جناب جباری! کمی آهسته‌تر
روزنامه گل
معین احمدوند - در روزهای اخیر، مجتبی جباری در طی یک مصاحبه کوتاه با اهالی رسانه، کم و بیش انتقادات تندی به عملکرد مسئولان و صحبت های اخیر پیشکسوتان باشگاه وارد کرده است.بی‌گمان یکی از مشکلاتی که آبی ها طی سال‌ها و فصول اخیر حسابی با آن دست و پنجه نرم کرده‌اند، نظرات متفاوت و متمایز پیشکسوتان و بازیکنان سابق باشگاه در مورد اتفاقات ویژه و عجیب هر فصل بوده است. چهره‌‌هایی که هیچ کدام موضع یکسان و صحيحی درباره حوادث ریز و درشت تیم ندارند و تا آنجایی که امکان دارد، به هر نحوی با صحبت های جنجالی و بحث‌برانگیز خود موانعی برای سرمربیان داخلی و خارجی در مقاطع مختلف تراشیده‌اند.
حال در مصاحبه‌ای کم سابقه و حتی بی سابقه از مجتبی جباری، شاهد این قضیه هستیم که هشت همیشه شاکی، به سیم آخر زده و به برخی از پیشکسوتان حسابی تاخته است! هرچند که فهمیدن دلخوری‌ها و گلایه‌های مجتبی جباری کار آنچنان سخت و دشواری نیست.
در واقع او با قبول پذیرش هدایت تیم در بدترین شرایط ممکن و کسب قهرمانی جام حذفی، از مسئولان باشگاه انتظار داشت که با به ارمغان آوردن چنين دستاوردی، قرارداد او به مدت یک فصل دیگر تمدید شود، همچنان به عنوان سرمربی بر روی نیمکت استقلال بنشیند و آبی ها را در لیگ بیست و پنجم هدایت و رهبری کند. اما آرزو و انتظار ستاره سابق استقلال تحقق پیدا نکرد و مديران باشگاه به دنبال یک گزینه خارجی رفتند و مجدداً با ریکاردو ساپینتو به توافق رسیدند.
آن چیزی که در این مسئله بسیار خودنمایی می‌کند و به نوعی جلب توجه می‌نماید، توقع عجیب و غریب مجتبی جباری از سیاست مدیران استقلال بابت اعتماد یا عدم اعتماد به شخصیت و شیوه کاری او در حیطه مربیگری است.
اینکه مجتبی جباری تا حدی خود را محق نیمکت استقلال در لیگ بیست و پنجم می‌بیند و تصور می کند که کمترین حق او نشستن بر روی نیمکت استقلال در فصل آتی است، کمی باورنکردنی و عجیب و غریب به نظر می‌رسد. در واقع با توجه به شخصیت آرام و متینی که از مجتبی جباری سراغ داریم، چنين حرف هایی به دور از شأن و شخصیت ستاره‌ای به مثابه او در فوتبال ایران بود. ستاره‌ای که برخلاف سایر همبازی هایش، پس از خداحافظی از مستطیل سبز به دنبال کتاب و ترویج فرهنگ کتابخوانی رفت.
اکنون سوال اینجاست که هشت شاکی با کدام رزومه و سابقه کاری معتبر در حیطه مربیگری تا این حد خواهان و مصر نیمکت یکی از تیم های بزرگ فوتبال باشگاهی ایران است؟ آیا تنها مربیگری در تیم نیروی زمینی در لیگ دو با فقط حضور در ده بازی، رزومه قابل قبولی برای هدایت استقلال محسوب می‌شود؟ آیا هدایت استقلال در برهه‌ای که هواداران هیچ امیدی به درخشش این تیم نداشتند، دلیل موجهی برای مربیگری در استقلال به حساب می‌آید؟ آیا می توان قهرمانی در جام حذفی را علت محکمی برای مربیگری مجتبی جباری در استقلال دانست؟
جناب جباری! کمی آرام‌تر و آهسته‌تر که وقت و زمان برای تجربه‌اندوزی شما در مربیگری و البته رسیدن به نیمکت استقلال با رزومه‌ای عالی، نه تنها کم و تنگ نیست؛ بلکه از قضا بسیار زیاد است!
