روزنامه گل

بایرن مونیخ اکنون صاحب ستاره‌ای نوظهور است؛ لنارت کارل، هافبکی که در فصل 26-2026 توانسته جایگاهی ثابت در تیم بزرگسالان به دست آورد. این بازیکن جوان برخاسته از آکادمی بایرن، تاکنون در 13 بازی سه گل به ثمر رسانده و دو پاس گل داده است. درخششی که باعث شده هم وینسنت کمپانی، سرمربی تیم و هم هری کین، مهاجم سرشناس باشگاه او را تحسین کنند. کارل در مسیر شکستن رکوردها قدم برمی‌دارد؛ رکوردهایی که معمولاً توسط بازیکنان باتجربه‌تر به دست می‌آیند. در ادامه، نگاهی دقیق‌تر و تشریحی‌تر به این استعداد آینده‌دار خواهیم داشت.

کارل در شهر فرامرزباخ در ایالت بایرن متولد شد. طبیعی است که پس از شروع فوتبال در هفت‌سالگی رؤیای پیوستن به بایرن‌مونیخ را در سر داشته باشد. با این حال، مسیر حرفه‌ای او از آکادمی بایرن آغاز نشد. در سال 2015 برای نخستین‌بار نامش در فهرست تیم‌های پایه ویکتوریا آشافنبورگ دیده شد. دو سال بعد به اینتراخت فرانکفورت پیوست و سپس در سال 2022 به ویکتوریا بازگشت؛ جایی که نگاه استعدادیاب‌های بایرن را به خود جلب کرد. همان تابستان به آکادمی بایرن‌مونیخ دعوت شد. او در مصاحبه‌ای با وب‌سایت باشگاه می‌گوید: هنوز هم خوب یادم است. بعد از سال‌ها رفت‌وآمد بین فرانکفورت و آشافنبورگ وقتی به کمپ بایرن رسیدم، چند هفته اول به شکل باور نکردنی دلتنگ خانه بودم.

در فصل 25-2024، کارل نخستین بازی خود در لیگ زیر 17 سال را انجام داد و درخشش خیره‌کننده‌ای داشت؛ او در 9 بازی، 17 گل زد و 7 پاس گل داد؛ آمارهایی که برای یک نوجوان به معنای واقعی کلمه خارق‌العاده است. تا پاییز 2024، باشگاه‌هایی همچون رئال مادرید و آژاکس عملکرد او را زیر نظر گرفته بودند اما خود لنارت قصد ترک بایرن را نداشت و با جدیت به گلزنی ادامه داد. او در مجموع 30 بازی برای تیم‌های زیر 17 و زیر 19 سال انجام داد و 34 گل همراه با 11 پاس گل ثبت کرد.

طبیعی بود که وینسنت کمپانی از این پدیده آینده‌دار آگاه باشد. کارل در 4 آوریل 2025 نخستین‌بار نامش را در لیست نیمکت‌نشینان تیم بزرگسالان دید؛ در دیدار بوندس‌لیگا مقابل آگسبورگ. نخستین حضور رسمی او در تابستان همان سال رقم خورد؛ زمانی که در دیداری از جام جهانی باشگاه‌ها مقابل اوکلند سیتی در نیمه دوم وارد زمین شد.

در فصل 26-2025، کمپانی از ابتدا تصمیم گرفت از لنارت به‌ صورت جدی استفاده کند. او در 20 سپتامبر نخستین گل خود را در بوندس‌لیگا به ثمر رساند و یکی از پاس‌های گل هری کین در پیروزی 4 بر یک مقابل هوفنهایم را ساخت. هری کین پس از بازی درباره‌اش گفت: او فوق‌العاده است. از دریبل‌زدن نمی‌ترسد. فقط باید سخت تلاش کند؛ آینده‌ای درخشان پیش رویش است.

نخستین گل اروپایی کارل در هفته سوم لیگ قهرمانان اروپا و در پیروزی 4 بر صفر مقابل کلوب بروژ رقم خورد. او توپ را از دروازه‌بان دریافت کرد، با جسارت از میانه زمین به سمت محوطه حریف پیش رفت و با شوتی از بیرون محوطه دروازه را گشود؛ نمایشی بالغ و مطمئن از یک بازیکن 17 ساله. او با 17 سال و 242 روز سن، جوان‌ترین گلزن تاریخ بایرن در لیگ قهرمانان شد؛ رکوردی که پیش از این در اختیار جمال موسیالا بود. جالب آن‌که لنارت اکنون پیراهن شماره 42 موسیالا را بر تن دارد. تنها 2 روز بعد، کارل در پیروزی 3 بر صفر مقابل بروسیا مونشن‌گلادباخ نیز گلزنی کرد و دوباره با شوتی از راه دور توپ را در گوشه دروازه نشاند؛ گل‌هایی که بسیاری از هواداران را به یاد امضای سبک گلزنی آرین روبن انداخت اما خود کارل می‌گوید: مردم ممکن است من را با روبن مقایسه کنند اما اجازه نمی‌دهم این مقایسه‌ها روی ذهنم اثر بگذارند. مهم عملکرد آن چیزی است که روی زمین رخ می‌دهد، نه آنچه در شبکه‌های اجتماعی گفته می‌شود.

در پیروزی 6 بر 2 مقابل فرایبورگ، لنارت هم گل زد و هم پاس گل داد و به جوان‌ترین بازیکن تاریخ بایرن تبدیل شد که در یک بازی بوندس‌لیگا هم گل می‌زند و هم پاس گل می‌دهد (با 17 سال و 273 روز). او در سطح اروپا نیز رکورد شکست و جوان‌ترین بازیکن 5 لیگ معتبر شد که در یک مسابقه هم گل زده و هم پاس گل داده است؛ رکوردی که پیشتر در اختیار لامین یامال و کیلیان امباپه بود.

کمپانی درباره او می‌گوید: من عاشق هیاهو نیستم اما این هیاهو حالا به سراغ او می‌آید. مهمترین چیز آرامش است. همه می‌دانند که کارل توانایی گلزنی دارد اما او جوان است و نباید فشار اضافه را حس کند. باید از بازی لذت ببرد. اگر اشتباهی کند، با هم درباره‌اش صحبت می‌کنیم. مهم این است که رشد کند.

این بازیکن جوان دقیقاً چه چیزی دارد که او را این‌ چنین متمایز می‌کند؟

سبک بازی لنارت کاملاً مطابق الگوی یک هافبک تهاجمی مدرن است؛ بازیکنی سریع، صاحب‌مهارت، منعطف و از نظر تاکتیکی هوشمند. او می‌تواند در چند پست بازی کند، از کناره‌ها گرفته تا نقش یک شماره 10 اما بهترین عملکردش زمانی است که در نقش مهاجم داخلی به زمین می‌رود؛ جایی که از نیم‌فضاها نفوذ می‌کند و با پای چپ نیرومندش شوت می‌زند. همین سبک باعث شده مقایسه‌اش با روبن منطقی به نظر برسد.

کارل در بازی بین خطوط مهارت قابل‌توجهی دارد. او لحظه مناسب برای قرار گرفتن در یک فضا را به‌ خوبی تشخیص می‌دهد اما ویژگی اصلی و برجسته‌ او سرعت فوق‌العاده‌اش است. او هنگام دویدن نیز توپ را با دقتی مثال‌زدنی کنترل می‌کند و حتی در فضاهای محدود قادر است تغییر جهت‌های سریع بدهد. قد 168 سانتی‌متری و مرکز ثقل پایین، ترکیبی ایجاد کرده که او را به بازیکنی چابک، سریع و دشوار برای مهار تبدیل می‌کند.

خود کارل درباره توانایی‌هایش می‌گوید: شروع‌های سریعی دارم، عاشق دریبل‌زدن از مدافعان هستم و شوت‌های محکمی می‌زنم. شاید بلندقد نباشم اما همین مرکز ثقل پایین به من اعتماد به نفس می‌دهد، خصوصاً هنگام دریبل.

با این وجود، کارل برای رسیدن به سطح بالاتر هنوز باید پیشرفت کند؛‌ او باید از نظر فیزیکی قدرتمندتر شود تا در طول 90 دقیقه درگیرانه بازی کند و یک فصل فشرده را پشت سر بگذارد. بازی بدون توپ، پرسینگ و پرس متقابل از حوزه‌هایی هستند که باید روی آنها کار کند. خوشبختانه در کنار او بازیکنی مثل هری کین حضور دارد؛ کسی که درک بی‌نقصی از نقش‌های مختلف در زمین دارد و می‌تواند بهترین راهنما برای یک استعداد جوان باشد.

لنارت دو الگو دارد؛ یکی آشکار و دیگری کمی غافلگیرکننده.

او در گفت‌وگویی با وب‌سایت باشگاه اعلام کرد که از مارتین اودگارد، هافبک آرسنال به‌ عنوان الگوی خود یاد می‌کند؛ انتخابی که نشان‌دهنده بلوغ فکری اوست. کارل می‌گوید: اودگارد هم چپ‌پا است، هم بازیساز. دید عالی و شوت‌های خوبی دارد. مسیر حرفه‌ای‌اش نشان داد که صبر و نگرش درست به‌اندازه استعداد اهمیت دارند.

پس از دیدار مقابل فرایبورگ نیز او نام یک الگوی دیگر را مطرح کرد؛ شخصیتی که کمتر در مرکز توجه قرار داشت و همین موضوع انتخاب او را جالب‌تر کرد.

لنارت در سال 2026 دبیرستان را تمام می‌کند و احتمال فراوانی وجود دارد که همراه تیم ملی آلمان به جام جهانی برود. یولیان ناگلزمن هنوز او را دعوت نکرده اما اگر کارل همین روند را ادامه دهد، سرمربی تیم ملی دیر یا زود راهی جز دعوت از او نخواهد داشت. بایرن نیز به شکلی هوشمندانه توانسته یک فوق‌ستاره بالقوه دیگر را بدون پرداخت مبلغ انتقال جذب کند.

او یکی از همان استعدادهایی است که باید زیر نظر گرفت، چرا که ممکن است خیلی زود به یکی از چهره‌های بزرگ فوتبال اروپا تبدیل شود. خود لنارت می‌گوید: قد من هرگز نقطه‌ ضعفم نبوده. برعکس، خیلی زود یاد گرفتم چگونه از آن به نفع خودم استفاده کنم. فقط لازم است در تمرینات قدرتی بیشتر تلاش کنم تا در نبردهای تن‌به‌تن قوی‌تر شوم.

لنارت تنها 17 سال دارد اما در یک‌سوم نهایی زمین حریف تصمیم‌هایی می‌گیرد که از بازیکنان بسیار باتجربه‌تر سر می‌زند. آرامش و خونسردی او مثال‌زدنی است. چند نوجوان را می‌شناسید که در نخستین بازی‌های لیگ قهرمانان‌شان توپ را با جسارت دریبل کنند و شوتی از راه دور بزنند؟ اما این اعتماد بنفس بدون تکنیک سطح بالا ممکن نبود. سرعت بدون مهارت در کنترل توپ و دریبل ارزش چندانی ندارد و کارل دقیقاً همین تلفیق نادر را دارد.