روزنامه گل
پرسپولیس با کلی مشکل و غایب، با یک گل سپاهان را برد تا وحید هاشمیان نفسی به راحتی بکشد. خیلی سخت است اول از همه مدیران خطاکار خودت را دریبل بزنی و بعد یک تیم صدوپنجاه میلیاردی را در زمین خودش ببری. پرسپولیس اما به لیگ «سلام» کرد. این، شب شیرین آنها بود.
* پرسپولیس فصل گذشته در حالی چهار بار به سپاهان باخت که انصافا دستکم در سه بازی از نظر فوتبالی حقش شکست نبود. این بار اما آنها در شرایطی در اصفهان برنده شدند که سپاهان از نظر فنی بهتر بود و موقعیتهای زیادی را مخصوصا در نیمه اول از دست داد. به هر حال فوتبال است دیگر.
* علی علیپور اینطوری است که دق میدهد، اما آخر سر کار خودش را میکند. دو گلی که او در این دو هفته زده، واقعا تماشایی و دقیق بودهاند.
* استقلالیها هم نحوست دربیهای این سالیان را با خودشان به اصفهان بردند؛ آرش رضاوند آن طرف یک موقعیت عالی را از دست داد تا روی توپ برگشتی، حسین به راحتی از علیپور گل بخورد.
* کسی فهمید نیمه اول چرا هفت دقیقه وقت تلفشده داشت؟ وقت اضافه نیمه دوم هم که با دو تا بازبینی، رفت روی پانزده دقیقه. فوتبال است یا فیلم هندی؟
* فارغ از این که مشکل سرژ اوریه حل خواهد شد یا نه، کاپ نبوغ را باید به مدیران پرسپولیس بدهند؛ کسانی که فرشاد فرجی را رد کردند تا در پست دفاع راست، درگیر دوگانه رویایی یعقوب براجعه و سهیل صحرایی بمانند! آفرین، آفرین.
* اورونوف ده دقیقه بازی کرد، یک توپ به تیر زد و یک اخراجی گرفت. راستی کسی دید دانشگر بعد از کارت قرمز، لاتی راه برود؟!