روزنامه گل

غلامرضا شعبانی‌بهار، رییس فدراسیون تیروکمان می‌گوید: طرحی در سایت فدراسیون تیروکمان طراحی شده بود که بخشی از آن مربوط به کلبه‌های چوبی بود. این چوب با تمام تشکیلات مخصوص از خارج از کشور وارد شد. پایه کار نیز انجام شد و پس از خریداری این تجهیزات در ادامه با دیرکرد کار را پیش می‌برند و پس از آن نیز با جابجایی ریاست در فدراسیون تیروکمان مواجه می‌شوند که رئیس جدید نیز کار را انجام نمی‌دهد و کار به همین شکل پیش می‌رود. قرار بر این بوده است این کلبه‌های چوبی ساخته شود اما چوب‌ها حدود ۱۰ سال زیر نور آفتاب، باران و برف قرار داشت و زمانی که بنده به فدراسیون آمدم با دیدن این چوب‌ها وجدانم به درد آمد و دستور جابجایی چوب‌ها را صادر کردم. چوب‌ها جمع‌آوری شد و به انباری ۶۰۰ متری منتقل شد. چوب‌ها در وضعیت مناسبی قرار ندارند، یکی کج شده، یکی رنگش رفته و از ۱۰ چوب شاید ۲ چوب سالم نیز برای فروش پیدا نشود. این در شرایطی است که چوب‌ها به صورت نر و ماده هستند و خود این موضوع نیز یک چالش است. در آینده قصد داریم این چوب‌ها را بفروشیم اما در نهایت ۳ میلیارد تومان پول فدراسیون زنده نمی‌شود و هدر رفتن این پول کمر فدراسیون را شکسته است. یکی نیست به داد ما برسد.

وی افزود: در همین برهه کنونی حدود ۱ میلیارد تومان به رستوران بدهکار هستیم. خداراشکر که عذرخواهی کردن را بلد هستیم و می‌توانیم بگوییم شرمنده هستیم در حالی که بعضی روسای فدراسیون‌ها جز زبان تهدید چیزی ندارند. ۲۰۰ میلیون تومان نیز به آژانس بدهکار هستیم. ۱۰۰ میلیون تومان بابت لباس بدهکار هستیم. مهم‌تر از همه این‌ها ۲ اعزام فدراسیون که به معنای همه وجود فدراسیون بود، لغو شد. تیم ملی ۶ ماه در اردو بوده و معادل یک میلیارد تومان هزینه غذا شده است، این هزینه به چه علت بود؟ قطعا هدف اعزام بود که چنین هزینه‌هایی به جا مانده است! اما در نهایت متاسفانه به دلیل مشکل مالی نتوانستیم تیم‌ملی را به کاپ آسیا اعزام کنیم. یکی نیست بگوید چه می‌خواهید بکنید و به وضعیت ما رسیدگی کند. حتی اگر ما فرزند نابابی هستیم پدر خانواده باید با ما همدردی کند. ۳ نامه به وزیر ورزش نوشته‌ایم و وزیر دستور پرداخت سریع داده اما این اتفاق رخ نداده است. شش ماه اعضای تیم‌ملی تیر انداخته‌اند و یک بسته تیر به آن‌ها نداده‌ایم. قیمت هر بسته تیر کمان معادل ۲۵ میلیون تومان است. حداقل کاری که ما می‌توانیم انجام دهیم دادن یک بسته ۱۲ تایی تیر است که ۲۵ میلیون تومان می‌شود. ما ۱۶ ورزشکار داریم و ارائه بسته تیر ۲۵ میلیون تومانی به آن‌ها معادل ۴۰۰ میلیون تومان هزینه در پی دارد که ما این رقم را نیز نتوانسته‌ایم پرداخت کنیم! ۲ دوره کلاس بین‌المللی مربی‌گری برگزار کردیم و مبلغ قابل توجهی به دست آوردیم و توانستیم درآمدزایی کنیم. برای دوره‌های عادی مربی از خارج آوردیم تا بتوانیم درآمدزایی داشته باشیم و بخشی از هزینه‌ها را جبران کنیم. استاد دانشگاه برخی روسای فدراسیون‌های ورزشی بوده‌ام و در حوزه برنامه‌ریزی تدریس کرده‌ام اما هم اکنون می‌بینید که خودمان با چه وضعیتی مواجه هستیم و اساسا برنامه‌ریزی معنایی ندارد!