دست خودم نیست، یعنی چه؟
روزنامه گل
روزنامه گل- صدمین دربی تهران «حاشیه» کم نداشت. مخصوصا زمانی که بازی برنده دارد و مساوی تمام نمی‌شود، طبیعتا حجم حواشی هم بیشتر است. با این حال یکی از مسائلی که بعد از بازی خیلی سر و صدا کرد، شادی خاص علیرضا بیرانوند بود؛ آنچه تداعی‌کننده بریدن سر است. این تصویر بازتاب‌های زیادی داشت و باشگاه استقلال هم رسما خبر از شکایت به کمیته اخلاق داد. طی چند روز گذشته، بسیاری از پیشکسوتان استقلال نسبت به نوع شادی بیرانوند واکنش منفی نشان دادند؛ از آن جمله است حسن روشن که به یکی از خبرگزاری‌ها گفته: «فوتبال قهرمانی بالا و پایین دارد. جنبه در فوتبال چیز خوبی است.
بیرانوند در فوتبال به خوبی رشد کرده و باید در رفتارش احتیاط کند تا ضرر نکند.» خوشحالی بیرانوند در پایان این بازی، یادآور شادی بعد از گل مهدی طارمی با پیراهن پرسپولیس برابر النصر عربستان در لیگ قهرمانان آسیا بود. خب البته آن شادی هم قشنگ نبود، اما دست‌کم برابر یک تیم خارجی با حساسیت‌های بالا انجام می‌شد. اینکه شما چنین حرکتی را بعد از یک بازی داخلی تکرار کنی، طبیعتا کار جالبی نیست. انتقادات چنان فراوان شد که گلر پرسپولیس به ناچار عذرخواهی کرد. بیرانوند در این مورد گفت: «هواداران استقلال ببخشید. ولی واقعا فوتبال با همین چیزها قشنگ است. من هیچ بی‌احترامی به استقلال عزیز و هوادارانش نکردم و می‌دانم که آنها هم من را دوست دارند ولی برخی مواقع انجام بعضی کارها دست خودمان نیست. همه من را می‌شناسید.» اینجاست که باید پرسید چرا عاقل کند کاری که بازآرد پشیمانی؟
بیرانوند سال‌هاست در سطح بالای فوتبال ایران فعالیت می‌کند. او جوان و کم‌تجربه نیست و باید قبل از انجام هر کاری به عواقبش فکر کند. اینکه بگوییم «دست خودمان نیست» عذر بدتر از گناه است. پس دست کیست؟ تازه این آخرین دربی تاریخ نبود و شاید همین فصل سرخابی‌ها در جام حذفی هم به هم بخورند. در این شرایط آیا بیرو دوست دارد در صورت پیروزی احتمالی تیم حریف، بازیکنان مقابل همین نوع شادی را انجام بدهند؟
