روزنامه گل

هیوا مافی-وحید رضایی برخلاف آنکه در فوتبال ایران شهرتی‌آنچنانی ندارد،اما سال‌هاست نامش با استقلال گره خورده است؛ تیمی که او همیشه آن را خانه خود می‌داند، هرچند دوران حضورش در جمع آبی‌ها با نیمکت‌نشینی‌های طولانی و حسرت‌های فراوان همراه بود. او امروز در قامت سرمربی شمس‌آذر قزوین همچنان رؤیای نشستن روی نیمکت استقلال را در سر دارد و معتقد است روزی باید این تیم را به قهرمانی برساند تا تلخی‌های گذشته برای همیشه از ذهنش پاک شود. رضایی با یادآوری آن دوران می‌گوید سال‌های سختی را پشت سر گذاشته، چراکه در روزگاری که مرحوم ناصر حجازی روی نیمکت استقلال بود، اعتقادی به او وجود نداشت و همین باعث شد بیشتر وقت‌ها روی نیمکت بماند. در همان سال‌ها اما امیر قلعه‌نویی نگاه متفاوتی به او داشت و همین تفاوت دیدگاه به گفته خودش باعث ایجاد تنش میان این دو چهره نامدار فوتبال ایران شد. با این حال او همچنان برای هر دو احترام قائل است و باور دارد اگر فرصت بیشتری برای بازی پیدا می‌کرد، مسیر فوتبالی‌اش شکل دیگری می‌یافت.
رضایی در کنار مرور گذشته، از اتفاقات اخیر هم حرف‌های زیادی دارد. یکی از آنها واکنش صالح حردانی در دیدار شمس‌آذر و استقلال بود؛ رفتاری که به شدت او را آزرده کرده است. رضایی تأکید می‌کند بازیکنانی که امروز پیراهن استقلال را بر تن می‌کنند باید بدانند این باشگاه فقط یک تیم نیست، بلکه تاریخی طولانی دارد و پیشکسوتانش بخش مهمی از این تاریخ‌اند. به همین خاطر خطاب به حردانی گفته است بهتر است تاریخ استقلال را دوباره مرور کند.
اما شمس‌آذر در همان بازی نشان داد که می‌تواند جسورانه مقابل بزرگان بایستد. رضایی با غرور از عملکرد شاگردانش یاد می‌کند و می‌گوید تیمش در پانزده دقیقه ابتدایی سه موقعیت مسلم گل داشت و اگر دقت بیشتری می‌کرد، نتیجه‌ای متفاوت رقم می‌خورد. با این حال، به باور او، چیزی که تلاش بازیکنانش را بی‌ثمر گذاشت داوری بود. رضایی به صحنه‌ای اشاره می‌کند که به نظرش خطای واضح روی سهیل فداکار رخ داد اما نه داور سوت زد و نه حتی VAR به کمک آمد. او اعتقاد دارد چنین اشتباهاتی بیشتر از همه به ضرر تیم‌های کوچک تمام می‌شود، چراکه فشار هواداران تیم‌های بزرگ بر تصمیم‌های داور تأثیر می‌گذارد؛ هرچند نمی‌خواهد بگوید عمدی در کار است.
علاوه بر داوری، او از چالش بزرگ دیگری هم سخن می‌گوید: تفاوت بودجه. رضایی بی‌پرده می‌گوید استقلال تیمی میلیاردی است در حالی که شمس‌آذر با جیب تقریباً خالی به لیگ برتر آمده و همین نابرابری ساختاری اجازه نمی‌دهد رقابت‌ها همیشه عادلانه باشد. با این وجود او به تیم جوانش افتخار می‌کند و از چند ملی‌پوش رده‌های پایه در ترکیب شمس‌آذر نام می‌برد؛ بازیکنانی که هرچند تجربه کمی دارند اما سرمایه‌های آینده فوتبال ایران هستند و باید میدان ببینند تا به بلوغ برسند.
رضایی در خلال صحبت‌هایش به گذشته‌ای هم اشاره می‌کند که شاید کمتر کسی از آن خبر داشته باشد. او سال‌ها پیش پیشنهاد پرسپولیس را رد کرده تا همچنان استقلالی بماند. خودش می‌گوید حتی اگر در استقلال فرصت چندانی برای بازی پیدا نکرد، هیچ‌وقت حاضر نبوده پیراهن رقیب سنتی را بپوشد، چراکه وفاداری به رنگ آبی برایش اصل بوده است.
در پایان گفت‌وگو، وقتی از رؤیای نیمکت استقلال می‌پرسیم، برق خاصی در چشمانش پیدا می‌شود. او با اعتماد به نفس می‌گوید اگر روزی چنین فرصتی نصیبش شود، نخستین کارش بازگرداندن آرامش و اتحاد به رختکن خواهد بود، چون استقلال همیشه زمانی موفق بوده که یکدل و هماهنگ عمل کرده است. به باور رضایی، با برنامه‌ریزی درست و ایجاد همدلی، استقلال می‌تواند دوباره قهرمانی را تجربه کند و او امیدوار است روزی این مأموریت به دست خودش رقم بخورد.