تنهایی یک امیر!
روزنامه گل
شاید بیراه نباشد اگر بگوییم دردی که این روزها تیم ملی با آن دست و پنجه نرم می‌کند، درد فقدان مشروعیت است؛ جایی که رفتارهای لوس و خودخواهانه برخی بازیکنان و عوامل فنی و مدیریتی باعث شده این تیم از چشم مردم بیفتد. نیازی هم به اثبات ماجرا نیست. همین که سر بچرخانید و اطراف‌تان را ببینید، همه چیز به وضوح مشخص خواهد شد. آیا دلبستگی این مردم به تیم ملی، با بیست یا ده سال قبل قابل مقایسه است؟ مسلما نه. این که چرا این اتفاق رخ داده، دلایل فراوانی دارد، اما بخشی از آن حتما به رفتارهای اهالی تیم برمی‌گردد؛ دماع سر بالا، طلبکار، اهل منت گذاشتن و البته بیگانه با نقد پذیری.
مساله فقط این نیست که تیم ملی خوب بازی نمی‌کند (که نمی‌کند)؛ مصیبت اصلی به همین نوع رفتارهای پر از نخوت و خودبینی برمی‌گردد. وقتی حسابت را از مردم جدا می‌کنی و همه را بدخواه و سهم‌خواه می‌خوانی، نباید هم انتظار همدلی و همراهی از آنها داشته باشی.
