روزنامه گل

فرشاد احمدزاده یکی از بازیکنان خبرساز لیگ ایران در فصل گذشته بود. چرا؟ از این جهت که برای پنجمین بار در دوران فوتبالش به پرسپولیس بازگشت و درون زمین عملکرد بحث‌برانگیزی داشت. خیلی از هواداران از همان ابتدا متوجه فلسفه جذب احمدزاده نشدند و این تصمیم را زیر سوال بردند. بعدتر هم انتقادات با توجه به نمایش‌های ضعیف این بازیکن بیشتر و بیشتر شد. احمدزاده البته یک فصل دیگر با باشگاه قرارداد دارد و وحید هاشمیان باید تکلیف او را روشن کند. جایگاه این بازیکن در حال حاضر مخصوصا با توجه به انبوه وینگرهایی که پرسپولیس خریده، اصلا مطمئن نیست. با این حال به نظر می‌رسد خود احمدزاده از همه‌چیز راضی است و مشکل چندانی در کار نمی‌بیند!

روز گذشته رسانه‌ها فیلمی از مصاحبه احمدزاده در مقابل ساختمان باشگاه پرسپولیس منتشر کردند که جالب توجه بود. فرشاد در بخشی از این مصاحبه می‌گوید: «من بازیکن ضعیفی نبودم که قرار باشد با رانت و توصیه به پرسپولیس بیایم. سال قبلش در سپاهان بهترین هافبک راست لیگ بودم و کسی نمی‌تواند بگوید غیرفنی جذب شدم. حتی همین فصل هم بروید ببینید عملکرد من بعد از حضور اسماعیل کارتال چطور بود و چقدر بهتر شدم.»

خب البته دنیا، دنیای آمار است و رسانه‌ها به سرعت می‌توانند چنین ادعاهایی را راستی‌آزمایی کنند. در نتیجه مشخص شد احمدزاده طی فصل آخر حضورش در سپاهان در لیگ برتر آمار ۲ گل زده و ۴ پاس گل را به جا گذاشته که طبیعتا نمی‌تواند برای کسی عنوان «بهترین هافبک راست» را به دنبال بیاورد، به ویژه وقتی بدانیم در همان تیم و در همان فصل، رامین رضاییان آمار ۸ گل و ۶ پاس گل را به جا گذاشته بود! حتی در مورد همین فصل اخیر هم ادعای احمدزاده در مورد اوج گرفتنش پس از حضور کارتال دقیق نیست. احمدزاده کلا آمار ۲ گل و ۲ پاس گل را در همه بازی‌ها به ثبت رسانده که اصلا عملکرد جالبی نیست که بشود یک تحول یا چیزی شبیه به آن را از دلش بیرون کشید!

بدون تعارف، سوژه این مطلب فقط مصاحبه احمدزاده نیست که حقیقتا کشش مطلب به این بلندی را نداشت. موضوع این است که نپذیرفتن ضعف و کاستی در فوتبال ما، قشنگ تبدیل به یک فرهنگ شده است. کمی پیش از این هم مثلا آرش رضاوند را داشتیم که تحت فشار انتقادات، فیلم لحظات خوبش را منتشر می‌کرد تا نشان بدهد خیلی هم قدرتمند و باکیفیت است و در حقش اجحاف شده.

خیلی‌های دیگر هم کم و بیش همینطور هستند؛ مثل شجاع خلیل‌زاده که به وضوح دوران افولش را پشت سر می‌گذارد و در لیگ و تیم ملی کلی اشتباه داشته، اما خیلی هم از خودش راضی است و حتی درباره بالا بودن سن و سالش می‌گوید: «من از درون احساس جوانی می‌کنم!» حتی همین دیروز هم مصاحبه علیرضا جهانبخش را داشتیم و دیدیم که با وجود آمار ضعیف این سال‌هایش تا چه اندازه از خودش ابراز رضایت کرده بود.

ببینید دوستان؛ حقیقت آن است که در عالم واقع اگر ابتدا ضعف را نپذیرید، هیچ راهی برای پیشرفت و بهبود وجود نخواهد داشت. کسی که بداند ضعیف است، انگیزه لازم برای رفع کاستی و بالا رفتن را پیدا می‌کند. در نقطه مقابل کسی که فکر می‌کند همیشه موفق و موثر است، طبعا نیازی به تلاش بیشتر حس نمی‌کند و در همان وضعیت باقی می‌ماند. به همین سادگی!