روزنامه گل

رسول بهروش - خبر بد، خبر بد و باز هم خبر بد. این خلاصه داستان ورزش ماست؛ ورزشی که کری مدال‏‏‌هایش در المپیک و پارالمپیک را می‏‏‌خواند، اما یادش می‏‏‌رود اساسی‏‏‌ترین زیرساخت‏‏‌های این حوزه را ترمیم کند و به آسانی حیثیت یک کشور را به بازی می‌گیرد. حال‏‏‌مان از رگبار این همه اتفاق منفی و اخبار ناخوشایند خراب است. در این لحظه فقط از صمیم قلب خوشحالیم نبرد استقلال و الغرافه قطر در ورزشگاه شهر قدس به خیر و خوشی برگزار شد و به پایان رسید، اما حواشی پیش از این مسابقه، عمیقا غم‌انگیز بود. فقط هم این نیست. تنها یک مرور کوتاه بکنیم و ببینیم در این چند روز چه بر سر ما گذشته است...

سیلی اول

ضایعه عظیم درگذشت یک هوادار روی سکوهای ورزشگاه فولاد و «اتهام» جدی عناصر برگزاری بازی مبنی بر قصور، احتمالا در خیلی از کشورهای دنیا تبدیل به یک پرونده بزرگ و پرسروصدا می‌شد که مطبوعات تا هفته‌ها در موردش می‌‌‌نوشتند و مدیران را زیر تیغ می‌‌‌کشیدند. ماجرا اما در سرزمین پرخبر ما به سرعت برق و باد از یاد رفت و زیر تلی از اخبار منفی دیگر دفن شد. آنچه داغ داستان را دوچندان می‌‌‌کند، ویدئویی است که به تازگی باشگاه ملوان از دقایق وقوع این اتفاق منتشر کرده. در فیلم مشخص است که مازیار زارع، سرمربی ملوان خواهان توقف بازی شده، اما کسی به حرف او گوش نمی‌دهد. ناظر مسابقه هم طرح چنین درخواستی از سوی زارع را «دروغ» خوانده بود، اما حالا بهتر از قبل مشخص شده چه کسی راست نمی‌گوید.

سیلی دوم

بعد از اتفاق غم‌‌‌انگیز ورزشگاه فولادشهر، کلی بحث شد در مورد اینکه آمبولانس‌‌‌‎های حاضر در ورزشگاه فقط مال بازیکنان دو تیم نیست و طبیعتا به هر کسی که وضعیت اورژانسی دارد، باید سرویس بدهد. اعصاب و روان‌‌‌مان به هم می‌‌‌ریزد وقتی می‌‌‌بینیم کل تاثیر این داستان، حتی ۴۸ ساعت هم نبود. در جریان نشست خبری پیش از بازی استقلال و الغرافه و در حالی که بازیکنان تیم قطری مشغول تمرین بودند، دو کارگر دچار برق‌‌‌گرفتگی و سوختگی می‌شوند که آمبولانس از پذیرش آنها خودداری می‌‌‌کند. استدلال دوستان هم همان است که ما فقط وظیفه داریم به بازیکنان سرویس بدهیم. چه باید گفت؟ اصلا حرفی باقی می‌‌‌ماند؟ حتی دیگر نای نالیدن هم نداریم.

سیلی سوم

در جریان همان نشست خبری معروف و بر اثر برق‌‌‌گرفتگی همان دو کارگر عزیز، وسط حرف‌‌‌های جواد نکونام برق سالن می‌‌‌رود و او در تاریکی با خبرنگاران گفت‌وگو می‌‌‌کند. این رسوایی، در کنفرانس مطبوعاتی یک بازی «بین‌المللی» رخ می‌دهد. فکر می‌‌‌کنید این آخرش است؟ هرگز. دقایقی بعد و در حالی که بازیکنان الغرافه مشغول تمرین بودند، این‌بار نورافکن‌‌‌های زمین قطع می‌شود و آنها در خاموشی می‌‌‌مانند. آنها که نه؛ در اصل این ما هستیم که «خاموش» شدیم، که از خجالت آب می‌‌‌شویم...

سیلی چهارم

یکی از اعضای ایرانی کادرفنی الغرافه در تشریح شگفت‌‌‌زدگی بازیکنان این تیم از وضعیت چمن مسابقه می‌گوید خوسلو، ستاره سابق رئال مادرید هنگام تمرین روز قبل از مسابقه از او پرسیده: «این زمین چرا نقطه پنالتی ندارد؟» و این دوست عزیزمان هم با شرمندگی جواب داده: «قرار است رنگ کنند. فعلا شما از هر جا دوست داری پنالتی بزن!» حالا بعد از بازی یک عده سرخوش، نمایش ضعیف خوسلو را دستمایه کردند و گفتند سطح بازی‌ات در حد همین چمن بود، اما کیست که نداند تصویربرداری او از چمن نامسطح ورزشگاه شهر قدس با آن خنده‌های تمسخرآمیز، مایه شرم ما بود؟

سیلی پنجم

هفته اول مسابقات تنیس فیوچرز در حالی یکشنبه‌‌‌شب در مجموعه ورزشی انقلاب به پایان رسید که بازی فینال بین نمایندگان ایتالیا و روسیه ناتمام ماند. چرا؟ چون مسابقه طولانی شد، به تاریکی خورد، برق نبود و ورزشکار روسی اعتراض کرد که دید کافی ندارد. آن‌طور که «ایسنا» گزارش داده، این اتفاق پارسال هم تکرار شده بود، اما کسی در این یک سال برای رفع مشکل چاره‌‌‌اندیشی نکرده. دست‌‌‌تان درد نکند، خسته نباشید، خدا قوت. فقط وسط این همه حماسه‌‌‌سازی، بد نیست یک نفسی هم بکشید و دمی به خودتان استراحت بدهید!