روزنامه گل
حسن صانعی پور- پپ گواردیولا در خصوص رویارویی تیمش با منچستریونایتد گفته است: "من برای منچستریونایتد احترام زیادی قائلم، برخورد خیلی خوبی هم با آنها دارم. همچنین برای تاریخ آنها، کارهایی که در گذشته انجام دادهاند، میراثشان برای فوتبال انگلیس و در مجموع فوتبال، احترام زیادی قائلم. اگر آنها ما را شکست بدهند، خب شکست دادهاند." حقیقت اینست که دربی همانند دیگر دیدارهای فوتبال، صرفا یک بازی است. اما واقعیت دیگری نیز در اتمسفر هر دربی بزرگ و کوچکی نهفته است؛ " دربی یک فرصت استثنایی برای قرار گرفتن در جایگاهی است که حداقل تا دربی بعدی تغییر نخواهد نمود." این نکته در فوتبال ایران که جمعیت فوتبالدوست آن در دو طیف قرمز و آبی قرار گرفتهاند، به مراتب پُررنگتر و ملموستر مشاهده میگردد.
دربی و ستارهها
شهرآورد یکصد و ششم سرخابیهای ایران را باید تقابل ستارههای دو تیم تلقی کنیم. پرسپولیس در این بازی استون اورنوف آماده را دارد که در یک سوم دفاعی هر تیمی ویران کننده ظاهر شده و از کوچکترین موقعیتها به نفع تیمش سود میبرد. از طرفی مارکوباکیچِ شوتزن " اگر از مصدومیت رها گردد" قول یک گل زیبا را در دربی داده و این انگیزههای او را بالا برده است. البته نباید از فانتزیهای سروش رفیعی و دوندگیهای فوقالعاده امید عالیشاه به سادگی گذر نمود. اسمارویرا مربی پرسپولیس در خط حمله خود علی علیپور و محمد عمری دو مهاجم آماده را داشته که به سادگی از موقعیتهای بدست آمده نخواهند گذشت. آن طرف در اردوگاه استقلال اگر منیرالحدادی به بازی برسد، آنوقت زوج او در میانه میدان با یاسر آسانی، محوطه هجده قدم پرسپولیس را ناآرام خواهد کرد. علیرضا کوشکی در منطقه چپ استقلال منتظر اشتباهات مدافعان حریف خواهد بود تا خود را به محوطه هجده قدم رسانده و موقعیت گل ایجاد نماید. امیرمحمد رزاقی نیا و صالح حردانی در بهترین فرم خود حضور داشته و سعید سحرخیزان با انگیزه مضاعف در صدد خلق بهترین خاطره دوران فوتبال خود میباشد.
دربی و هواداران
فرقی ندارد که دیدار دو تیم استقلال و پرسپولیس در چه ورزشگاهی و چه شهری برگزار گردد. حتی میزبان و میهمان بودن در این بازی نیز فاقد اهمیت است. مهم اینست که تمام ایران در دو جبهه مخالف و حداقل در یک نود دقیقه پُرهیجان مقابل یکدیگر ایستاده و علاوه بر مستطیل سبز، در تمام مکانهای حقیقی و مجازی با یکدیگر به رقابت میپردازند. دربی یکصد و ششم که قرار است در عصر جمعه و در شهر اراک برگزار گردد، همچون همیشه برای هواداران معمولی و تیفوسی دو تیم مهم بوده و استرس حاصل از آن ممکن است حتی به اتفاقات نادر اما ناگوار جامعه هواداری نیز منجر شود. اما یک نکته ظریف در خصوص هواداران دو تیم قابل ذکر است؛ هودارانی که گرما و سرما برای آنان مهم نبوده و از دورترین نقاط ایران خود به ورزشگاه میرسانند و در نامناسبترین وضعیت ممکن در ورزشگاهها به تماشای بازی تیم محبوب خود میپردازند. " آنچه مهم است اینکه دربی برای هواداران مهم و نتیجه آن در روحیه آنان تاثیرات بسزایی دارد."
دربی و ورزشگاه
ورزشگاه امام خمینی ره شهر اراک میزبان دیدار یک صد و ششم سرخابی در قالب هفته دوازدهم لیگ برتر فوتبال ایران خواهد بود. اینکه چرا ورزشگاه آزادی در فصل جاری آماده برگزاری مسابقات نیست، یک طرف قضیه است. اینکه چرا سرخابیها در طول بالغ بر شصت سال قدمت خود نتوانستهاند ورزشگاه اختصاصی داشته باشند نیز طرف دیگر قضیه محسوب میگردد. این در حالی است که به عنوان مثال ورزشگاه جوزپه مه آتزا و یا به تعبیر هواداران آث میلان سن سیرو میزبان دیدارهای خانگی دو باشگاه بزرگ شهرمیلان بوده و آنان در اندیشه ساخت ورزشگاه جایگزین هستند. "پُرواضح است که وجود ورزشگاه اختصاصی در کنترل جمعیت هواداری و موضوعات اقتصادی و نیز شرایط میزبانی بسیار موثر بوده و به تعبیری یک امتیاز مهم محسوب میگردد." این درحالی است که هواداران سرخابی با تعیین جایگاههای ویژه در ورزشگاه آزادی تا همین دو فصل گذشته، شرایط میزبانی را به خصوص در شهرآوردها ایجاد کرده اما در دو فصل اخیر این امکان از آنان سلب شده است.
دربی و فرار بزرگ
استقلال بعد از دربی، چهار دیدار تا انتهای نیم فصل خواهد داشت و پرسپولیس با سه دیدار به تعطیلات نیم فصل خواهد رفت. فاصله امتیازات دو تیم، یک امتیاز بوده و تیمِ برنده بعد از دربی فرار بزرگ خود را به سوی قهرمانی نیم فصل آغاز خواهد کرد. پرسپولیس در صورت پیروزی با دو امتیاز برتری و با توجه به دیدار معوقه استقلال با سپاهان که نتیجه آن در ترکیب نهایی صدرجدول تاثیرگذار خواهد بود، میتواند در سه بازی باقیمانده و با توجه به روحیه مضاعف حاصل از بُرد دربی، امید بیشتری برای قهرمانی نیم فصل داشته باشد. آنطرف بُرد استقلال فاصله آنان را با یک بازی کمتر، به چهار امتیاز رسانده و شرایط آبیپوشان را تا انتهای فصل بهتر از سایر حریفان خواهد کرد.
طعم گس دربی
شهرآورد ایران فارغ از کیفیت و یا عدم کیفیت، از جذابیتهای خاص خود برخوردار است. طعم گس و غریبی که همواره در پایان دربی، هر طیف هواداری را با غمی پنهان و ذهنیتی کدرشده راهی منازل میکند. به تعبیری سادهتر، تماشاگر فوتبال ایران از دیدن دربی بزرگ کشور آنطور که باید و شاید لذت نمیبرد. یک احتیاط دوطرفه، یک ترس پنهان برای نباختن، یک حس انتقام که بیشتر از لذت فوتبال در اندیشه کریهای بعد از نود دقیقه بازی بوده و گاهی به همین خاطر فضای هواداری را به تحقیر و تخریب کشانده است، تمامیت فوتبال کشور را به حاشیه میبرد. طعم گسی که همیشه روح هواداران را در هم کشیده و بازبینی لحظات دیدنی آن را به استخراج خطاهای دو تیم و یا اشتباهات داوری و رفتارهای بازیکنان و مربیان تبدیل کرده است. جامعه حقیقی فوتبال ایران امیدوار است با حضور ستارههای فوتبال دنیا و جوانان باانگیزه و همچنین دو مربی ایدهپرداز خارجی روی نیمکت دو تیم، لحظات نابی را در دربی یکصد و ششم ببیند.