اوسمار؛ دیو یا فرشته؟
روزنامه گل
شکست مقابل آلومینیوم اراک، حذف از جام‌حذفی و در پی آن تساوی کم‌رمق با سپاهان در یکی از مهم‌ترین مسابقات فصل باعث افزایش انتقادات از اوسمار ویرا شد، تا حدی که خیلی‌ها از این مربی برزیلی قطع امید کردند و گفتند زمزمه‌ها برای تمدید قراردادش هم شتاب‌زده بوده است. الان هم خیلی چیزی عوض نشده و قرار هم نیست در این مطلب از اوسمار دفاع کنیم، چرا که کماکان معتقدیم عیار او در گذر زمان مشخص خواهد شد اما در عین حال انصاف حکم می‌کند نقاط قوت این مربی هم دیده شود. او واقعا تا اینجا بد کار نکرده و برخی انتقادات هفته گذشته هم اغراق‌آمیز بوده است.
بهترین تیم دور برگشت
اوسمار ویرا از ابتدای نیم‌فصل دوم هدایت پرسپولیس را بر عهده گرفت و جدول دور برگشت هم نشان می‌دهد سرخپوشان از همه تیم‌های لیگ بهتر بوده‌اند. تیم اوسمار در این بازه زمانی از 11بازی 26امتیاز گرفته و بالاتر از استقلال 25امتیازی در رده نخست قرار دارد. بقیه هم که اختلافی فاحش با سرخابی‌ها دارند؛ مس رفسنجان، سپاهان و تراکتور هر 3 با 16امتیاز در رده‌های بعدی قرار گرفته‌اند. پرسپولیس اوسمار در نیم‌فصل دوم با 16گل زده در کنار هوادار صاحب بهترین خط حمله لیگ بوده. آنها 3گل بیشتر از استقلال زده‌اند. همچنین پرسپولیس با 4گل خورده بهترین خط دفاع دور برگشت را هم دارد که همه اینها برای کادرفنی تیم، پوئن به شمار می‌آید.
4 امتیاز جلوتر از یحیی
اوسمار ویرا نه‌تنها از زمان سرمربیگری بیش از رقبای مطرحی همچون جواد نکونام و ژوزه مورایس امتیاز گرفته بلکه از سلف خودش هم جلو افتاده است. یحیی گل‌محمدی از 11بازی ابتدایی لیگ 22امتیاز کسب کرده بود اما حالا سرمربی برزیلی در همان تقابل‌ها 4 امتیاز بیشتر اندوخته است. هرچند که مثلا بازی با تراکتور و سپاهان در نیم‌فصل اول در خانه رقبا بود و اوسمار به میزبانی از این دو تیم رسید. از سوی دیگر خریدهای مؤثر تیم در نیم‌فصل دوم را نیز نباید نادیده گرفت. با این همه، نتایج اوسمار واقعا خوب بوده و نمی‌توان منکر این موضوع شد. در کنار این از یاد نبریم که سبک بازی قرمزها هم معمولا باطراوت است و بیننده لذت می‌برد.
انتقادات منصفانه بود؟
طبیعی است وقتی تیمی مثل پرسپولیس 4گل در اراک می‌خورد، 2بار برتری‌اش را از دست می‌دهد و از یک جام اوت می‌شود، همه اینها یعنی عملکردش خوب نبوده و کادرفنی باید مورد انتقاد قرار بگیرد اما به‌نظر می‌رسد بعضی نقدها هم در آن زمان نسبت چندانی با انصاف نداشته است. مثلا خیلی در مورد تعویض‌های ویرا صحبت شد؛ آیا یادتان هست او چه کسانی را عوض کرد؟ سروش رفیعی که نیمه‌اول یک کارت زرد گرفت، بین دو نیمه عوض شد؛ اتفاقی که شاید اگر در بازی اخیر با نساجی هم رخ می‌داد، این تیم 10نفره نمی‌شد و آن همه عذاب نمی‌کشید. از سوی دیگر اورونوفی که دقیقه83عوض شد، واقعا توان بدنی 120دقیقه بازی را ندارد و مهدی ترابی هم در بهترین فرمش نیست. شاید تنها تعویض عجیب آن مسابقه حضور علی نعمتی به جای عبدالکریم حسن بود که خود ویرا باید در موردش توضیح بدهد. از سوی دیگر سینا اسدبیگی تازه‌وارد یک گل زد و یک پاس گل داد و میلاد سورگی هم یک گل ساخت. اینها یعنی تعویض‌ها آنقدر هم افتضاح نبودند اما عطش ویرانگر آلومینیوم در آن روز، پرسپولیس را از جام‌حذفی بیرون کرد؛ تورنمنتی که خود یحیی هم به‌عنوان سرمربی پرسپولیس طی 4نوبت حضور در آن تنها یک‌بار به فینال رسید و قهرمان شد.
