به خاطر فوتبال، نکشید خودتان را!
روزنامه گل
مارینا سوری - در فوتبال ایران هرقدر «متن» لاغر است، در عوض «حاشیه» تا دلتان بخواهد چاق و چله و فربه بهنظر میرسد. در خیلی از مسابقات لیگ کشورمان، تیمها داخل زمین 90دقیقه میزنند زیر توپ و اعصاب و روان مخاطب را خراش میدهند، اما در عوض تا بازی تمام میشود، انگار تازه جان میگیرند و به پروپای هم میپیچند. بزرگترین مسابقات فوتبال دنیا، حتی با عجیبترین نتایج هم پس از سوت پایان به پروندهای بسته و آرشیوشده بدل میشوند و فوقش هواداران برای مدتی با هم کری میخوانند، در ایران اما داستان کاملا وارونه است. مثلا نگاه کنید به همین بازی تراکتور و چادرملو که هنوز تبعاتش ادامه دارد و 2باشگاه در حال صدور بیانیه علیه هم هستند!
داستان بازی شمسآذر و پرسپولیس هم همین بود و البته قدری غلیظتر. در این مسابقه صحنههای داوری متعددی پیش آمد که با توجه به ضعف آزاردهنده تصویربرداری در ایران، تا حد زیادی تفسیرپذیر بود و هر کسی آنها را به سود خودش مصادره کرد. شمسآذریها عقیده داشتند باید یک ضربه پنالتی به سودشان اعلام میشد و پرسپولیسیها هم روی سلامت گل حریف و گل سوم خودشان که مردود اعلام شد، بحث داشتند. حق با کیست؟ فقط خدا میداند. هزارتا کارشناس داوری داخلی و خارجی هم داریم که هرکدام به هزار تا سایت و صفحه و شبکه، هزار تا چیز مختلف گفتهاند.
در این میان پرسپولیس چون برنده بازی بود، راحتتر با وقایع کنار آمد، اما سلسله واکنشهای شمسآذریها پایان نداشت؛ از فریاد وحید رضایی، سرمربی این تیم بر سر داور که «به خدا واگذارت میکنم» تا مصاحبه دستیارانش، بیانیه زشت باشگاه با خط بریل که واکنش متناسب بهزیستی را به همراه آورد، تهدید به کنارهگیری از لیگ و درنهایت انتشار تصاویری که نشان میداد در اتوبان به خودروی احمد محمدی، داور مسابقه حمله شده است. آقا یک فوتبال است دیگر؛ میارزد به این همه جنگ اعصاب؟ میخواهید بکشید خودتان را؟
