روزنامه گل

وحیدرضا عبدی نژاد - با چشم بر هم زدنی به پایان سال ۲۰۲۵ رسیدیم و در آستانه جام جهانی ۲۰۲۶ آمریکا، کانادا و مکزیک قرار گرفتیم و علاقه مندان فوتبال در جریان شرایط سایر تیم های ملی (بخصوص آسیایی) برای تدارک هر چه بهتر و آماده سازی شان جهت خودنمایی مطلوبتر در بزرگترین و مهمترین رویداد فوتبالی (و حتی ورزشی) دنیا هستند.ژاپنی ها که با انتخاب حریفان بزرگ و آنچنانی در جدالهای تدارکاتی شان و البته با درخشش در همین جدالها از همین حالا اسب خود را نه تنها برای رقابتهای ۲۰۲۶ زین کرده اند بلکه برای رقبا خط و نشان کشیدند و از الان خود را مدعی در مراحل بالاتر و حتی(احتمالا) حضور در نیمه نهایی جام اعلام کردند، کره ای ها و عربستانی ها هم تدارک مناسبی دیده اند و اخیرا دیدیم حتی ازبکستان هم با کاناواروی ایتالیایی تاکتیکهای مشخص و منسجمی ارائه میکند و مقابل مصر آماده نشان دادند‌.
حال به غیر از مدعیان جام پیش روی، به وضوح می بینیم تیم های ملی متوسطی در سطح ازبکها چقدر تدارک مناسبی دیده اند و آمادگی خوبی از خود بروز دادنداما برعکس همه اینها، این مائیم که مقابل حریفانی ضعیف تر از خودمان قرار می گیریم و خوش به حال آنها می شود و حسرت به حال ما برای قرارگیری مقابل یک حریف در خور شان تیم ملی، هر چند که مقابل آنها هم حرف چندانی برای گفتن نداریم که نداریم! (نمونه اش بازی های اخیر با کیپ ورد و امثالهم) با این حساب هر چه زمان سپری میشود نه تنها مشکلات تیم ملی ما کمتر نمیشود بلکه نگرانی های ما بیشتر میشود و پر رنگ تر از قبل نمایان! بدتر از آن، نوعی کتمان از این وضعیت نگران کننده از سوی سرمربی و کادر فنی تیم ملی و از طرف دیگر خودشیفتگی ها و رفتارهای عجیب و دور از انتظار طرفداران از جانب عده ای از ملی پوشان شاهدیم که نتیجه اش چیزی جز دلسردی مردم در قبال این بازیکنان و ایجاد تنش و حاشیه بیشتر و عدم تمرکز برای ملی پوشان در بر ندارد و نهایتا هم دودش در چشم غصه دار اینروزهای تیم ملی مان میرود و بس!
اخیرا در رسانه ملی دیدیم که یکی از ملی پوشان اسبق فوتبال مان که از دل همان تیم محبوب و خاطره ساز ۹۸ است اذعان کرد که زمان ما که شرایطی سخت (از لحاظ امکاناتی و رسیدگی) را تجربه می کردیم ولی علاوه بر داشتن انگیزه های بالا ، خودمان در پی آن بودیم که طرفداران مان به سراغ ما بیایند و استقبال گرمی از ذوق و شوق آنها برای دیدار با ما از خود نشان میدادیم و آن روزها کاری کردیم که بعدها وقتی ما را در کوچه خیابانها دیدند همچنان محبوب مانده باشیم و در ادامه توصیه میکنم برخی از ملی پوشان جوری رفتار نکنند که بعدها مردم شان از آنها روی برگردانند و...
آری! اینها نکات مهمی است که اگر بعضی از ملی پوشان به آن توجه نکنند و تجدیدنظری نداشته باشند از همین حالا معلوم است که در آینده از رفتارهای سرد مردم چه زمستان زمهریری برای خود می سازند!انگار روی پیشانی نوشت تیم ملی ایران نوشته در اکثر ادواری که در آستانه جام جهانی قرار داریم باید دچار حواشی ، تنش و اتفاقات عجیبی قرار بگیریم و جام ها را شروع نکرده زود تمام کنیم! از حواشی عجیب قبل از جام ۹۸ و برکناری تلخ و غیرمنتظره ایویچ گرفته تا تنشها و حواشی ماقبل جام ۲۰۰۶ تا اتفاقات عجیب و حاشیه های همین جام جهانی گذشته(برکناری ناگهانی اسکوچیچ و کام بک به یکباره کی روش) و ...
بحث اصلی ما و صحبت مهمترمان با سرمربی تیم ملی است که بعنوان نفر اول مسئول امور فنی و البته جمع کردن حواشی و تزریق شرایط بهتر و امیدوارکننده برای تیم ملی است؛ موارد بسیار حساس و مهمی که نه تنها هیچکدام شان را تا به اینجا از تیم ملی و کادرش ندیدیم که جای بحث دارد، بلکه اخیرا(در تورنمنت چهارجانبه امارات) متوجه شدیم علاوه بر برقراری مشکلات فنی و فقر تاکتیکی و حال ناخوش تیم ملی در زمین مسابقه، عدم مدیریت کادر فنی و در راس آن سرمربی را که اوج آن در هنگام ضربات پنالتی مقابل ازبکها بود حس کردیم، حتما در جریان حواشی و اتفاقات عجیب آخر بازی و چالشهای سرمربی با مهاجم سرشناس تیم (مقابل ازبکستان) هستید...
اینکه سرمربی تیم ملی بعد از شکست به یکی از بازیکنان می گوید: کی گفت که تو پنالتی آخر را بزنی! یعنی خدا به دادمان تا شروع رقابتهای جام جهانی برسد و بس!
در آخر فقط می توانیم بگوییم؛ فردا دیر است ! آقایان همین امروز بیایید و فکری به حال تب دار و ناخوش تیم ملی بکنید و در این مدت کوتاه وضعیت را از این بلبشوی فنی (تاکتیکی) و البته غیرفنی! نجات دهید که اگر فکر چاره ای در کار نباشد صعود از مرحله گروهی مان پیش کش! متاسفانه باید منتظر شکستهای پیاپی و حذفی تلخ و مفتضحانه باشیم، یادمان باشد هوادران و مردم فوتبالدوست چشم انتظار صعودی نوبرانه (چه در دوره قبلی) و مخصوصا این دوره پیش رو هستند و دیگر هیچ و عذر بهانه ای را برای قبول حذف زودهنگام از جام جهانی نمی پذیرند، ضمنا آقایان؛ بعد از حذف و ناکامی های احتمالی آینده، شنیدن جمله تکراری "فوتبال است دیگر" ! نخ نماست و به هیچ وجه قابل قبول و گذشت نیست که نیست‌...پس حال را برای ساختن آینده ای نزدیک و جلوگیری از حذفی تلخ و زودهنگام دریابید!