بیاموزیم قبل از اینکه روزگار به ما بیاموزد
81279
سال نو، حال نو
24 اسفند 1401 20:52
شاهین طهرانی / سردبیر – سالی که گذشت از آن سال‌هایی نبود که در روزگار پیری بتوان نشست و با لبخندی بر لب و نگاهی عمیق و شادمان به دوردست یادش کرد. سالی که گذشت - مثل تمام این سال‌های اخیر- به جبر زمان و قانون لایتغیر روزگار، فقط گذشت و بخش‌هایی از روح و جان‌مان را با خود کَند و برد و رفت.

روزنامه گل

اگر در سنوات گذشته این کرونا بود که تلخی را به کام و زهر را به جان‌مان نشانده بود، امسال برای سردرجیب بردن و گریستن هزار بهانه سیاسی و اقتصادی و اجتماعی داشتیم....سالی که رفت حاوی روزهایی بود که هیچکدام از ایرانیان واقعی- فارغ از نوع و نحوه نگرش سیاسی و اجتماعی‌شان - مایل به تکرارش نیستند. چون هیچ عاقل خیرخواهی دوست ندارد رخ به رخ شدن برادران و چنگ و دندان نشان دادن جوانان وطن به یکدیگر را شاهد باشد.هیچ کس نمی‌تواند هوادار این مرز و بوم باشد و از دیدن صحنه‌های تقابل فرزندان این خاک با یکدیگر به خود نلرزد و در پنهان نگرید!

تلخی این سال در حوزه فوتبال و ورزش هم با ثبت سنگین‌ترین شکست تاریخ فوتبال ایران در جام جهانی و ناکامی تیم‌های ایرانی در راهیابی به مراحل بالاتر، خود را عیان ساخت و مهاجرت باورنکردنی تعداد زیادی از ورزشکارانی که از جیب این مردم برای هرکدامشان هزینه های زیادی شده بود، نمکی بود روی زخم‌هایی که هنوز بهبود نیافته‌اند.

سالی که گذشت درس‌های فراوانی برای همه‌مان داشت.باید بیاموزیم تا اشتباهات را تکرار نکنیم و نقاط ضعفمان را پوشش دهیم. می‌گویند پیروزی از دل شکست‌های فراوان بیرون می‌آید و موفقیت حاصل تلخی‌های گذشته است.اگر از روزهای تلخی که امسال داشتیم، بیاموزیم و آینده را با چشمان باز و فارغ از انواع تعصبات کور نظاره کنیم، اگر اشتباهات راهبردی و محاسباتی‌مان را به حداقل برسانیم، اگر بجای لجبازی، به جوان‌ترها اعتماد کنیم و دست به دست آن‌ها که آینده از آن‌شان است بدهیم، بی‌تردید روزهایی را خواهیم دید که سبب می‌شوند تلخی‌های امروز کمرنگ‌تر شوند. نه اینکه در روزگار خوش امروزمان را فراموش کنیم،نه...اما وقتی ببینیم که تلخی‌هایمان بر شیرین داده و مرهمی شده‌اند روی زخم‌هایی که بی‌فایده نبوده‌اند، راحت تر هضمشان می‌کنیم.غربی‌ها می‌گویند «روزگار به کسی که در مقابل آموختن مقاومت می‌کند، از راه سخت یاد خواهد داد!»کاش اجازه ندهیم روزگار راه‌های سخت تری برایمان در نظر بگیرد و مقاومت در برابر آموختن را به پایان برسانیم تا سختی‌ها هم کمتر شوند...ما به اندازه کافی رنج برده‌ایم....

با تمام این واقعیات تلخ، ایرانیان نشان داده‌اند ساختن ویرانه‌ها را خوب بلدند. امید همیشه زنده است و ما به امید زنده‌ایم.به امید رسیدن روزهایی مملو از عقلانیت، رئوفت و اتخاذ تصمیمات درست و پدیدار شدن چشم‌اندازهای مسرت‌بخشی که حتما در پیش است، اگر و فقط اگر بیاموزیم و آموخته‌ها را عملی کنیم.

خداوندا حال ما را به بهترین حال‌ها بگردان!

#سرمقاله #اختصاصی گل #شاهین طهرانی
داغ ترین خبرها
تازه ترین خبرها