتدا از پذیرفتن این پیشنهاد خودداری می‌کرده، اما نهایتا روی حاجی را زمین نینداخته و قبول کرده سرمربی امیدها شود. با این حال در آخرین لحظات، رضا عنایتی معرفی شده است؛ انتخابی که گفته می‌شود با نظر امیر قلعه‌نویی، سرمربی تیم ملی بزرگسالان انجام شده!

مایلی‌کهن با ادبیات تند و همیشگی‌اش، حضور عنایتی در تیم ملی را به «مافیا» نسبت داده و البته خودش باید در این مورد توضیح بدهد؛ ما نظری نداریم! با این حال شاید بتوان گفت خدا محرم نویدکیا را دوست داشت که او سرمربی تیم ملی امید نشد، وگرنه احتمالا یک ناکامی بزرگ در کارنامه‌اش به ثبت می‌رسید و کلی بی‌مهری می‌دید. سرنوشت تیم ملی امید در فوتبال ایران، دقیقا مثل بچه‌های سرراهی است؛ تیمی که باشگاه‌ها به آن بازیکن نمی‌دهند و فدراسیون هم زور رسیدگی به اموراتش را ندارد. وقتی مجموعه مدیریتی فوتبال ایران برای تیم ملی بزرگسالان این مملکت حضور در تورنمنت کافا و رقابت با افغانستان و قرقیزستان را تدارک می‌بیند(آن هم درست در زمانی که اندونزی با تیم ملی آرژانتین مصاف خواهد داد) انتظار دارید برای تیم ملی امید چه امکاناتی فراهم شود؟ اصلا به یاد بیاورید مهدی مهدوی‌کیا در چه شرایطی و به چه دلایلی از این تیم خداحافظی کرد تا روشن شود داریم از چه موضوعی حرف می‌زنیم.

محرم از آدم حسابی‌های فوتبال ایران است. دوست نداریم او را در قامت یک بازنده و در حال جنگ و دعوای همیشگی با باشگاه‌ها ببینیم. او دو فصل سرمربی سپاهان بود و با وجود نتایج خوبی که گرفت، قهرمان نشد. با این حال ندیدیم که یک بار هم از کوره در برود و حرف نامربوط بزند. باشگاه به جرم موفق نبودن، نویدکیا را کنار گذاشت و با هزینه بسیار بالا ژوزه مورایس و کادرش را با بازیکنان بهتر به سپاهان آورد، اما طلایی‌پوشان باز هم قهرمان نشدند و تازه مربی پرتغالی اواخر فصل حرف‌های عجیب و غریبی زد که همه را شوکه کرد. تندخویی و اتهام‌زنی غیرمنتظره مورایس، ارج و قرب نویدکیا را دوچندان کرد. بله؛ گویا خدا محرم را دوست دارد و ما نیز هم!