روزنامه گل
حسن صانعی پور -"برای من، مربی شخصی است که میداند، چه میخواهند، بینشی واضح دارد، استراتژی دارد. و قادر است آن را به وضوح بیان کند. میتواند ایدههایش را عملی کند و بازیکنانش را به حمایت از برنامههایِ خود وا دارد. بنابراین باید پیامرسان خوبی باشد. مربی شخصی است که میتواند استرس، قضاوتها و فشار را مدیریت کند. خونسرد باقی میماند، در موقعیتهای دشوار قادر است گامی به پس بردارد و وضعیت را از بالا مشاهده کند. در برابر استرس با انفعال و یا پرخاش واکنش نشان نمیدهد." این جملات فلسفه کاری سرمربی افسانهای آرسنال، آرسن چارلز ارنست ونگر است. البته در شرایط کنونی به هیچ عنوان نباید شرایط مربیگری در ایران را با کشورهای اروپایی و حتی کشورهایی چون عربستان و قطر که در چند سال اخیر حرفهایتر به فوتبال میاندیشند، مقایسه کرد. اما فوتبال یک فصل مشترک بین تمام باشگاهها و تمام مربیان و بازیکنان دارد و آن فلسفه ی این صنعت است که اجازه آلوده شدن به اهالی خود را نمیدهد. در این بین جغرافیا و قدرتهای غیرورزشی نیز نزد فوتبال تفاوتی با یکدیگر نداشته و نخواهند داشت. بانوی پیر ایتالیا آنگاه که آلوده به مافیا شد، به سرعت تنبیه و مجبور به بازگشت گردید. و البته نباید به سیاست و سیاستمداران در این عرصه مجالی بیشتری از وظایف خود داد.
تیم ملی و حریفان پیش پا افتاده
انتظارنخست و ابتدایی فوتبالدوستان ایران در خصوص تیم ملی، صعود از گروه خود در مسابقات جام جهانی 2026 است. انتظاری که با توجه به پتانسیل پنهان فوتبال کشور غیرمنطقی نیست. با این حال باید دید سران تیم ملی اعم از فدراسیون و کادرفنی برای این مهم چه تدبیری اتخاذ کردهاند. اگر بخواهیم ملاک را حریفان تدارکاتی و لیگ داخلی قرار بدهیم، دو نکته ظریف در این خصوص قابل ذکر است. ایران بعد از قطعی شدنِ صعودش به جام جهانی در دو فیفادی گذشته و با تیمهای چون کاستاریکا و روسیه دیدار داشته و همچنین در تورنمنت بی کیفیت کافا شرکت نموده است. "تیمهایی که صرفا یک شبیهسازی ساده برای شاگردان قلعهنویی محسوب شده و سود دیگری نداشتهاند." سومین فیفادی تیمملی نیز دورنمایی مثبت ندارد؛ تورنمنت العین که با حضور تیمهای ملی ایران، کیپ ورد، مصر و ازبکستان برگزار خواهد شد علیرغم اینکه تیمهای شرکت کننده در آن عملکردی مناسب در مسابقات مقدماتی جام جهانی داشته و به جام جهانی نیز صعود کردهاند، اما حریفانی درجه یک محسوب نخواهند شد. " شاید به بتوان مصر را به دلایلی استثنا قرار داد." به تعبیری باید گفت؛ این حریفان پیشپافتاده که شاید هم موفق به شکست تیم ملی و یا نمایان شدن نقاط ضعف و قوت این تیم نیز بشوند، هرگز شلاق مناسبی برای بازیکنانی نیست که در فوتبال ایران نوسان داشته و در فوتبال اروپا و دیگر لیگهای خارجی عملکردهای دور از انتظاری از خود بجا گذاشتهاند. فلسفه این تدارکات هرچه باشد خروجی مناسبی نخواهد داشت.
تراکتور خرجش را سوا کرده
به زبانی ساده باید گفت، تراکتور به دو دلیل خرج خود را از دیگر باشگاههای ایرانی سوا کرده است. ابتدا اینکه لایههای باشگاهداری خصوصی و یا نیمه خصوصی در این تیم دیده شده و با یک سازمان تقریبا مناسب با محوریت زنوزی به کار خود ادامه میدهد." زنوزی شاید دچار اشتباه شود، اما نمیتواند اشتباهات خود را به گردن دیگری انداخته و شانه خالی کند." دلیل دوم را باید در دو آیتم دیگر جستجو نمود؛ ابتدا اینکه خریدهای تراکتور تقریبا براساس نیاز بوده و این تیم توانسته است شالوده خود را از فصل پیش حفظ کند." باید مهمترین خروجی این تیم را ریکاردو آلوز تلقی نماییم." دوم قرعه کاملا آسان تراکتور در لیگ الیت آسیا است. عدم رویارویی با نمایندگان قدرتمند و با نفوذ عربستان این فرصت را برای قرمزپوشان ایران به وجود آورده است که شاگردان اسکوچیچ با کسب بیشترین امتیازات و با رتبهای بهتر راهی مرحله حذفی شده و از مزایای آن بهره ببرند. اما تراکتور همچنان تیمی با نوسانات بیدلیل است و گاهی چهره یک تیم ترسو و با احتیاط بیش از حد را دارد. نکتهای که شاید در مرحله حذفی تبدیل به پاشنه آشیل آنان گردد.
سپاهان و استقلال شاید وقتی دیگر
دو تساوی ناامید کننده که حاصل شرایط ناپایدار سپاهان و استقلال است، این موضوع را به ذهن تبادر کرده است که این دو تیم در آسیا موفق نخواهند شد. مشخص نبود اگر گل دقیقه نود و ششم محمد عسکری، تعویض به اصطلاح طلایی محرم نوید کیا نبود، کار طلاییپوشان در گروه سه تیمی به اما و اگر هم میکشید. به نظر میرسد بازیکنان سپاهان سنگین، مغرور و بدون انگیزه هستند. " دیگر نشانی از انرژی مثبت امید نورافکن و احسان حاج صفی دیده نشده و دیگر جوانانی چون آریا شفیع دوست و محمد مهدی لطفی شرایط ایدهآل ابتدای فصل را ندارند. آن طرف استقلال هراندازه هم شلاق میخورد، هوشیار نمیشود. متهم ردیف اول فوتبال ایران گویا بدش نمیآید در فصل جاری نیز محله برو بیای مربیان از کارافتاده باشد. درحقیقت از همان نقطهای که باشگاه استقلال تصمیم به قطع همکاری با مجتبی جباری که کوهی از انگیزههای مهار نشدنی بود، گرفت، مشخص بود که سران باشگاه به دنبال مانور متقلبانه هستند." باز جای شکرش باقی است که بسکتبال این باشگاه همچنان میبرد." اما ساپینتو بار دیگر ثابت کرد، مردی با احساسات مهارنشدنی است. او با یک گل مشعوف شده و با یک خطا و یک اشتباه از کوره در رفته و تصمیمات کاملا اشتباه میگیرد. " ساپینتو به هیچ عنوان پلن بی و برنامه مناسبی برای تغییرات اجباری در ترکیبش ندارد." آنگاه که به علت محرومیت علیرضا کوشکی تمام تیم برهم ریخته و آنگاه که قادر نبوده است بازیکنی چون عارف آغاسی را به لحاظ روحی به مهمترین بازی فصل برساند. " با این تفاسیر باید به جرات گفت؛ سپاهان و استقلال شاید وقتی دیگر."
تازیانهها
فوتبال، این مجرم فراری از اصول و قواعد درایران، هر اندازه که تازیانه میخورد، تنبیه نمیشود. تازیانههای از جنس حذف، از مسیر باختهای فاجعهبار، از دل اختلافات بزرگ و کوچک، در لابلای لابیهای مدیریتی، در کوچه و پس کوچههای زیرآبزنیها و از هرجا و هرمکانی که وارد شده است، با توجیهات مضحک و رفع و رجوعهای مضحکتر خاتمه یافته و خیر و شر آن بعد از آرام شدن آب گلآلود شده و پس از کنار رفتن ابرهای ندانمکاری، نمایان گردیده است. "براستی حق فوتبال ایران چنین وضعیتی است؟!"