روزنامه گل

مهدی اسماعیل پور- در تمام این سالهایی که استقلال دچار بحران شده و روزهایی پرفراز و نشیب را تجربه می کند، استقلالی ها از هوادار گرفته تا بازیکنان و مدیران به دنبال بهانه تراشی برای توجیه ناکامی های خودشان هستند. از وزیر و رییس جمهور پرسپولیسی گرفته تا رییس فدراسیون و داوران یقه همه را گرفته اند. جالب اینکه در این مدت پرسپولیسی ها فاز روشنفکری بر می داشتند و از استقلالی ها می خواستند تا از بهانه هایشان قوی تر باشند!اتفاقات چند وقت اخیر و واکنش پرسپولیسی ها به آنها نشان می دهد که هواداران و باشگاه های فوتبال در ایران شبیه به هم هستند و از نظر فرهنگی و رفتاری هیچ تفاوتی باهم ندارند. وقتی ابر و باد و مه خورشید و فلک به کام شان است و می برند روشنفکر و با فرهنگ و منطقی می شوند، ولی امان روزی که نتیجه نگیرند، آنوقت یقه زمین و زمان را می گیرند و بهانه تراشی می کنند.

رفتار پرسپولیسی ها در این چند وقت اخیر که نتیجه نگرفته اند و اختلاف شان از صدرجدول بیشتر شده مرور کنید. چرا سپاهان یک بازیکن بی اخلاق را جذب کرده و از کجا پول آورده این بازیکن گران را خریده و سقف قرارداد چه شد؟! چرا استقلال در تبریز به تراکتور باخت و حتما تبانی کرده است!؟ چرا هواداران پرسپولیس دود به راه می اندازند و ما در تهران نمی توانیم!؟ چرا پسر رییس جمهور برای برد تراکتور استوری گذاشته است!؟ دولت پرسپولیسی است و فدراسیون سپاهانی است؟! و .... اینها دقیقا مثل و مانند همان بهانه هایی است که استقلالی ها می گرفتند و می گیرند و پرسپولیسی های مستانه از برد ها و موفقیت های تیمشان به آنها می خندیدند. اینکه چرا حکم پرونده غلیرضا بیرانوند نمی آید شبیه همان بهانه سربازی نرفتن مهدی ترابی و معافیت وحید امیری نیست؟ گیردادن به استوری پسر رییس جمهور به ماجرای پسر پرسپولیسی سلطانی فر شباهت ندارد؟ گیردادن به مهاجم جدید سپاهان غائله حضور استوکس درپرسپولیس را یادآوری نمی کند؟

وقتی پای ناکامی وسط باشد همه مثل هم هستند و استقلال و پرسپولیس و تراکتور و سپاهان و فولاد ندارد. همان طور که در وقت ناکامی همه شبیه به هم رفتار می کنند و دیگر خبری از آن جملات قلمبه سلمبه نیست. اگر می بری نتیجه کار و تلاش خودت است و حتی خدا استقلالی یا پرسپولیسی می شود اما اگر می بازی یا کار دولت است یا کار فدراسیون! یاغ داور مشکل دارد یا بحث تبانی و جادوگردرمیان است! خلاصه که اینجا هیچ تیمی بزرگتر از بهانه هایش نیست! اینجا هیچ تیمی مشکل و ضعف ندارد و اگر ببرند در داخل زمین برده اند و اگر خدایی نکرده ببازند و قهرمان نشوند، به مسائل بیرون از زمین فوتبال و پشت پرده ها باز می گردد.

یکی نیست بپرسد که مثلا بیراوند امسال غیر از گل خوردن های اغلب آبکی چه گلی به سر تراکتور زده که مثلا محروم نشدن اش به صدرنشینی تبریزی ها کمک کرده باشد؟ مگر پرسپولیسی بودن پسر سلطانی فر یا آذری جهرمی دلیل بردها و قهرمانی های پیاپی پرسپولیس بود که حالا تراکتوری بودن پسر پزشکیان دلیل موفقیت تبریزی ها باشد؟ مگر استقلال در تهران زورش به خیبر خرم آباد رسید که در تبریز بتواند حریف تراکتور شود و درغیر این صورت باخت اش عمدی است؟ همان طور که استقلالی ها در رقابت با پرسپولیس توقع داشتند که تراکتور ناکام آن سالها در تهران رقیب سنتی را شکست دهد و وقتی این اتفاق نمی افتاد به برخی از بازیکنان حریف انگ کم کاری و تبانی می زدند. بله در این فوتبال همه مثل هم هستند، فقط مساله اینجا است که کدام تیم روی دور موفقیت و بردن است و کدام یک در شیب نزول و ناکامی تا آنوقت هرکدام آن روی سکه را نشان دهند!