روزنامه گل

امید حامدی فر هافبک خوش استایل و جنگنده استقلال تهران است که در صنعت نفت آبادان برای خود نامی دست و پاکرد.او بادرخشش در برزیل ایران،دید مربیان زیادی را در لیگ برتر به خود می دید.از جمله یحیی گل محمدی سرمربی وقت پرسپولیس.حامدی فر فصل قبل به استقلال پیوست.زمان ساپینتو.البته مربی پرتغالی آبی پوشان زیاد فرصت بازی به او نداد.ترافیک خط هافبک استقلال از یک سو و اعتقاد نداشتن ساپینتو به امید از دلایل کم بازی کردن او بود.ابتدای این فصل هم جواد نکونام تمایلی به حفظ حامدی فر نداشت.اما کمبود بازیکن و قانون سقف قرارداد ها باعث شد تا سرمربی استقلال علیرغم میل باطنی هافبک آبادانی تیمش را حفظ کند.برایش بد هم نشد.به کارش آمد.بازیکنی جنگنده و دونده باچاشنی خشونت.همان چیزی که نکونام می خواست.در مجموع امید حامدی فر امسال بازی های کمی رابرای استقلالی ها انجام نداد.عملکردش هم به نسبت بد نبود.اما حاشیه ها و اخبار جنجالی پیرامون او،بیشتر بازتاب داشت و این باعث شد تا بازی های متوسط به بالای امید چندان به چشم نیاید.داستان مصدوم کردن غیر عمد یامگا در تمرینات که باعث آسیب دیدگی چشم مدافع هافبک فرانسوی استقلال هم شد،از دیگر اتفاقاتی بود که نام حامدی فر را سر زبانها انداخت.هرچند خود او همچنان از خودش ناراحت است که چرا در تمرینات مراعات نکرد و بازی درون تیمی را خیلی جدی گرفت و باعث مصدومیت شدید چشم یامگای دوست داشتنی شد.اما مصاحبه ای جنجالی و در ژانر ترحم طلبی از سوی حامدی فر باردیگر اورا درکانون توجهات قرار داد.آنجایی که با اشاره به مبلغ قراردادش با استقلال،از سخت بودن زندگی و شرایطش در تیم گفت و اشاره ای کرد به نداشتن امکانات اولیه زندگی!! طفلک امید که چقدر بعد از آن مصاحبه،دلمان برایش کباب شد!شاهکار دیگر باهنرنمایی امید حامدی فر،درگیری او با مهرداد رضایی بازیکن استقلال است.استارت این درگیری در اصفهان زده شد.جایی که بازیکن ذوب آهن ظاهرا به او حرفی زده با مضمون خوشگل! بازیکن آبی پوش هم در آن لحظه متوجه حرف هافبک استقلال نشده.اما پس ازبازی و به محض اینکه می فهمد رضایی به او چه گفته،بایک استوری جواب اورامی دهد! یک استوری توهین آمیز! بازی برگشت در آزادی و طبق قولی که امید حامدی فر داده بود،سکانس دوم درگیری او با هافبک ذوب آهن بود.مهرداد رضایی به دلیل مصدومیت دراین بازی حاضر نبود.اما این دلیل نمی شود که حامدی فر بدقولی کند! او به قولش وفادار ماند.بعد از پایان بازی با استارتی به سرعت بن جانسون رفت سمت مهرداد رضایی و واقعا ناجوانمردانه درحالی که او به سمت رختکن تیمش می رفت،نقش برزمینش کرد و با اعتماد به نفسی کاذب و درحالی که سرشانه هایش را بالا انداخته بود رفت به سوی دیگر! قشنگ معلوم بود که دیگر ناراحتی چند ماهه اش از بازیکن ذوب آهن تمام شده! در نهایت هم مصاحبه کرد و این رفتار را در فوتبال طبیعی دانست و سعی کرد موضوع را عادی نشان دهد! به کمیته انضباطی هم دعوت شد تا پاسخگوی رفتارش شود.رفت و ابراز ندامت کرد و پشیمان از رفتار زشت و آماتور گونه اش! مهرداد رضایی راهم دوست و رفیق خود نامید و انگار نه انگار که اتفاقی افتاده!به همین راحتی! هواداران،فوتبالدوستان،آنهایی که رفتار زشت و حمله ور شدن حامدی فر به سمت رضایی را هم دیدند،هیچ! یک مشت ساده دلانی بودند که فقط از فوتبال سهمشان دل خوشی است.وچه بد بختانه که یکی مثل بازیکنی به نام حامدی فر سهمی در این دل خوشی شان دارد! که زمین فوتبال را،با جایی دیگر اشتباه گرفته! که حرمت مستطیل سبز را در حد همان حرکت انتقام جویانه ای می داند با طعم حمله به سوی بازیکن حریف.آن هم بازیکنی مصدوم که قدم زنان در حال عزیمت به رختکن شان بود! رفتار امید حامدی فر در چند ماه اخیر بیانگر واقعیت های ناخوشایند فوتبال ما است.حامدی فر مشتی نمونه خروار است از هزاران فوتبالیست غیر حرفه ای لیگ مان که از واژه حرفه ای بودن فقط پول را حرفه ای می دانند! فوتبالی که در آن بدون هیچ منطق و فلسفه ای پول هایی نصیب بازیکنان و دلال ها می شود که در معتبرترین لیگ های دنیا نمی توانید آن را جستجو کنید.امید حامدی فر بازیکن خوش استعداد و خوبی است.او نشان داده که پتانسیل تبدیل شدن به یک هافبک ایده آل رادارد.صرفنظر از خشونت ذاتی که همراه بازی ش است او یک هافبک سربالا و قدرتمند است.می تواند به خوبی فضاهای خالی مدافعان تیمش را پوشش دهد.در ارسال پاس های بلند تبحر دارد.مدام اطراف خودرامی بیند تابازیکنان کناری اش را در موقعیت مناسبی قرار دهد.دوندگی هم از توانایی های او است.خب.بازیکنی با این ظرفیت و توانایی حیف است که ازحالا خود را اسیر حاشیه های پوچ کند.او که نشان داده بدش هم نمی آید در دید باشد،می تواند با بهبود کیفیت فنی اش بیش از پیش به چشم آید.واقعا حیف است.با این همه استعداد،قدر خودت را ندانی.آقای حامدی فر عزیز.نگارنده از همان زمان که در نفت آبادان توپ می زدید پیگیر بازی های شما بود.خوب می دانم که چه بازیکن باکیفیتی هستی.استایل و فیزیک منحصر به فرد شما نوید یک لژیونر خوب در خط هافبک را می دهد.بارها در نقد استفاده نکردن ساپینتو از شما با دوستان خبرنگار و همکاران عزیزم بحث و تبادل نظر می کردم.اما ای کاش نا امیدمان نکنی امید حامدی فر! وچقدر شانس با تویار بود که سرنوشت مهرداد رضایی، مثل یامگا نشد!

نکته: یک شب قبل از اینکه این مطلب را بنویسم،فرصتی دست داد تافیلم پرویزخان راببینم.فیلمی در ستایش از پرویز دهداری.معلم اخلاق.درحال نوشتن مطلب که بودم مدام شخصیت پرویزخان به ذهنم خطور می کرد.که ای کاش فوتبال امروز ما،یکی مثل پرویزخان داشت.که می بود بالای سر بازیکنانی از جنس امید حامدی فر.که به آنها آرامش می داد.که روحیه تندخویی آنها را نکوهش می کرد.