روزنامه گل
بعد از گمانهزنیهای فراوان، سرانجام تکلیف نیمکت پرسپولیس مشخص شد و اوسمار ویرا برای دومین دوره هدایت این تیم را بر عهده گرفت. به این ترتیب دوران حضور وحید هاشمیان در پرسپولیس تنها پس از 8 هفته به پایان رسید. او در این مدت از 8 بازی صاحب تنها 2 پیروزی شد و 11 امتیاز به دست آورد؛ به طور میانگین 1.37 امتیاز از هر بازی که یکی از ضعیفترین عملکردها در تاریخ پرسپولیس به شمار میرود.
اوسمار اما سابقه قهرمانی با پرسپولیس را دارد. مرد برزیلی زمستان 1402 در حالی که دستیار یحیی گلمحمدی بود، پس از استعفای این سرمربی جای او را روی نیمکت گرفت و به شکلی غیرمنتظره تیم را به جام رساند. پرسپولیس در دوره ویرا فوتبال تهاجمی و خوبی بازی میکرد و همین مساله محبوبیت او را نزد هواداران افزایش داده بود. با این حال در پایان همان فصل و در شرایطی که به نظر میرسید منعی برای تمدید قرارداد او وجود ندارد، اوسمار در پایان لیگ بیستودوم فوتبال ایران را به مقصد لیگ تایلند ترک کرد. گفته میشود یک اختلاف حساب جزیی، از عوامل مهم جدایی اوسمار بوده است.
در این مدت ویرا در بوریرام تایلند نتایج خوبی به دست آورد، اما در مقابل پرسپولیس ناکامترین دوره یک دهه اخیرش را پشت سر گذاشت و هر سه ماه یک بار ناچار به تعویض مربی شد؛ از گاریدو و کریم باقری تا اسماعیل کارتال و وحید هاشمیان. حالا هم دوباره گردونه چرخیده و به خود اوسمار رسیده؛ با این تفاوت که قیمت مربی برزیلی حسابی بالا رفته و پرسپولیس هم با وضعیتی که دارد، ناچار شده همه شرایط او را بپذیرد.
آنچه در این پرونده اتفاق افتاده، نمایی کلی از شیوه عملکرد بسیاری از مدیران ایرانی در همه حوزهها را به نمایش میگذارد؛ انجام ندادن یک کار درست در زمان منطقی و سپس تن دادن ناگزیر به آن پس از اتلاف کلی وقت و انرژی و تحمل زیان و هزینه هنگفت! پرسپولیس دو سال پولهایش را دور ریخت و شاید به جای آن دویست هزار دلار، دو میلیون دلار هزینه کرد تا آخرش برگردد به خود اوسمار. تازه حساب جامهایی که شاید میشد از دست نرود، کاملا جداست. خب دور و اطرافتان را نگاه کنید تا دقیقا همین الگو را جاهای دیگر هم ببینید!