روزنامه گل
میدانیم که انتقادکردن از عبدالکریم حسن کار سختی است، چون هم کیفیت بالایی دارد و در سابقهاش بازی در تیم ملی قطر و فتح توپ طلای آسیا به چشم میخورد و هم خیلی زود توانسته برای خودش جای خوبی در قلب هواداران پرسپولیس دست و پا کند. با این حال و بهرغم همه شایستگیهای حسن، اینطور بهنظر میرسد که این بازیکن در زمینه کارهای دفاعی مشکلاتی دارد. بهطور مشخص او زیاد دریبل میخورد و مخصوصا در مواجهه با بازیکنان تند و تیز و سرعتی دچار اشکال میشود. برای نمونه کافی است فرارهای مسعود زائرکاظمینی از کنار عبدالکریم را در بازی با گلگهر یا چندین بار عبور محمد عمری از پشت سر مدافع قطری را در بازی با ملوان ببینید.
جالب اینجاست که هر دو بازیکن هم بهعنوان نفرات ذخیره به میدان آمده بودند اما مدافع قطری را حسابی تحت فشار قرار دادند. جثه بزرگ حسن خیلی از مواقع بهعنوان برگ برنده او کار میکند و باعث میشود با قلدری نبردهای یک در برابر یک را ببرد. خودش هم خیلی خوب بلد است از این فاکتور سود ببرد اما همین جثه بزرگ در مقابل عناصر تهاجمی ریزنقش بهعنوان پاشنهآشیل عمل میکند. به هر حال پرسپولیس فعلا خیلی کم گل میخورد و شاید به همین دلیل هم بسیاری از نقدها جدی گرفته نشود اما دقت در نمایش عبدالکریم نشان میدهد او در فاز دفاعی نیاز به پشتیبانی دارد.