شاید الان از گاریدو تمجید می‌شد!
روزنامه گل
در فوتبال چیزی به اسم اگر و اما نداریم. فوتبال ورزش اسکوربرد است و در‌نهایت اعداد ثبت‌شده روی تابلوی نتایج همه‌‌چیز را تعیین می‌کند. وقتی پرسپولیس به نساجی انتهای‌جدولی می‌بازد هزاران فحش نثار سرمربی این تیم می‌شود. این در حالی است که گل‌شدن یکی، دو توپ از انبوه موقعیت‌های این تیم، شاید می‌توانست خیلی چیزها را عوض کند. مثلا فرض کنید همان اوایل بازی عیسی آل‌کثیر روی پاس محمد خدابنده‌لو گل می‌زد یا همین مهاجم آن پاس کنعانی‌زادگان را به جای ضربه سر، با پا به گل تبدیل می‌کرد. در این صورت احتمالا خیلی‌ها از تثبیت خدابنده‌لو در ترکیب، آغاز گلزنی‌های آل‌کثیر، تعویض طلایی کنعانی‌زادگان و حتی مثلا جسارت مربی در جوانگرایی و استفاده از بازیکنی مثل سهیل صحرایی تمجید می‌کردند. با این حال وقتی می‌بازی، عملا همه‌‌چیز را از دست می‌دهی و این، قاعده بی‌رحمانه فوتبال است.
