شما واقعا «ملی‌پوش» هستید؟
روزنامه گل
حمیدرضا درخشان - تیم ملی ایران در نخستین دیدار خود در پنجره مهرماه فیفا، با نتیجه 2بر یک برابر روسیه شکست خورد. گرچه خود امیر قلعه‌نویی موافق نیست اما شاگردانش در این بازی هم نمایش بدی داشتند و جامعه فوتبال را بیش از پیش نگران آینده این تیم کردند. عملکرد تیم ملی در این مسابقه از زوایای مختلف قابل ارزیابی است، اما اجازه بدهید برای جلوگیری از طولانی شدن مطلب، به‌طور تیتروار به بررسی 7نشانه نگران‌کننده به جا مانده از شب ولگوگراد بپردازیم.
اول؛ کل ساختار دفاعی تیم ملی ایراد دارد. ما مقابل رقیبی که تیم‌های ملی و باشگاهی‌اش تحریم هستند، چندین موقعیت جدی گلزنی دادیم و نهایتا شکست خوردیم. توپ اولی که از لایه‌های دفاعی تیم ملی عبور می‌کند، مصداقی تمام‌عیار از ضعف اساسی این خط است. در دقایقی به‌نظر می‌رسید روس‌ها در حال بازی «آقا وسط» هستند و ما نمی‌توانستیم توپ را از آنها بگیریم!
دوم؛ علیرضا بیرانوند هم بازگشت کم‌فروغی به تیم ملی داشت. در برخی سایت‌های ارزشیابی، بیرو پایین‌ترین نمره را گرفته و بدترین بازیکن زمین شده که جای تعجب چندانی ندارد. او 2گل متفاوت خورد، یک اشتباه وحشتناک داشت که شجاع خلیل‌زاده توپ را از روی خط بیرون کشید و پاس‌ها و شروع مجددهایش هم اصلا چنگی به دل نمی‌زد.
سوم؛ شما سعید عزت‌اللهی را در زمین می‌بینید؟ خوش به حال‌تان، چون ما سال‌هاست از این سعادت محرومیم! تعریف ما از هافبک دفاعی، یک بازیکن به‌مراتب چالاک‌تر است که مدام توپ قطع می‌کند، تکل و ضربه سر می‌زند و گاهی پاس کلیدی می‌دهد. سعید را اما فقط سرمربیان تیم ملی می‌بینند! قلعه‌نویی هم مثل سرمربیان سابق تیم ملی اصرار به حضور سعید دارد.
چهارم؛ بدتر از نمایش‌های ضعیف تیم ملی، خشنودی امیر قلعه‌نویی و توجیهات عجیب اوست. سرمربی تیم ملی پس از بازی روسیه هم گفت از عملکرد شاگردانش رضایت دارد و همچنین در توجیه بازی ضعیف تیم استدلال کرد که چون لیگ روسیه در هفته یازدهم است و لیگ ما در هفته ششم، آنها آماده‌تر بودند. چه می‌گویی مرد؟! از اوضاع خبر داری؟
پنجم؛ سرمربی تیم ملی روسیه تعارف نداشت و راستش را گفت. کارپین پیش از بازی خیلی صریح گفت: «بولیوی که رقیب بعدی ماست، نسبت به ایران فوتبال تاکتیکی‌تری بازی می‌کند.» او پس از مسابقه هم با نیش و کنایه بیشتر حرفش را تکرار کرد: «از تیم ایران چیزی جز اوت و کرنر ندیدم.» بالاخره نان سرمربی روسیه در گرو امیر نیست و مثل برخی دیگر نیازی به قلب واقعیت نمی‌بیند!
ششم؛ این دومین شکست پیاپی تیم ملی بعد از باخت به ازبکستان است. یادمان باشد همان ازبکستان را هم در 5رویارویی اخیر نبرده‌ایم. گویا تیم قلعه‌نویی فقط قادر به شکست دادن تیم‌های رنک پایین فیفاست و دربرابر دورقمی‌ها کارش گره می‌خورد. با این حال مشکلی نیست. سه‌شنبه با تانزانیا، تیم 103رنکینگ بازی داریم؛ از رقبای دلخواه امیرخان!
هفتم؛ فاز هجومی تیم ملی شاید یکی از معدود بخش‌هایی باشد که ترافیک ستاره داریم. حالا فعلا آزمون و مهدی قائدی غایب هستند، اما مهدی طارمی هم با بهترین فرمش فاصله دارد. او در چند مسابقه اخیر المپیاکوس به‌عنوان بازیکن ذخیره به میدان رفته و فروغ خاصی نداشته؛ طوری که انتقاد رسانه‌های یونانی را هم به همراه داشته. در این دیدار هم چیز خاصی از طارمی ندیدیم.
