روزنامه گل

وحیدرضا عبدی نژاد - به بهانه احتمال بالای حضور یک سرمربی خارجی روی نیمکت آبی‌ها و البته سرمربی خارجی فعلی پرسپولیس در راس کادرفنی شان، بد ندیدیم بطور اجمالی گریزی بزنیم به داستان های خارجی (مخصوصا نسخه آن ور آبی های شان) و داخلی نیمکت داغ دو تیم و همینطور به آخرین فصلی که این دو تیم همزمان صندلی مربیگری شان رنگ و بوی کاملاً فرنگی به خود داشت، که حتی در دربی آن سالها سرمربیان خارجی مقابل هم صف‌آرایی کردند...

این اتفاق آخرین بار در سال ۹۶ افتاده؛ سرمربی پرسپولیسی‌ها برانکو ایوانکوویچ بود و سال‌ها موفق ظاهر شد ، در مقابل همتای او روی نیمکت آبی‌ها وینفرد شفر آلمانی بود وی برعکس برانکو چندان موفق ظاهر نشد، بعد از آن سال هیچگاه تا به امروز نیمکت‌های دو تیم همزمان سرمربی خارجی به خود ندیده، (پس از شفر) استقلالی ها مربیان خارجی همچون ساپینتو را داشتند که در تقابل با اویحیی گل محمدی به عنوان یک مربی ایرانی سکاندار پرسپولیس بود.

پرسپولیسی‌ها بعد از برانکو، کالدرون نسبتا موفق و بعدها یحیی (درخشان) را داشتند حالا قرمزپوشان گاریدو رو روی نیمکت خود می‌بینند.در آن مقطعی که کالدرون یا برانکو مربیان پرسپولیس بودند همتایان آنها سرمربیان ایرانی بر روی نیمکت استقلالی‌ها بودند. جدای از این داستان در مجموع میتوان مدعی شد که پرسپولیسی‌ها با سرمربیان خارجی نسبت به رقیب سنتی خود(در طی دهه های گذشته) موفق‌تر ظاهر شدند و آبی‌های پایتخت با سرمربیان داخلی خود موفق‌تر عمل کردند‌. در طی همین سال‌ها و چندین و چند فصل گذشته محبوب‌ترین سرمربی خارجی آبی‌ها تاکنون از نظر هواداران استراماچاونی ایتالیایی بوده است و مسلماً محبوب‌ترین خارجی برای سرخپوشان تهران هم برانکوی کروات نام دارد که به دفعات با قهرمانی‌ها و افتخاراتش برای شان خاطره سازی کرده است.

• از بحث مربیان محبوب "شناسنامه خارجی" که هواداران پرسپولیس سرآمدشان؛ برانکو را به رخ استقلالی ها می‌کشند و در طرف مقابل آنها هم استروماچونی شان را به رخ می کشند، می‌توان ناموفق‌ترین و به قولی منفورترین چهره خارجی نیمکت پرسپولیسی‌ها را در طی دهه های ۸۰ و ۹۰ اسامی همچون مانوئل ژوزه پرتغالی و یا راینل زوبل آلمانی (که عملا نقش خنثی در باشگاه داشت و داستان های عجیب ترجمه های متفاوت مترجمش و اخراج زودهنگامش از اذهان علاقه مندان نسبتا قدیمی پاک نمیشود) و همچنین آری هان هلندی باید نام ببریم... از چهره‌های ناموفقی که فقط حواشی و خاطرات تلخ برای طرفداران شان به جا گذاشتند و دیگر هیچ!در طرف مقابل هم از ناموفق‌ترین سرمربی خارجی آبی‌ها می‌توان به سکوموروخوف روس، کوخ آلمانی و البته هموطنش شفر اشاره کرد که مسلماً چهره‌های منفوری برای هواداران آبی بودند و به دلیل کسب نتایج ضعیف و ناکامی هایی به رنگ آبی ، برخی هایشان به طرز عجیبی کنار گذاشته شدند یا ایران را ترک کردند و اکثر این نامها در جاهای دیگری هم تیمی را عهده دار نشدند یا با تاخیر زمانی زیادی در تیم های سطح پایین سکاندار شدند! بعد از این‌ها هم هر چند ساپینتوی پرحاشیه هم ردیف برخی از این نامهای منفور آبی نبود اما با ناکامی در آخر فصل و اخلاقهای عجیب و حواشی بسیارش از جمله مربیان ناکام خارجی در لیگ ایران لقب گرفت.حالا باید دید در فصل پیش روی فوتبال ما و ماه‌های باقیمانده اش و پس از نزدیک به هفت سال ؛ مخصوصاً در دربی برگشت در صورت غیر ایرانیزه شدن نیمکت هر دو تیم کدام مربی خارجی چهره موفق‌تری را خواهد داشت؟!هرچند که تا به اینجای کار گاریدو در دور رفت چهره موفق دربی بود (البته در تقابل با همتای ایرانی‌اش ).

در پایان؛ اگر در دربی برگشت و در صورت رخ ندادن اتفاقات غیرقابل پیش‌بینی فوتبالی شاهد جنگ تفکرات اسپانیایی ایتالیایی روی نیمکت‌های سرخابی ها بودیم، تعجب نکنید! البته تا این لحظه که این متن را مهیا میکنیم این ادعا بسیار محتمل است مگر اینکه در آخرین لحظات مذاکرات آبی ها ماجرای دیگری رقم بخورد! به هر روی علامت سوال بسیار مهم و قابل بحث برای علاقه مندان سرخابی اینست؛ آیا گاریدو و مربی جدید (خارجی) آبی ها در آینده و پایان فصول پیش روی، در زمره مربیان محبوب و خوشنام خارجی تاریخ باشگاه قرار میگیرند و یا بعدها از ایشان بعنوان سرمربیان منفور و ناکام یاد می شود؟!