روزنامه گل

مرتضی پیچکا - این روزها درباره سرنوشت همکاری جواد نکونام و باشگاه استقلال، شاهد خبر های ضد و نقیض هستیم. یکبار از پایان قطعی این همکاری خبر می دهند و روز دیگر از حصول توافق نهایی و برطرف شدن تمام مشکلات برای ادامه همکاری مخابره می شود. در ادامه کمتر از 24 ساعت دوباره خبر نقض شده و تصمیم گیری نهایی به 48 ساعت آینده و جلسه روز یکشنبه موکول می شود! در این میان مالک و مدیران باشگاه هم از یک جمله اظهار نظر یا یک خط بیانیه و اطلاع رسانی رسمی دریغ کرده اند تا سردرگمی ها بیشتر و بازار شایعات هر روز داغ تر شود. براساس همین شایعات و شنیده ها نکونام برای جلب نظر مدیران هلدینگ مواردی چون کاهش مبلغ قرارداد، اضافه شدن دستیار خارجی، کنار گذاشتن برخی از افراد و همچنین اعضای کادرفنی و... را پذیرفته و گویا حتی قول قهرمانی هم داده است.

البته اینکه کدامیک از این خبرها و شایعات که در رسانه های رسمی یا فضای مجازی منتشر می شود درست و کدام غلط است یا واقعی و غیر واقعی بودن موارد منتصب به سرمربی استقلال اهمیت چندانی ندارد. موضوع اصلی جو و اتمسفرایجاد شده پیرامون ادامه همکاری نکونام و استقلال برای فصل آینده است. رصد فضا و محفل های هواداری مجازی حکایت از این دارد که بخش زیادی از هواداران ضمن انتقاد به عملکرد نکونام، مانند باشگاه رقیب خواهان حضور یک مربی خوب و کارنامه دار خارجی روی نیمکت تیم شان هستند. این موضع گیری و چنین شرایطی با شدت و حدت بیشتری در بین پیشکسوتان استقلال هم دیده می شود.

در چنین شرایطی حتی اگر جواد نکونام دراستقلال ماندگار شود، مانند فصل گذشته نخواهد بود که دیگر کسی این حق و اجازه نداشته باشد تا از قهرمانی و لزوم نتیجه گیری تیمش حرف بزند و اگر این کار را کرد از سوی او به خیانت متهم شود. در فصل آینده نکونام نمی تواند بر سر کسی منت بگذارد که در بدترین شرایط تیم را تحویل گرفته و برای موفقیت آن با همه درحال جنگ است و قول قهرمانی یا نتیجه گیری نمی دهد. نکونام حتی اگر ماندگار شود با شرایطی متفاوت از گذشته روبرو خواهد شد و فرصت چندانی برای اشتباه در لیگ برتر، جام حذفی و البته لیگ نخبگان آسیا نخواهد داشت. از استقلال فصل بعد انتظار خرید هایی خوب و بستن تیمی پر ستاره می رود که با جذب امثال فرشید باقری و فرشید اسماعیلی و میلاد زکی پور یا امثال میلاد فخرالدینی میسر نخواهد شد. از استقلال فصل آینده انتظار می رود که همزیبا بازی کند و هم نتیجه بگیرد. برای فصل بعد قربانی کردن یک جام برای جام دیگر یا تساوی در دربی مقابل پرسپولیس بی دفاع آنهم بدون برنامه و تلاش خاصی برای ایجاد موقعیت و گلزنی خوشایند و مطلوب نخواهد بود.

شاید اگر نکونام همین امروز از استقلال جدا شود برای دفاع از عملکردش دلایل و بهانه های پر شماری داشته باشد که بتواند بسیاری را راضی و قانع کند تا بر کارنامه فصل گذشته اش مهر قبولی بزنند، اما در فصل آینده اگر ناکام بماند قطعا عملکرد فصل گذشته او نیز تحت تاثیر قرار خواهد گرفت. این روزها یادآور شرایط استقلال و علیرضا منصوریان در پایان لیگ شانزدهم است که آّبی ها نیم فصل دوم رویایی را با علی منصور تجربه کردند و با شکست سنگین برابر العین و حذف شدن از آسیا فصل را با تلخ کامی به پایان رساندند. با وجود مخالفت ها و تردید های بسیاری که وجود داشت، منصوریان ماند تا لیگ هفدهم را برای استقلال رویایی کند. او ماند اما همان طور که قابل پیش بینی بود حتی تعداد بازی هایش با آبی ها در آن فصل دو رقمی هم نشد و خیلی زود از طرف سکو ها اعتراض و هو شنید و در نهایت هم جایش را وینفرد شفر آلمانی داد.

درمجموع نکته اینجا است که برای ادامه همکاری نکونام هم باید مانند هلدینگ خلیج فارس فکر کند و تصمیم بگیرد که پا در این مسیر پر خطر و پر از ریسک بگذارد یا نه؟ اخراج شدن از استقلال می تواند او را به سرنوشت و روند نزولی مربیانی چون منصوریان و محمود فکری در فوتبال ایران دچار کند!