روزنامه گل

هدیه خطیبی - می گفتند تجربه حضور قهرمانان در راس فدراسیون ها موفق نبوده ؟ مگر چه کار کردند؟ زود سراغ آن دسته می رفتند که بعد از عبور از نسل طلایی دست شان خالی مانده است، جواد داوری و بسکتبال را مثال می زدند.نمی دانستند همین جواد داوری هم چراغ خاموش چقدر بسکتبال را احیا کرده است.

کمی بعد از جودو و آرش میراسماعیلی حرف می زنند و آشکارا داستان تعلیق را نادیده می گرفتند.کمی که کوتاه می آمدند می گفتند علیرضا دبیر فقط ساخت و ساز کرده ! آیا همین ساخت و ساز هم از دست هر مدیری برمی آمد ؟ یا صرفا برای رزومه جمع کردن، سفر و پرتاب به سمت های دولتی بر راس فدراسیون ها چنبره می زدند ؟ أصلا همین ساخت و سازها مگر شان کشتی ایران را بالا نبرد ؟ مگر ورزشکاران المپیکی و مدال آور را در حد هتل های پنج ستاره پذیرایی نکرد و اسکان نداد ؟ اگر کشتی را از ورزش ایران بگیرند که باید به قول خودتا نبا چراغ قوه دنبال مدال باشیم.راستی آقای اسبقیان معاون وزیر عزیز که عمر وزارتت کوتاه بود چراغ قوه را کنار بذار، ۱۲ مدال در آسمان پاریس درخشید و راه را به اندازه کافی روشن کرد.

اما درباره هادی ساعی دوباره اوج می گرفتند و می گفتند تکواندو را ۲۰ سال پولادگر ساخت.بیست سال عمر توسعه یافتگی یک کشور است نه یک فدراسیون.پولادگر بعد از سال های اول انتقال فدراسیون به منطقه یک تهران و توسعه زیر ساخت ها حداقل بیش از ده سال فرصت داشت تا بهتر از این عمل کند و کارنامه اش پربارتر باشد نه اینکه زمان رفتنش به او خرده بگیرند و هم زمان نام خانوادگی اش برایش لقب بسازنند.زمانی که ساعی روی کار آمد تخریب او از موارد شخصی تا ورزشی شروع شد اما ساعی سکوت کرد حتی فعالیت مجازی اش را به صفر رساند.پاداش سکوتش هم شگفتی آفرینی در پاریس بود.دو مدال تاریخی زنان و دو نقره مردان.تاکنون هیچ تیمی در المپیک ایران این نتیجه را نداشته که همگی با مدال بازگردند.

پس تجربه قهرمانان در راس ورزش جواب می دهد اگر به سجاد انوشیروانی یا احسان حدادی و بقیه هم وقت دهیم.تا به حال از مدیران غیر ورزشی جز دو یا سه مورد معدود چه سودی بردیم که دنبال دور کردن قهرمانان از رشته شان باشیم.به قول بهداد سلیمی اگر این قهرمانان نتوانند رشته شان بسازنند هیچ کس دیگر نمی تواند آن را آباد کند.

تاریخ المپیک ایران در دوره سی و سوم و به میزبانی پاریس در فرانسه حالا مدیون دو قهرمان المپیکی خود است که روی هم با ۱۲ مدال پرچم ایران را بالا نگه داشتند.در حالی که این روزها صحبت از تغییرات وزارتخانه ورزش و معرفی احمد دنیا مالی به مجلس است باید امید داشت حمایت از همین دسته ادامه داشته باشد نه اینکه به نماز خواندن یکی و زندگی شخصی آن یکی یا مراودات مالی دیگر خارج از فضای ورزش گیر بدهند.یک روز خودشان پرچم بالا بردند و امروز مجموعه تحت مدیرت شان.البته هستند افرادی با وجود نتایج المپیک هنوز به امثال دبیر و ساعی خرده بگیرند.مثلا می گویند دو طلای المپیک برای هزینه چند صدر میلیاردی فدراسیون کشتی کافی نبود و این شکست است!