روزنامه گل

وحیدرضا عبدی نژاد - هرچه به ایستگاه آخر لیگ برتر نزدیک می‌شویم و به (دو الی سه) فینال آخر لیگ می‌رسیم اوج هیجان و التهاب هم بالا و بالاتر میرود ، لیگ مان به اوج حساسیت و جذابیت رسیده است و حالا کار به جایی رسیده است که استادیوم‌هایی که بازی‌های پرسپولیس استقلال در آن برگزار می‌شود به دیگ جوشانی تبدیل شده اند.با همه این احوال شرایط خاص در بازی اخیر پرسپولیس و استقلال خوزستان درجه این هیجانات و التهاب را چندین برابر کرد.نیمه اولی که به طرز عجیبی با عقب افتادن سه گله پرسپولیس همراه شد و سکوت در استادیوم آزادی حکمفرما شد ولی غافل از آنکه تا پایان این بازی سرنوشت قرار بود جور دیگری رقم بخورد.جوری که می توان ادعا کرد نیمه دوم این بازی یک طرف و تمام مسابقات قبلی پرسپولیسی‌ها در لیگ امسال طرف دیگر !همه چیز از پنالتی پرسپولیس و شلیک جالب کنعانی زادگان به تور دروازه استقلال خوزستان آغاز شد و این شروع ۱ داستان دراماتیک و خاطره انگیز برای پرسپولیسی‌ها در لیگ امسال بود.

سرخپوشان نشان دادند که در اوج ناامیدی هم کاملاً امیدوارانه می‌توانند بجنگند و حتی تا ثانیه‌های آخر برای به دست آوردن جام پا پس نمی‌کشند، حالا دلیل درخشش های متوالی ارتش سرخ در فصول گذشته بیشتر از قبل مشخص شد ؛ یکی از دلایل مهمش جدای از بحث مباحث تاکتیکی و آمادگی بدنی و ستارگان در اوج درون زمین بحث ذهنیت برنده و روحی روانی است که سرخپوشان پایتخت در این داستان مهم استادند و کاملاً آماده‌ ،

کامبک اخیر سرخپوشان به طور ناخودآگاه ما را یاد کامبک‌های موفقیت آمیز رئالی‌های کهکشانی انداخت که با همین کامبک‌ها، هم لالیگا را بردند و هم در لیگ قهرمانان موفق شدند و اکنون یکی از فینالیست‌های لیگ قهرمانان اروپا هستند و در آستانه یک رکورد دست نیافتنی تر در این تورنمت معتبر اروپایی...

حقیقتا وجوه تشابه زیادی بین این دو تیم پرطرفدار ایرانی و اسپانیایی با کلکسیونی از جام های متعدد وجود دارد؛ اولی حضور پررنگ و همیشگی فوق ستاره‌هایی در تیم هایشان و اینکه در بزنگاه‌های خاص به خوبی به داد تیمشان می‌رسند، دیگری ذهنیت برنده و شخصیت بالای تیمی و سیری ناپذیری برای فتح جام‌های بعدی است و دست نیافتنی شدن در ثبت رکوردهاست، ضمنا یادمان نرود که هر دو تیم همیشه از تیمهای پر سوژه و پرهیاهوی پایتخت کشورشان بودند و در قاره های خودشان از پرطرفدار ترین تیمهای تاریخ بوده و هستند.

جالب آنکه در اکثر ادوار لیگ و تورنمنتها هر دو باشگاه پرسپولیس ایران و رئال مادرید سنگربانان مطمئن و بزرگی در درون قفس های طوری شان بوده اند که نقش پررنگی در موفقیتهای آنها داشته اند و در تیم های ملی شان هم ستارگان موثر و مهمی بودند و در یک کلمه ناجیان دروازه ها برای تمام فصول بودند

مورد مهم دیگر هواداران پرشور و متعصب و البته متوقع هر دو تیم است که بسیار سختگیرند و هر دوره به چیزی جز برنده شدن و گرفتن جام ها قانع نمی‌شوند . ناگفته نماند در کنار نتایج مطلوب و بازی تهاجمی ، نکته بسیار مهم دیگر داشتن مربیان باکیفیت و دارای تفکرات حرفه‌ای است که در اکثر دوره‌ها برای هر دو تیم برقرار بوده و از داشتن این نعمت مهم بهره مند بوده اند.

نهایتاً عادت نداشتن به باخت و حتی بعضا تساوی و همین امیدوار بودن تا لحظه آخر و کامبک زدن‌های خاطره انگیز و رویایی در اکثر مواقع باعث موفقیت و خوشبختی شان شده است .به هر حال در دو هفته پایانی باید منتظر بمانیم و ببینیم پرسپولیس تا چه حد قدردان این اتفاق مهم خواهد بود (سرنوشت قهرمانی که در دست خودشان افتاده)

هرچه که هست اینروزها و با این شرایط می‌توان لقب جدیدی را برای پرسپولیسی‌های پایتخت در نظر گرفت؛ کهکشانی‌های سرخ و سیری ناپذیر ایران یا به قولی ؛ رئالی‌های وطنی!