روزنامه گل

بیست و دومین دوره رقابت‌های جهانی بوکس در حالی به میزبانی تاشکند در حال برگزاری است که تحریم این مسابقات از سوی قدرت‌های جهانی این رشته همچون اوکراین، آمریکا، بریتانیا و کشورهایی همچون سوئد، هلند، کانادا، جمهوری چک، ایرلند و نیوزلند اثرات منفی خود را بر این رقابت‌ها گذاشته و حتی جوایز وسوسه انگیز ۲۰۰ هزار دلاری فدراسیون جهانی هم نتوانست تاثیر چندانی برای ارتقا سطح فنی این مسابقات داشته باشد.

تیم‌های ملی بوکس اوکراین و آمریکا همواره در تمامی اوزان از بهترین‌های بوکس جهان بوده و تیم‌های ملی بریتانیا، ، کانادا، ایرلند و سوئد همواره تک ستاره‌هایی در تیم‌های ملی خود داشته‌اند اما جنگ اوکراین و حواشی‌های پس از آن باعث گردید تا برخی کشورها نسبت به رئیس فدراسیون جهانی بوکس آیبا موضع گرفته و خواهان عدم حضور ورزشکاران روسی در رقابت‌های مختلف این رشته شوند.

در واقع جنگ نظامی و دیپلماتیک کشورهای اروپایی با روسیه به عرصه ورزش بخصوص فدراسیون‌های جهانی هم کشیده شد که نمونه بارز آن بوکس است بطوریکه برخی کشورها ضمن تحریم رقابت‌های جهانی بوکس زنان که در هند برگزار شد و سپس تحریم جام جهانی بوکس مردان که در تاشکند در حال برگزاری با خروج از فدراسیون جهانی حتی اقدام به تأسیس فدراسیون جهانی جدیدی تحت عنوان World Boxingنموده و اقدام به یار گیری هم نموده‌اند تا کرم لوف رئیس فدراسیون جهانی بوکس آیبا ضمن محکوم کردن این اقدام به تهدید کشورهایی بپردازد که ممکن است عضو این فدراسیون شوند و به همین دلیل برای مبارزه با این کودتا جوایز نقدی ۲۰۰ هزار دلاری برای طلا، ۱۰۰ هزار دلاری برای نقره و۵۰هزار دلاری برای برنز در جام جهانی تاشکند نماید و حتی قول جوایز یک میلیون دلاری برای سال ۲۰۲۷ دهد اما به نظر شما این اقدامات تاثیر گذار است؟

با نگاهی به عدم حضور کشورهایی همچون اوکراین، روسیه و بریتانیا که از قدرتهای جهانی بوکس هستند و نبود کشورهای نیوزلند، سوئد، ایرلند و جمهوری چک در تاشکند علنا شانس برای بوکسورهای درجه دو حتی درجه سه و چهار هم برای کسب مدال بیشتر از قبل شده است بطوریکه حتی در برخی اوزان برخلاف دوره‌های قبلی به دلیل تحریم این کشورها با تعداد بوکسورهای کمتری نسبت به گذشته در حال برگزاری است و این یعنی افزایش شانس کسب مدال.

در واقع بنوعی می‌توان گفت رقابت‌های جهانی تاشکند فرصت بسیار خوبی بود تا بوکسورهای ملی ما بتوانند در خلا نبود بوکسورهای قدرتمند بریتانیا، آمریکا و اوکراین خودشان را به سکو برسانند و به مدال امیدوار باشند.

هر چند این شرایط برای بوکسورهای دیگر کشورها هم وجود دارد ولی اینکه کدام کشورها از نبود قدرت‌های جهانی در تاشکند بهره می‌برند بستگی به آمادگی و هوشمندی تیم‌های ملی کشورهایی دارد که بخوبی می‌دانند از چنین اتفاقاتی چگونه بنفع خود بهره ببرند نه اینکه سرمربی تیم ملی را اعزام نکنند.