کارتال کشون؟
روزنامه گل
حسین دشتی داغیانی - پرسپولیس سال ۱۴۰۴ را به بدترین شکل ممکن آغاز کرده است؛ شکست برابر شمس‌آذر قزوین و تساوی خانگی مقابل استقلال خوزستان، سرخ‌پوشان را تا حدود زیادی از کورس قهرمانی خارج کرد و حالا پیامدهای این موضوع، گریبان مسوولان باشگاه را گرفته است. غیر از مدیریت باشگاه که آماج تندترین انتقادات قرار گرفته، این نتایج کم‌کم تردیدهایی را هم در مورد اسماعیل کارتال به وجود آورده و باعث شده بعضی پیشکسوتان تیم زبان به انتقاد از او باز کنند. از آن جمله است پایان رافت، مهاجم پیشین سرخ‌پوشان که در بخشی از مصاحبه اخیرش گفته: «این نتایج را یک مربی ایرانی هم می‌توانست بگیرد. ما شاهد اثرگذاری خاصی از سوی کارتال روی تیم نبودیم. وقتی یک مربی جدید وارد تیمی می‌شود، باید تاثیراتی مثل احیای بازیکنان نیمکت‌نشین یا چیزهایی شبیه آن داشته باشد، اما کارتال چنین کاری نکرده است.»
اینکه اسماعیل کارتال مربی خوب و باکیفیتی هست یا نه و در پرسپولیس موفق خواهد شد یا نه، به‌طور کلی یک بحث دیگر است و شاید گذر زمان ابعاد آن را بیشتر روشن کند. با این حال ذکر یک نکته ضروری به نظر می‌رسد و آن هم اینکه در این مقطع و با این شرایط نمی‌توان قضاوت چندان روشنی از سطح فنی مرد ترکیه‌ای داشت. در حقیقت اظهارنظر کردن پیرامون کارآمدی او بدون در نظر گرفتن انبوه متغیرهای دیگر، غیرمنصفانه به نظر می‌رسد. به عنوان مثال مربی ترکیه‌ای اصرار دارد در دو بازی اخیر شیوع ویروس سرماخوردگی در اردوی تیم، روی عملکرد فنی قرمزها سایه انداخته است. اگر موضوع با همین شدت صحت داشته باشد، نمی‌توان از کنار این فاکتور بی‌تفاوت عبور کرد؛ مخصوصا که پرسپولیس کارتال در اسفندماه بهترین تیم لیگ بود و افول در دو بازی اخیر، کمی غیرطبیعی است.
غیر از این نباید فراموش کرد تیمی که در اختیار مربی ترکیه‌ای قرار گرفت، پیر و کم‌انگیزه و پرحاشیه بود. حتی در مصاحبه‌های آغازین کارتال هم این‌طور به نظر می‌رسید که او از قهرمانی در این فصل قطع امید کرده و بیشتر امیدش به بستن یک تیم خوب در فصل آینده است، هرچند بعدتر برتری برابر تراکتور و استقلال تا حدی نظر او را تغییر داد. به هر حال حتی اگر کارتال مربی فوق‌العاده‌ای هم نباشد، فعلا بزرگترین مشکل پرسپولیس نیست. مساله اساسی‌تر به ابزار ضعیف او مربوط می‌شود؛ تیمی که با سهل‌انگاری و شاید حتی نوعی خوش‌بینی بیش از حد بسته شد و از خیلی وقت پیش روشن بود که به بن‌بست می‌خورد.
