روزنامه گل
حمید درخشان - اگرچه تیم ملی ایران در ضربات پنالتی موفق شد کیپورد را ببرد و به فینال تورنمنت چهارجانبه امارات برسد، اما کیفیت بازی ملیپوشان بار دیگر محل بحث شد. شاگردان امیر قلعهنویی از همان ابتدا صرفا به فکر کار دفاعی بودند و مالکیت توپ کمتر از چهل درصدی را به جا گذاشتند. توپ و میدان در اختیار تیم حریف بود و یکی، دو فرصت ایران هم صرفا روی ضد حملات و ضربات کاشته ایجاد شد.
خب البته مصاحبه بعد از بازی امیر قلعهنویی مثل همیشه بود؛ اینکه ما خیلی خوبیم و تیم حریف خیلی قدرتمند بود و یک عده منتظرند ما نتیجه نگیریم و از این حرفها... اساسا تمام کنفرانسهای خبری قلعهنویی شبیه هم است و شما اگر اسم تیم حریف را حذف کنی، اصلا کسی نمیفهمد کدام مصاحبه مال کدام بازی بوده! مهم این است که قلعهنویی و تیمش بهترینهای جهان هستند و یک عده دشمن بیچشم و رو فقط منتظر زمین خوردن این تیم هستند!
تکلیف قلعهنویی که روشن است و انتظار بیشتری هم از او نمیرود، اما راستش مجیزگویی گزارشگران تلویزیونی را هیچ رقمه درک نمیکنیم. واقعا از کجای این بازی زشت و محافظهکارانه لذت میبرید و تمجید میکنید؟ جمعیت کشور کیپورد فقط ششصد هزار نفر است و نود درصد مردم ایران پیش از این بازی حتی اسم آنها را هم نشنیده بودند. وقتی تیم ملی برابر چنین رقیبی نود دقیقه دفاع میکند و به زور مساوی میگیرد، در جامجهانی مقابل رقبای قدر چه خواهد کرد؟