روزنامه گل

محمد رضا تهرانی – قسمت سوم / چه نیک بختی بزرگی‌ نصیب مان شده است که در سال امیر المؤمنین امام علی علیه السلام وارد نجف اشرف می شويم .صبح روشنی دمیده و آفتاب هنوز تیز وآزار دهنده نشده است . نجف اشرف شهر مولا علی علیه السلام است ، شهر مسلمان اول ، پسر عمو ، داماد و وصی پیامبر اکرم( ص )،انسان کامل و بزرگمردی که مظهر حقیقت و ارزش های الهی است .

عدالت ، انسانیت ، فضیلت ، ایمان ، جهاد ، رهبری ، سیاست وحس عمیق مسولیت اجتماعی در ذات بی همتای علی علیه السلام متبلور شده است . مولا علی(ع ) در نثر ، شعر وسخنوری ، زهد وعبادت ، مساوات طلبی و انسان دوستی و حکمت نیز یگانه است. این جا بارگاه امیر المومنین علی علیه السلام است . مولای بزرگ و مهربان که پدر یتیمان بود وپناه بی کسان ونان آور مسکینان ، امیری که کتف های مبارکش از اثر فشار وسنگینی بار نان وخرمایی که بر دوش می گرفت تا در تاریکی شبان ، دور از چشم مردمان برای اطعام مساکین به در خانه فقرای کوفه ببرد ، همیشه زخمی بود .وی نخستین مردی بود که به دلیل سرشت پاک وجان خدایی ، به اسلام گروید و رسالت محمد ( ص ) را باور کرد وبه خدای محمد (ص ) ایمان آورد و چه سزاوار به لقب " حیدر کرار" یعنی قدرتمند پیگیر ملقب شد .نجف از شهرهای مهم عراق ودر ۱۶ . کيلومتری جنوب غربی بغداد واقع است .این شهر دارای آب وهوایی گرم ونیمه استوایی است .به مرکز شهر که حرم مطهر مولای متقیان امیر المومنین حضرت علی علیه السلام قرار دارد نزدیک می شویم . با اتوبوس به دور بارگاه به گرد حرم حضرتش طوافی می کنیم وبعد در هتل " زمزم " واقع در خیابان امام علی(ع) مستقر می شویم . کلید اتاق ها را گرفته و راهی طبقه چهارم هتل می شویم . آسانسور در طبقه چهارم متوقّف می شود و در اتاق " 407 "با مساحتی حدود سه در چهار ، دو تخت ویک میز کوچک ، یک صندلی کهنه ، یک یخچال کوچک که داخل آن چیزی نیست!

کنار یک دستشویی با شیرهای خراب که‌ حوله های کهنه و پرلکه ای بر ميله زنگ خورده‌ آن آویزان مانده ، داخل دستشویی یک دوش خراب نصب‌ شده که مثلآ اگر کسی خواست والبته اگر توانست حمام کند !درب چوبی دستشویی هم از قاب و قالب در رفته است وبسته نمی شود ! با این توصیف می توان گفت که هتل های عراق در واقع به مسافرخانه های درجه سه وارزان قیمت تهران شبیه است ! هتل الحیات بغداد هم حال وروز بهتری از این هتل نداشت .بگذریم ! نماز را به جماعت در طبقه سوم هتل بر پا کردیم . ناهاری صرف می شود و استراحتی کوتاه داریم . بعد از دو ساعت در پنج بعدازظهر به سرعت سوار بر اتوبوس‌ می شویم و به طرف حرم مطهر مولا علی( ع )بزرگوار می شتابیم .صحن بسیار بزرگ ودلگشایی اطراف مرقد مطهر را در بر گرفته است ،گرداگرد صحن اتاق هایی قرار دارد که در واقع همگی مقبره بزرگان دین وغالبا آرامگاه عده ای از علمای شیعی است .ضمنا زیر گلدسته حرم، مزار حاج مصطفی خمینی پسر ارشد حضرت امام خمینی( ره ) بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران قرار دارد . نماز مغرب و عشا و زیارت نامه را در فضای ملکوتی و با شور وحال از یاد نرفتنی می خوانيم .یکی از بازیکنان با صفا ونازک دل تاب نمی آورد وگریه سر می دهد و بی توجه به چشم غره ها وتهدیدات استخباراتی هایهمراه مان با صدای بلند شروع به درد دل با امام علی علیه السلام می کند واز زائران می خواهد ، برای سلامتی مقام معظم رهبری صلوات بلند فرستند .وی بدون ترس و واهمه این کار را به دفعات در کاظمین وسامرا ونیز کربلا هم تکرار می کند !تاساعت ده شب در آن مکان مقدس و در جوار تربت مطهر مولا علی( ع )به دعا ونیایش می گذرانیم و در مراقبه ای دل انگیز ، جان را جلا می دهيم .صفایی داشت غیر قابل وصف . . .