روزنامه گل
معصومه صالحی کچومثقالی - مسابقات لیگ برتر به سه هفته پایانی رسیده و حساسیت اوج گرفته است. بدیهی است که سرنوشت همه چیز در همین چند هفته روشن خواهد شد؛ از مقام قهرمانی که سرخابیهای پایتخت برای دستیابی به آن در کورسی تنگاتنگ قرار گرفتهاند تا سهمیه مسابقات آسیایی و سقوط به دسته پایینتر که رقابت در آن بخش هم حسابی داغ شده است. بنابراین روشن است که مسابقات اهمیت بالایی دارد و یک نگرانی مربوط به این میشود که تیمهای فاقد انگیزه، با همه وجود برابر مدعیان قهرمانی یا جویندگان بقا قرار نگیرند. از این بحثها همیشه داشتهایم و الان هم موضوع با حدت و شدت بیشتری در حال تکرار شدن است. در این میان روزانه شاهد انبوه قول و قسم دادن یا گرفتن بین اهالی فوتبال هستیم درباره اینکه در هفتههای آخر باید با جدیت بازی کنند. سرمربی داریم که گفته: «قول شرف میدهم با همه وجود در مسابقات باقیمانده حاضر شویم.»
خب پرسش بدیهی این است که مگر قرار بود غیر از این باشد؟ هر تیم حرفهای فوتبال در چنین سطحی، در هر مسابقه برای دفاع از برند خودش به میدان میرود و معلوم است که باید با همه توان برای رسیدن به برتری تلاش کند. عین است که یک شهروند عادی مرتب بگوید: «قول شرف میدهم که از دیوار مردم بالا نروم و دزدی نکنم.» ببخشید، خیلی لطف میکنید! یادمان باشد در مرحله گروهی لیگ قهرمانان آسیا در همین فصل، الدحیل قطر درحالیکه از مسابقات حذف شده بود، با تمام قوا و اشتیاقی غیرقابل توصیف به ورزشگاه آزادی آمد، پرسپولیس را مقابل چشم ۵۰هزار تماشاگر برد و باعث صعود ناباورانه الفیحای عربستان از مرحله گروهی شد. این تازه یک تیم قطری است که گاهی ما با آن نگاه متفرعنانه خودمان، آنها را به بیخیالی و بیتعصبی متهم میکنیم.