روزنامه گل

مارینا سوری - استقلال دوشنبه شب در سخت ترین بازی سال های اخیر خودش در ریاض میهمان تیم پرستاره و البته قبراق و سرحال الهلال عربستان است. آبی های ایران وعربستان قدرت های سنتی فوتبال آسیا در سال های اخیر شرایط کاملا متفاوتی را تجربه کرده اند. استقلال سالها است که حتی در فوتبال ایران قافیه را به رقیب سنتی باخته و قدرت سابق را ندارد. از آن طرف الهلال غول دوباره برخواسته فوتبال آسیا است که با سرمایه گذاری هنگفت و جذب ستارگان فوتبال جهان و البته یک مدیریت خوب و قوی دوباره عنوان بهترین و پرقدرترین و البته پرافتخار ترین تیم باشگاهی آسیا را از رقبا پس گرفته است.

استقلال که این روزها بدترین شرایط تمام دوران تاریخش پر فراز و نشیب اش را پشت سرمی گذارد و حتی به تیم های بحران زده داخلی مانند خیبر خرم آباد و ذوب آهن می بازد و حتی نمی تواند برابر تیم قعر جدولی هوادار هم کلین شیت کند! درچنین شرایطی قرار گرفتن برابر الهلال آنهم درورزشگاه خانگی حریف کمی ترسناک به نظر می رسد. هرچند بازی با النصر و کریس رونالدو و هم تیمی هایش نشان داد که استقلال هرچند درآسیا هم زور بردن رقبای گردن کلفت را ندارد، اما دست کم انگیزه بیشتر بازیکنانش کمک می کند تا فاجعه رقم نخورد.

در استقلال پیتسو موسیمانه، رافائل سیلوا، دیدر اندونگ، جلال الدین ماشاریپوف سابقه بازی در لیگ عربستان و رویارویی با الهلال را طی سال های اخیر دارند. در استقلال هم بازیکنان باتجربه ای مثل حسین حسینی و رامین رضاییان و روزبه چشمی و البته ابوالفضل جلالی حضور دارند که با سابقه حضور بازی در جام جهانی نباید بیدی باشند که از باد الهلال بترسند. تجربه سالها بازی درسطح اول فوتبال اروپا به گائل کاکوتا کمک می کند تا مقهور ستاره های خارجی الهلال نشود. البته اینها همه در شرایطی است که آبی ها دست کم در این نود دقیقه سخت و نفس گیر ورزشگاه ریاض بر مشکلات فنی و البته بدنی خودشان فائق بیایند و چیره شوند.

تجربه بازی های قبلی نشان می دهد که آنها در نیمه دوم و از دقیقه 60 و 70 به بعد رمق و توان چندانی برای بازی کردن پا به پای بازیکنان رقیب ندارند. بخشی از این موضوع به افت انگیزه و از دست رفتن روحیه تیم به ویژه بعد از گل خوردن آنهم روی اشتباهات فردی بازیکنان باز می گردد. آخرین شکست سنگین و آبروریزی استقلال در آسیا به فروردین 1399 بر می گردد که با علیرضا منصوریان برابر العین 6 در خانه حریف بر یک بازنده شدند. حالا این نگرانی وجود دارد که تاریخ بعد از گذشت حدود 6 سال دوباره تکرار شود!

شاید درنهایت چنین ترسی بیهوده و بی دلیل باشد، اما اگر استقلالی ها نمایشی مانند بازی های اخیر داشته باشند، حتی به لحاظ منطق فوتبالی هم رقم خوردن چنین نتیجه ای در ریاض اصلا دوراز انتظار نخواهد بود. شاید سکه بازی با الهلال روی دیگری هم داشته باشد و آبی های ایران با برتری یا دست کم گرفتن یک تساوی شیرین به اصطلاح دوباره برگردند و از این بحران بزرگ خارج شوند. این ها بیم و امید استقلالی ها برای میدان دوشنبه شب ریاض است؛ روزی که احتمالا سفید یا سیاه خواهد بود و خاکستری نخواهد شد.