اسیر امیر!
روزنامه گل
مهرداد شیری - آدم باورش نمی‌شود که تیم ملی ایران برابر رقیبی در سطح تاجیکستان کام‌بک خورده، برتری دو بر صفر را با تساوی دو بر دو عوض کرده و بعد سرمربی این تیم در نشست خبری بعد از بازی به پر و پای داور پیچیده. بخوانید بخشی از مصاحبه امیر قلعه‌نویی را: «برای داور بازی متاسفم. گل اول تاجیکستان به اشتباه اعلام شد و همه چیز را به هم ریخت. داور همه صحنه‌های پنجاه پنجاه را به نفع آنها می‌گرفت. کافا با این داوری‌ها پیشرفت نمی‌کند.»
حتی اگر فرضا آن گل به اشتباه اعلام شده باشد، واقعا کار تیم ملی ایران باید به جایی برسد که برای بردن تاجیکستان معطل داور بماند؟ اصلا گل اولی که ما زدیم چطور بود؟ مگر توپ از دست دروازه‌بان آنها رها نشد؟ چنین گلی، روی طرح و برنامه به ثمر رسیده است؟ اگر گل اول آنها را داور داد، گل اول ما را هم گلر آنها داد. این به آن در. خب دومی را چرا خوردیم؟ چطور یک سانتر ساده باید بین مدافعان ما فرود بیاید و با اشتباه آنها و دروازه‌بان ایران به گل تبدیل شود؟ برابر افغانستان چرا در دو بازی پیاپی گل خوردیم؟ از هنگ‌کنگ و قرقیزستان و کره‌شمالی چرا دو تا دو تا گل می‌خوریم؟ این شرم‌آور نیست؟
امروز بعید به نظر می‌رسد هیچکس شکی داشته باشد که تیم ملی با این کادر مربیگری، آینده بسیار خطرناکی در حام‌جهانی دارد. تیمی که برابر تاجیکستان چهل دقیقه تمام نمی‌تواند از زمین خودش بیرون بیاید، برابر بزرگان فوتبال دنیا چه خواهد کرد؟ اگرچه تصور می‌کنیم مدیران فدراسیون و مربیان تیم ملی اساسا با مفهوم «خجالت کشیدن» بیگانه هستند، اما با این روند در حام‌جهانی نتایجی به دست خواهد آمد که به جای آنها، یک ملت شرمنده می‌شوند. این خط و این هم نشان.
